آوازخوانی بازیگر 102 ساله در جشن بازیگر

به گزارش خبرنگار ایلنا، مراسم جشن بازیگر امثال با ایده‌ای تازه و بدون مجری برگزار شد. یک پانتومیم کار روی صحنه حضور داشت و بعد از پایین آمدن تابلوی عکس هنرمند پیشکسوت مورد نظر؛ او روی صحنه می‌آمد و میکرفون را از بازیگر پانتومیم می‌گرفت.

اولین بزرگداشت متعلق به پری امیرحمزه، هنرمند پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون بود.

امیرحمزه بعد از حضور روی صحنه عنوان کرد: سپاس و ستایش خدا را که بخشنده و مهربان است و مالک و صاحب روز دین. خدا را شکر می‌کنم که همه دوستان و همکارانم را در این جمع می‌بینم و از دست‌اندرکاران این برنامه نیز سپاسگزارم که با دعوت من روی صحنه، دوباره فضای روی صحنه بودن و تجربه بازیگری را برایم زنده کردند.

وی افزود: من تئاتر را با عشق و بدون پول آغاز کردم و تا امروز گرسنگی‌های بسیاری کشیدم، اما برایم عشق مهم است و در زندگی هم به دنبال مادیات نبودم. از چیزی گلایه ندارم و از زندگی‌ام راضی‌ هستم، چون خداوند همواره همراهم است.

بعد از صحبت‌های امیرحمزه، فریده سپاه منصور، از بازیگران پیشکسوت تئاتر و سینما مدالیوم ویژه «جشن بازیگر» را به این هنرمند اهدا کرد.

اجرای صحنه «مده‌آ» از نمایش «سقراط» یکی از برنامه‌های این شب بود و پس از آن نوبت مراسم گرامیداشت بهمن صادق‌پور پیشکسوت تئاتر کاشان رسید.

صادق‌پور بعد از حضور روی صحنه گفت: ۴۲ سال است تئاتر کار می‌کنم و همه سختی‌ها و غم‌های تئاتر را دوست دارم. سنگینی تئاتر موها را سفید می‌کند اما دل را جوان.

این هنرمند اظهار امیدواری کرد مسئولان فکری به حال خانه تئاتر کاشان کنند.

جعفر والی در میان تشویق حاضران به صحنه آمد و گفت: امشب شب همدلی و همدردی است. خداوند این شب‌ها را زیاد کند.  به قول شکسپیر «دنیا صحنه است و همه ما بازیگران آن هستیم»

سپس مدالیوم انجمن بازیگران خانه تئاتر به پیشکسوت تئاتر کاشان اهدا شد.

در ادامه؛ بهزاد فراهانی از اعضای هیات مدیره انجمن بازیگران روی صحنه آمد و بیانیه این انجمن را خواند.

بخشی از این بیانیه به شرح زیر است:

- عدم شفافیت در بودجه هنرهای نمایشی و میزان هزینه کرد آن توسط مدیران دولت که باید روشن شود.

- دوری از الزام فرمایشات عالیه و نگاه تبلیغاتی و سانسوری به هنر نمایش.

- عدم احترام به تشکل‌های مردمی و شنیدن راهکارهای آنها که انتظار داریم برطرف شود.

- نشنیدن صدای نسل زمانه توسط مسئولان

- دل نسپردن به طرح سازمان تئاتر با بودجه‌ای مستقل

- دست کشیدن بازرگانان دولتی از سالن‌های نمایش

- عدم توجه به قرارداد تیپ و روزآمدی آن با توجه به شرایط روز.

- نگاه کاسب‌کارانه به هنر و معیار نبودن فروش گیشه خواست ماست.

- نگاه مستبدانه به هنرهای نمایشی از سوی مسئولان سالن‌ها از دیگر مواردی است که خواهان کنار گذاشتن آن هستیم.

- حضور 80 درصد اعضای گروه‌های نمایشی باید از خانواده تئاتر باشد و زبده‌گان این عرصه اجازه حضور هنرمندان خارج از تئاتر را صادر کنند.

فراهانی سپس به مدالیوم طراحی شده برای جشن بازیگر اشاره کرد و توضیحاتی ارائه داد. این بازیگر گفت: در تاریخ قاجاریه،‌ زندیه و ... گشتیم اما چیزی درباره اجرای نمایش به چنگ نیامد. به همین دلیل دست به دامان استاد بزرگ تئاتر؛ بهرام بیضایی شدیم که ا‌شان ما را به کتاب «هزار افسان کجاست» درباره پیشینه داستان "هزار ویک شب" که از ایران به هندوستان و سپس عربستان رفته است؛ ارجاع داد.

او افزود: نقش روی این مدالیوم به 700 سال پیش از میلاد اشاره می‌کند و ضحاک را نشان می‌دهد که صورتکی نمایشی بر چهره دارد و این نشان می‌دهد ما آن زمان اجرای تئاتر حرفه‌ای داشتیم.

هادی مرزبان روی صحنه حاضر شد و این نشان را به علی رامز یکی از بازیگران پیشکسوت تئاتر اهدا کرد.

مرزبان گفت:  افتخار می‌کنم در تمام این سال‌ها نه تنها با یکدیگر دوست بودیم بلکه او استادم و راهنمای عزیزم در تمام کارهایی بود که روی صحنه بردم و بسیار خوشحالم این اجازه را به من داد تا به او خسته نباشید بگویم. سال 63 نمایش پلکان نوشته زنده‌یاد اکبر رادی را کار کردم و از آن زمان تا امروز 33 سال است که با هم همکار هستیم و علی رامز نه تنها بازیگر نمایش‌های من بلکه پدر خوبی هم بود.

مهین سی‌سی‌پور، هنرمند پیشکسوت تئاتر هرمزگان سپس روی صحنه حاضر شد و اظهار کرد: جمع شدن این همه هنرمند کنار یکدیگر فقط نشان دهنده زنده بودن تئاتر و هنر است؛ پس بیا تا نفسی هست هم نفس باشیم.

این بازیگر سپس جایزه خود را از دست "ژاله صامتی" دریافت کرد.

اجرای بخش‌هایی از نمایش "بی‌لالا" با ایفای نقش و کارگردانی یاسر خاسب یکی دیگر از برنامه‌های درنظر گرفته شده برای دوازدهمین جشن شب بازیگر بود.

خاسب بعد از اجرای خود روی صحنه آمد و گفت: این اجرا به یاد بهرام ریحانی اتفاق افتاد، چون چند ماه قبل در جشنواره تئاتر فجر همین نمایش را کاملتر  در تالار حافظ اجرا کردیم و انتظار نداشتیم امروز در میان ما نباشد. البته معتقدیم فقط جسم او ما را ترک کرد و یاد بهرام ریحانی و مجید بهرامی همواره با ما خواهد بود.

خسرو حکیم رابط و جمشید مشایخی روی صحنه آمدند تا نشان تقدیر از "پرویز شاهین‌‌خو" پیشکسوت 102 ساله تئاتر را به او اهدا کنند.

پرویز شاهین‌‌خو گفت: از دوازده سالگی وارد تئاتر شدم و در همان قدم اول کشیده خوردم ولی دل از تئاتر و سینما برنداشتم. به خاطر دارم آن سالها نمایشنامه امیر ارسلان را روی صحنه داشتیم که دکور نمی‌دانم چطور افتاد و خیرخواه یک پس‌گردنی به من زد. من هم از او شکایت کردم و پاسبان‌ها برای رسیدگی به شکایت آمدند و قرار شد به کلانتری برویم. در راه که می‌رفتیم دیدم هنوز رنگ شب گذشته پشتِ سر خیرخواه باقی مانده و پاک نشده که با خودم گفتم وقتی تئاتر برای یک نفر چنین با زندگی یکی است شکایت از او معنا ندارد. به همین دلیل در راه به پاسبان‌ها گفتم اشتباه رخ داده و شکایتی ندارم.

جمیشید مشایخی هنرمند پیشکسوت تئاتر و سینما اظهار کرد: سال 77 هادی مرزبان از من دعوت کرد در نمایش شب روی سنگ فرش خیس بازی کنم. به دلیل سالها دوری از تئاتر خواهش کردم و از ایشان خواستم یک ماه به صورت جداگانه با من تمرین داشته باشد  تا توانایی خودم را باز یابم.

او ادامه داد: عزیزان من شاید یک نفر در صنعت و ورزش فرد موفقی باشد این چه ربطی به تئاتر دارد.

گفته‌های جمشید مشایخی با تشویق حاضران در تالار وحدت روبه‌رو شد که صحبتهای او را گلایه‌ای از روند حضور بعضی ورزشکاران در آثار نمایشی در سالهای اخیر تلقی کردند.

خسرو حکیم رابط مدرس دانشگاه بیان اینکه من با قلمم قدم زدم و سخنرانی بلد نیستم شعری از فریدون مشیری خواند و گفت: می‌توان رشته‌ این چنگ گسست/ می توان کاسه آن تار شکست/ می‌توان فرمان داد؛ های ای طبل گران زین پس خاموش بمان/ به چکاوک اما نتوان گفت نخوان

پرویز شاهین‌‌خو نیز در انتها آوازی سر داد و خواند: یک روز به شاگردی خود شاد شدیم/ یک روز به استادی خود شاد شدیم/ این زندگی بنگر که یک چند عمر گذشت و همه بر باد شدیم.