یادآوری شیوه نمایشی در «اخککندو» پس از ۵۰ سال
«اخککندو» بر اساس شیوهای قدیمی به نام «دیگ به‌سری» روی صحنه می‌رود. شیوهای که طی پنج دهه گذشته از آثار کارگردانان ایرانی کنار گذاشته شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نمایش «اخککندو» به کارگردانی هادی عامل هاشمی در قالب جشنواره نمایش‌های آئینی و سنتی روی صحنه می‌رود. نمایشی که از شیوه‌های قدیمی نمایش ایرانی بهره می‌گیرد و از جمله آنها می‌توان به «بقال بازی» و «دیگ به‌سری» اشاره کرد.
«دیگ به‌سری» از جمله شیوه‌های نمایشی‌ست که شاید به جرات بتوان گفت از دهه 40 به این سو کمتر مورد توجه قرار گرفته و متولدان اواخر دهه 50 و همچنین دهه‌های 60 و 70 شناخت اندکی نسبت به این شیوه در اختیار داشته‌اند.
این شیوه بعضا در میهمانی‌ها اجرا می‌شد و طی آن گروهی متشکل از نوازنده و خواننده و اجراگر به هنرنمایی می‌پرداختند. تصویر قابل ارجاع از این شیوه نمایشی در فیلم «شب قوزی» ساخته فرخ غفاری به یادگار مانده و درام فیلم حول اتفاقی شکل می‌گیرد که برای یکی از اعضای گروه رخ می‌دهد.
بازیگر در شیوه «دیگ به‌سری» دیگ کوچک، قابلمه یا سینی روی سر خود قرار می‌دهد و سپس پوشش هنرمند از گردن به بالا جمع شده و کل جسم روی سر را می‌پوشاند. سپس نقش چشم‌ها، ابروها و بینی و دهان روی شکم او نقاشی می‌شود و به این ترتیب چهره فردی را تداعی می‌کند که دستار یا کلاهی بر سر دارد.
بر این اساس ترکیب فیزیکی بازیگر بهم ریخته و با کارکتری جدید مواجه هستیم که می‌توانست نقش ویژه‌ای در آثار مدرن ایفا کند اما برای چند دهه از آثار کارگردانان ایرانی کنار گذاشته شد و از یادها رفت.
هادی عامل هاشمی با تمهیدی - پیچیدن ابر دور شکم بازیگر - تلاش کرده است ضمن رعایت موازین عرفی بار دیگر این کارکتر را به صحنه بیاورد که در تصویر مشاهده می‌کنید.
نمایش «اخککندو» نوشته محمد مساوات و کارگردانی هادی عامل هاشمی، روز هفتم شهریور ماه در قالب هفدهمین جشنواره نمایش‌های آئینی و سنتی در سالن چهارسو مجموعه تئاتر شهر به صحنه می‌رود.
* «اخککندو» - یا همان جغجغه - وسیله بازی کودکان است که سری گرد و حاوی خرده سنگ دارد و پایه کوچک چوبی به آن متصل می‌شود که پس تکان دادن تولید صدا کرده و خردسال را مشغول می‌کند.
عکس دوم خبر: سامانه فروش بلیت تیوال.