آثار جونو دیاز؛ برندهی جایزهی پولیتزر منتشر میشود
جونو دیاز علاوه بر جایزهی پولیتزر 2008 برای کتاب «زندگی کوتاه و شگفتانگیز اُسکار وائو»، جایزهی پنمالامود، 2002، برای مجموعهداستان «غریق»و جایزه او. هنری، 2009 را برای کتاب «اینگونه است که از دستش میدهی» در کارنامهی خود دارد.
به گزارش ایلنا؛ رمان «زندگی کوتاه و شگفتانگیز اُسکار وائو» نوشتهی جونو دیاز برندهی پولیتزر 2008 و جایزهی ملی حلقهی منتقدان آمریکا با ترجمهی محسن موحدیزاد از سوی نشر شورآفرین منتشر میشود. این رمان از سوی مجلهی تایم جزو ده رمان برتر دههی اول قرن بیستویک قرار گرفت.
جونو دیاز علاوه بر جایزهی پولیتزر 2008 برای کتاب «زندگی کوتاه و شگفتانگیز اُسکار وائو»، جایزهی پنمالامود، 2002، برای مجموعهداستان «غریق»و جایزه او. هنری، 2009 را برای کتاب «اینگونه است که از دستش میدهی» در کارنامهی خود دارد. این کتاب فینالیست کتاب ملی آمریکا نیز بوده است. این آثاربا ترجمهی محسن موحدیزاد منتشر خواهد شد.
جونو دیاز در «زندگی کوتاه و شگفتانگیز اُسکار وائو» براساس تجربهی شخصیاش، برای به تصویرکشیدن مسایل و دغدغههای خانوادههایی که به ایالات متحده مهاجرت کردهاند، به موازات قصهی زندگیقهرمان ناکام خود، تاریخچهی خانوادگی و نیز بخشی از تاریخ سرزمین پدری وی را بازگو میکند. اُسکار که هیچکس حاضر نیست او را بپذیرد و قهرمان بیگانهی قصه به حساب میآید، نمادی از مهاجرین زاغهنشینی است که دیگر نه در موطن خود جایی دارند و نه در سرزمین جدید خود پذیرفته میشوند. و خانواده وی نیز نمونهیی از همان خانوادههایی است که بعد از پشت سر گذاشتن تجربهیحکومت دیکتاتوری تروخیو که در دهههای چهل و پنجاه شهرها و روستاهای دومنیکن را به کانون خشونت تبدیل کرده بود، در مواجهه با تمدن ایالات متحده دچار بلاتکلیفی فرهنگی میشوند.
ایندیپندنت در معرفی این کتاب مینویسد: «وی هم خاصبودن زندگی درونی یک نوجوان دومنیکنی در نیوجرسی امروز را به تصویر میکشد و هم در مورد مرد و زن، نژاد، و طبقهی اجتماعی نتیجهگیریهای جهانشمولی میکند.» و گاردین هم مینویسد: «اُسکار، شخصیتی که یکپارچگی رمان را حفظ میکند، به درستی خود را چهرهیی دوچندان به حاشیهراندهشده و منزوی احساس میکند. یک آمریکایی-دومنیکنی که در دههی هشتاد در نیوجرسی بزرگ میشود، و علاوه بر بیعرضگی ضد-کلیشهاش، مسایل مربوط به نژاد و طبقه اجتماعی نیز مانع و سد راه وی میشوند.»
دنیای خیالی اُسکار، که در وسواس حیرتانگیز وی به داستانهای علمی-تخیّلی و فانتزی نمود پیدا میکند، و پیشینهی تلخ تاریخی کشورش واقعیت و خیال را به گونهیی به هم میآمیزد که حاوی عناصر رئالیسم جادویی است.و میتوان گفت یادآور آن ادبیاتی است که گابریل گارسیا مارکز سرشناسترین نمایندهی آن بود.