خرید و فروش پایاننامههای دانشگاهی نتیجه حذف اسم کتابداری و معلم در دوره احمدینژاد است
آیین بزرگداشت کتابدار و مرجع نگار برجسته استاد کامران فانی امروز(5 مرداد) در کتابخانه ملی برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در این آیین بزرگداشت که با اجرای سهیل محمودی آغاز شد؛ صالحی امیری (رئیس کتابخانه ملی) در رابطه با کامران فانی گفت: این بزرگداشت به مناسبت پاسداشت از شخصیتی بزرگ ولی گمنام در این ایران است. بر این باور بوده و هستم که اگر از بزرگان یاد میکنیم بیش از اینکه این یاد متوجه آنان باشد برای ماست. ما هستیم که به آنها نیاز داریم پیام این بزرگداشتها برای جوانان این است که به تبع این بزرگان میتوانیم چنین سرمایههای فرهنگی را تکرار کنیم.
او اظهار داشت: درحاشیه ساختمان کتابخانه ملی؛ شهرداری در حال حفر زمین برای ایجاد یک بناست. عمق این بنا آنقدر زیاد است که انسان را متعجب میکند. با دیدن این عمق فکر کردم که چرا ما به عمق کتابخانه و حفر آن نپردازیم و ندانیم که ریشههای ما کجاست. با این کندوکاو پس از مدتی متوجه شدیم ریشه این کتابخانه آنقدر عمیق است که اگر سالها آن را حفر کنیم بازهم ریشه آن ناپیداست.
رئیس کتابخانه ملی با اشاره به ریشههای فرهنگی گفت: بعد از این حفاری به ریشه تنومندی رسیدیم که کامران فانی بود. اسم او ماندگار بود نه فانی. متاسفانه این استاد بزرگ در جامعه ایران کمتر دیده شده ونسل جوان کمتر با اسم او آشنایی دارد به همین دلیل احساس قصور کردیم و تصمیم به برگزاری این برزگداشت گرفتیم. تاکید داریم بجای خاکبرداری کنکاش کنیم تا ریشههای خود را بشناسیم. باید دانست هیچ درختی سبز نمیماند مگر با ریشههای مستحکم خود.
صالحی امیری افزود: درباره استاد کامران فانی که حق بزرگی در فرهنگ کتاب و کتابخوانی این کشور دارد؛ کمتر سخن به میان آمده یکی از دلایل شخص خود ایشان است که علاقه دارند در پس پرده بمانند اما من هر دقیقه که در کنار ایشان بودم بسیار درس میگرفتم. ما سرمایههای متنوعی در کشور داریم از جمله سرمایههای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی.
او با اشاره به سرمایههای فرهنگی گفت: این سرمایهها دو دسته هستند: ملموس و غیرملموس. سرمایههای فرهنگی ملموس همان موزهها و مکانهای فرهنگی ما هستند و سرمایه غیرملموس؛ تفکر و اندیشه بزرگان فرهنگ ماست. تجلیل از این بزرگان به سرمایه فرهنگی ما میافزاید. بانک مرکزی به جواهراتش مینازد و ما به سرمایههای فرهنگی خود. هدف من از حضور به نمایندگی از همه همکاران در کتابخانه ملی تقدیر از بزرگانی است که این مجلس را منور کردهاند بازهم تکرار میکنم که بیش از همه؛ ما به این بزرگان نیازمندیم نه آنها به ما.
صالحی امیری در پایان گفت: امیدوارم به برکت خون شهدا برکت مجاهدت مجاهدان و برکت فکر و اندیشه و کلام ما بتوانیم تداومدهنده اندیشه بزرگانی چون کامران فانی باشیم.
پس از صالحی امیری؛ نوش آفرین انصاری دومین سخنران بود که ابتدای سخنانش از طرف محمدمهدی محقق عذرخواهی کرد که نتوانسته در این بزرگداشت شرکت کند آنهم به این دلیل که اطلاعرسانی دیر بود.
انصاری گفت: با کامران فانی در کتابخانه دانشکده ادبیات آشنا شدیم و او برای اولین بار کتابخانه مدرن در ایران روبرو شد و مرا برای این کارم تشویق کرد. فانی یک انسان مشوق بود. همه ما در این موضوع اتفاق نظر داشتیم که کتابدارانی در جامعه تاثیر گذارند که خود کتابخوان باشند و کتابخوانی صفت برجسته کامران فانی است و همچنین تواضع و روحیه مشارکت از جمله صفات بارز ایشان است.
او ادامه داد: فانی عزیزم خاطرات بسیار خوبی از شما داریم. امیدوارم ایرانیها بیشتر شما را بشناسند. شما کتابداری هستید که سالهای سال همه نیازمند کمک شما خواهند بود. سرفرازم به اینکه شما این همه برای کتابداری این سرزمین تلاش کرده و زحمت کشیدهاید.
انصاری درپایان سخنانش گفت: با تمام این تلاشها ما هنوز راه زیادی در پیش داریم. هنوز کتابخانههای خوب نداریم نه ملی، نه دانشگاهی و نه عمومی. آقای فانی شما حرفهای زیادی زدید و سندهای خوبی بوجود آوردید اما ما راه طولانیتری در پیش داریم. امیدوارم در آینده شاهد رشد روز افزون کتابخانهها باشیم چراکه سرزمینی رشد خواهد کرد که شهروندان آن بپرسند بدانند و بخوانند.
بعد از او احمد مسجدجامعی با اشاره به اینکه 53 سال است که کامران فانی در خدمت کتاب و کتابداری ایران است؛ گفت: در ابتدا باید تشکری از جناب آقای صالحی امیری داشته باشم که توانستند این بزرگداشت را برگزار کنند. در دولت قبل برگزاری بزرگداشت برای کامران فانی تا مراحلی پیش رفت اما متاسفانه متوقف شد. اگر بخواهیم برای کامران فانی بزرگداشت برگزار کنیم بسیاری از حوزههای علوم و فنون میتوانند این بزرگداشت را برگزار کنند. فانی در تاریخ ایران و جهان صاحب اثر است. در حوزه ادبیات و موسیقی کارهای بسیار ارزشمندی دارد. در زمینه داستان اطلاعاتشان به روز است و مواردی از این قبیل در کارنامه فانی بسیار دیده میشود.
او ادامه داد: آقای فانی با کتاب و کتابداری و تقدم خواندن بر نوشتن معرفی میشود. هیچکس بینیاز از فانیِ مکتوب و شفاهی نیست اگر جایی قرار بود برای او بزرگداشت برگزار کند؛ جایی جز کتابخانه ملی نبود.
مسجدجامعی با بیان اینکه جای این گله وجود دارد که چرا اسم کتابداری را از این رشته برداشتهاند؛ گفت: همه جای دنیا ایران را به کتاب و کتابت میشناسند چرا باید اسم کتاب و کتابداری را از این رشته حذف کنیم؟ متاسفانه این اتفاقی است که در دولت قبل افتاد. همانطور که اسم معلم را هم برداشتند. حذف چنین کلمات و مسائلی همان بود که باعث شده امروز پایاننامهها را جلوی دانشگاهها با موضوعات مختلف و با قیمتهای مختلف به فروش برسانند. اینها مصیبتهایی است که در دولت قبل بر علم و هنر و فرهنگ ما وارد شد.
او افزود: در دورهای من و آقای فانی باهم کار میکردیم او شیوههای جدید اطلاعرسانی کتاب را میدانست. با هم کار جدیدی را شروع کردیم با عنوان پیک کتاب که اطلاعات کتاب به روز در این کتاب وجود داشت. این اثر بعدها تبدیل شد به کتاب ما که هنوز هم منتشر میشود. فانی در زمینه انتقال از شیوه کتابداری کهن که برای ما بسیار قابل احترام است، به شیوه کتابداری نوین نقش تاثیرگذاری داشت. تمام کسانی که با کتاب و کتابخوانی سر و کار دارند از کامران فانی بهره میبرند. چهره او به عنوان قدرت فرهنگی ایران بسیار بیشتر از آثار مکتوب اوست.
بعد از سخنان مسجدجامعی؛ موسوی گرماروردی قطعه "به نام مهربانی" را تقدیم به کامران فانی کرد و گفت: مهربانی و جه شخصیتی کامران فانی است که بروز بیشتری در او دارد.
پوری سلطانی سخنران بعدی این نشست بود که در سخنانی کوتاه درباره کامران فانی گفت: حرفهای لازم درباره کامران فانی را همه گفتهاند و چیز خاصی برای گفتن وجود ندارد. تنها خاطرهای ذکر میکنم. یک روز به کامران فانی گفتم آقای خرمشاهی این همه کتاب مینویسند شما چرا چیزی نمینویسید گفت من اگر بنویسم از خواندن بازمیمانم.
او ادامه داد: کامران فانی یک دایرهالمعارف متحرک است که همه ما از وجود ایشان بهره میبریم. امیدوارم خداوند عمر با عزت به ایشان عطا کند.