غلبه پیامکخوانی بر کتابخوانی؛ لزوم برگزاری بزرگداشت کتابداران
حسام الدین آشنا با اشاره به غلبه پیامکخوانی بر کتابخوانی به لزوم برگزاری بزرگذاشت کتابداران تاکید کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ حسام الدین آشنا در مراسم آیین بزرگداشت کتابدار و مرجعنگار برجسته استاد کامران فانی که امروز(5 مرداد) در کتابخانه ملی برگزار شد؛ با اشاره به اینکه فانی از آخرین بازماندههای نسلی است که برای بزرگداشتشان نیازی به دکتر بودن ندارند؛ گفت: سلام و درود حسن روحانی را خدمت استاد گرانقدر عرض میکنم. متاسفانه بزرگداشت بزرگان کتابداری ایران با عصر عسرت کتابخوان همراه شده است. غلبه پیامکخوانی بر کتابخوانی لزوم برگزاری بزرگداشت کتابداران را نشان میدهد. در دورهای که نیاز به استناد و تفکر و تعمق چندان ضروری تلقی نمیشود. مواجه با کسانی که برای یافتن یک استناد روزها و ماهها وقت صرف میکنند؛ عزتمند است.
آشنا ادامه داد: همه ما میدانیم از داده تا حکمت راهی طولانی است. کسانی که این سلوک طولانی را حفظ کردند شایسته قدرشناسی هستند. متاسفانه در سالهایی که نهاد کتابخانه ملی ایران با همهگونه بیمهری مواجه بوده و به جای بزرگداشت آن بسیاری بر ممیزی کتاب پای فشردند؛ قدرشناسی از نهادهای مدارا در دانش بسیار عزیز است.
او افزود: همه تلاش میکنند که به قله شهرت دست یابند. تلاشگرانی که کوشیدند به قله گمنامی دست پیدا کنند باید در صدر بنشینند. متاسفانه هنوز هم در کشورمان فاقد سیاست مالی کتاب هستیم اگرچه در این زمینه تلاشهایی صورت گرفته اما هیچ سیاستی منسجمی از ایدهپردازی و انسجام در کشورمان تولید نشده. فقدان چنین سیاستی باعث فقدان کتابخوانی در جامعه است و نتیجه آن ضعف بنیه اقتصادی کتاب در کشور است. یکی از تقاضاهایی که خدمت بزرگان کتابشناسی و کتابداری دارم؛ این است که در دوره تدبیر و امید تدبیری کنیم در وضعیت کتاب و کتابداری تا شاهد رشد تولید، نشر و مصرف کتاب در کشور باشیم.
او در پایان گفت: هر رشتهای نیازمند بزرگان آن رشته است. اگر بزرگان بزرگی کنند و رشته را به گونهای هدایت کنند که هر دانشجو به بزرگان آن رشته افتخار کند؛ میتواند رشد پیدا کند.
در ادامه مراسم؛ کامران فانی به سخنرانی پرداخت و گفت: این نهایت افتخار و مباهات است که مجلسی در بزرگداشت من برگزار شده است. باید صادقانه بگویم که خودم را شایسته چنین نکوداشتی نمیدانم. چند ماه پیش به اوراقم نگاه میکردم و به کارتی برخوردم که نشاندهنده عضویت من در سال 1341 در کتابخانه ملی بود. آن وقتها سالهای آخر دبیرستان بودم، 20 سال بعد از آن تاریخ وارد کتابخانه ملی شدم. من 53 سال در خدمت کتابخانه ملی نبودم بلکه در خدمت خودم بودم. همیشه به خودم اینطور نگاه کردم که در درجه اول باید به خودم برسم کسی که نمیخواهد خودش شکوفا شود چطور میتواند به دیگران کمک کند به همین علت در درجه اول برای خودم و پیشرفت خودم کار کردم و اگر به دیگران کمکی کردم حاصل پیشرفت خودم بود.
او ادامه داد: از صالحیامیری تشکر کنم که این بزرگداشت را برگزار کرد. چیزی که خوشحالم کرد این بود که در دعوتنامه این بزرگداشت نام انجمن آثار و مفاخر اسلامی نیز به چشم میخورد که در کنار این نام اسم استاد محقق که من شاگرد ایشان بودم و هستم میآید.
فانی ادامه داد: بیش از همه در عالم کتابداری خودم را مدیون خانم پوری سلطانی میدانم. شاید اگر حضور همیشگی ایشان نبود به اینجا نمیرسیدم. از دیگر اشخاص دیگری که بر من اثرگذار بود شادروان ایرج افشار است. او همیشه معتقد بود که کتابداری باید در خدمت فرهنگ ایران باشد. مرحوم افشار این را وظیفه میدانست و هدف اصلی کتابداری را رسیدگی و ترویج فرهنگ ایرانی میدانست.
این استاد مرجعشناسی و کتابداری در رابطه با زندگی خود گفت: کارم را بعد از فراز و فرودهای وسیع در مرکز خدمات کتابداری آغاز کردم. سالها بعد بود که به کتابخانه ملی پیوستم. آن زمان این کتابخانه ملی نبود حتی عمومی هم نبود. در واقع نقطه عطف کتابخانه ملی زمانی بود که آقای بجنوردی ریاست کتابخانه را برعهده گرفتند در واقع 8 سال ریاست بجنوردی دوران طلایی بود البته با پشتوانه 5 سال دوره ریاست آقای خاتمی.
او در پایان گفت: راه کتابخانه ملی در حال حاضر معلوم است تنها این سازمان باید خدمت خود برای رفع نواقص خود. در واقع باید بگویم کتابداری در اوج شکوفایی خود است و تاکنون پیشرفت فوقالعادهای کرده که با بسیاری از کشورها قابل مقایسه نیست. چهره کتابداری ایران در 20، 30 سال گذشته بهطور کلی تغییر کرده است و توانسته گنجینهدار یک فرهنگ غنی باشد.
در این مراسم پوری سلطانی، حسامالدین آشنا، موسوی گرمارودی، عبدالله انوار، احمد مسجدجامعی، نوشآفرین انصاری، محقق داماد و حجتالاسلام دعایی حضور داشتند.