آنسامبل باروک در ستایش صلح نواخت

به گزارش خبرنگار ایلنا؛ این کنسرت که در باغ موزه نگارستان برگزار می‌شد؛ میزبان جمعی از مخاطبان موسیقی باروک بود. پیش از هرچیز فضای این باغ موزه باعث می‌شد تا از ابتدا ذهنیت درستی از موسیقی باروک شکل بگیرد چراکه فضا و موسیقی نزدیکی زیادی باهم داشتند.

شب موسیقی باروک فرانسوی با قطعه‌ای از Marin Marais که برای دو فلوت ریکوردر و هارپسیکورد نوشته شده؛ آغاز شد. پیچیدگی هارمونیک قطعات با فضاسازی‌های مخصوص باروک فرانسوی توسط آنسامبل شروعی مناسب برای کنسرت بود.

کارگاه موسیقی باروک ویژگی‌های زیبایی شناختی موسیقی باروک را رعایت می‌کند و همواره سعی دارد تا اجرایی سبک‌شناسانه داشته باشد. علاوه بر این موسیقی باروک آزادی ببیشتری را برای نوازندکان ایجاد می‌کند و همین مسئله باعث می‌شود تا آنسامبل بتواند با پردازش بداهه قطعات فضاهای نو و متفاوتی را در هر اجرا ایجاد کند.

در ادامه این کنسرت نوازندگان فلوت،ویولن و همچنین خواننده تنور روی صحنه آمدند تا آریاهایی از میشل لامبر را اجرا کنند.

در آریاهای میشل لامبر خوانده می‌شود:

«عشقی نیست بدون رنج، شوری نیست بدون عشق

هرچند که عاشق طلب عشقی بی درد کند،

عشقی نیست بدون رنج، شوری نیست بدون عشق

روی می‌گردانی و جانم را به هزار درد می‌افکنی،

ولی سرنوشتم را اینچنین دوست می‌دارم،

دوستش می‌دارم با تمام رنج‌هایش

آه که چون زخم دیگری بر جانم زدی به اوج خوشبختی می‌رسانیم.»

با پایان آریاهای لامبر؛ آنتراکی پانزده دقیقه‌ای داده می‌شود تا بخش دوم کنسرت اجرا شود. بخش دوم کنسرت؛ با اجرای قطعه‌ای از هوتِتِر آغاز شد. این قطعه برای ویولن، فلوت و هارپسیکورد نوشته شده است. پس از آن هم قطعه دیگری از بوآمورتیه اجرا شد.

این کنسرت با کانتانت شماره 8 مونته‌کِلِر به پایان رسید. این کانتانت در ستایش صلح نوشته شده است و در آن تمام سازها به همراه آواز تنور حضور دارند. کریستف رضاعی در خواندن آواز این قطعه سعی بر به نمایش گذاشتن ابعاد نمایشی این قطعه داشت. به طور کلی می‌توان گفت که در موسیقی باروک فرانسوی حرکت‌های هارمونیک و ملودیک همراه با متن شکل می‌گیرد و وفاداری به متن بیش از هر موسیقی دیگری حس می‌شود.

در آغاز کانتانت شماره 8؛ آنسامبل فضایی جنگ آلود را به وجود می‌آورد و خواننده نیز می‌گوید:

شیطان مغرورِ ستیزه جو آتش جنگ را برافروخته،

سراسر پیتی مالامال درد است.

مردمان فانی به مرگ در خاک می‌غلتند.

اما در ادامه‌ی قطعه به تدریج فضا آرام‌تر می‌شود. تا آنجا که خواننده می‌گوید:

نه، نه تنها خداست که می‌تواند موهبت هدایت را به بشر ارزانی دارد.

دختر آسمان‌ها شتاب کن؛ ای صلح مهربان بیا و نجات بخش این فانیان باش.

در پایان قطعه صلح به زمین بازگشته و خواننده می‌گوید: 

الهه طبیعت دگربار بر ما زندگی بخشد،

الهه کشاورزی زمین‌هایمان را پر از گندم کند.

پس ای شیپورهای جنگ، ای انبان‌های جنگ،

به دشت و دمن این روز زیبا را جشن بگیرید.

باپایان کانتانت شماره 8 مونته‌کِلِر؛ حاضران در سالن دقایقی طولانی ایستاده به تشویق آنسامبل باروک پرداختند و این آنسامبل برای مخاطبان بار دیگر آریایی از لامبر اجرا کرد.
کریستف رضاعی پیش از اجرای این آریا؛ کنسرت را به پدر کیوان فرزین و پویان فرزین که ساعاتی قبل از کنسرت درگذشت؛ تقدیم کرد.

در این برنامه کریستف رضاعی (آواز،تنور)، رضا عسگرزاده و فرهود بیگلربیگی (ریکوردر)، پویان فرزین (فلوت تراورسو)، پوریا کیانی و امیرحسین نوروز ناصری (ویلن) و آیدین منعم (هارپسیکورد)اجرای قطعات را برعهده داشتند.