پیام مدیرکل هنرهای نمایشی به بهانه روز جهانی تئاتر

به گزارش خبرنگار ایلنا، در متن پیام مهدی شفیعی که به صورت اختصاصی در اختیار خبرگزاری کار ایران قرار گرفته است؛ می‌خوانیم:

تئاتر همواره از ریشه‌ها و روشنایی‌ها سخن گفته است. این فرم کهنسال هنری، نمود عینی پویش‌ها و خیزش‌های روحی انسانی است که سودای اندیشه‌ورزی، مایه و پایه و معناهایی استوار به زندگی‌اش بخشیده است. آدمی به درستی دریافته است که در ناکجا آباد دنیا آنچه می‌تواند جان عطش‌ناکش را سیراب کند پویه‌ای بدیع و بیانی شگفت و خردنواز است.

تئاتر هرچه با زندگی و واقعیت جاری در بطن آن پیوندی ژرفتر بسته باشد در هزارتوی این هنر دیرسال نشانه‌هایی سرزنده‌تر و درس‌آموزتر می‌توان یافت و مایه‌های الهام و کشف و شهود، بیش از پیش در برابر تماشاگران به جلوه در می‌آید.

باید کوشید در روزگاری که فرم‌های گوناگون هنری در گوشه و کنار جهان در دسترس بشر هستند  و انسان ابزارهای متنوعی برای بیان آمال،‌ آروزها و اندیشه‌اش پیش رو دارد، تئاتر، بتواند به مثابه رسانه‌ای پویا، پرطنین، دربرگیرنده و آگاهی‌بخش نقشی یگانه در راهبری انسان امروز و جهت‌دهی به خواسته‌های اصیل و سازنده او بازی کند.

آری، تئاتر باید بی‌توجه به نژاد، رنگ و جنس مجلا و منظری برای گفتگو و مفاهمه میان انسانها و درانداختن طرح‌های نو برای دستیابی به آرمان‌های مشترک بشری باشد. آموزه تئاتر امروز ما باید در افکندن چشم‌اندازی تازه برای نوزایی ایمان و اندیشه و تحقق جهانی عاری از جهل و خشونت باشد.

جهانی که در آن روشنای آزادی، برابری و معنویت زمینه زیست بسامان و شرافتمندانه هر انسانی را فراهم کند. بی‌گمان می‌توان انتظار داشت در صحنه مقدس تئاتر و در پناه این هنر که هم‌سنگ و هم‌رنگ فرهنگ است، برکشیدن آدم خاکی به مرتبت افلاکی‌اش رقم بخورد. اکنون در آغاز سال نو این انتظار بدیهی است که سیاستگذاران و بودجه‌ریزان کشور، ظرفیت‌های کارآمد تئاتر و تاثیرگذاری این هنر اصیل در بهبود شاخصه‌های جامعه و رفع معضلات انسان معاصر را مدنظر قرار دهند.

بی‌شک نقش اجتماعی این هنر در تحقق آرمان معنوی سال که همسایگی مردم و مسئولان را مدنظر دارد نقشی غیرقابل انکار است. لذا حضور عالمانه هنرمندان تئاتر و زمان آگاهی مدیران کلان فرهنگی و سیاسی ایجاب می‌کند که طرحی نو درافکنده شود تا در سایه این همدلی و همزبانی که متضمن بهره‌گیری از ظرفیت‌های متعالی هنر خواهد بود، گوشه‌ای از مصائب ممکن رفع شود و جرعه‌ای گوارا از امید و نوید در رگارگ جامعه به جوشش درآید.

باشد که باز بینیم دیدار آشنا را....