جلوی رانتخواریها و ورود پسرخالهها به بازار کتاب را بگیریم
اهل قلم انسانهای پاکی هستند. دنبال جنجال نیستند. آدم فرقهای نمیتواند در فضای فرهنگ دوام بیاورد. به نام شرافت هنری؛ مدتی مخفیانه حضور دارد و درنهایت دستش رو شده و این حوزه شریف را ترک میکند. پس این حوزه را گرامی بداریم.
اکبر اکسیر(شاعر و طنزپرداز) به خبرنگار ایلنا گفت: در رابطه با ممیزی باید به یک تعامل برسیم. ممیزی باید توسط افراد آگاه به حوزه صورت بگیرد. خوشبختانه اتفاق خوبی که برای کتاب من افتاد این بود که به دست یک طنزپرداز خوشفکر که با آثار من آشنا بود و طنز را هم به خوبی میشناخت؛ رسیده بود. این باعث شد که کتاب بدون هیچ ممیزی منتشر شود.
او ادامه داد: مشکل اصلی در ممیزی بحث نامهاست نه عنوانها. عدهای هستند که نویسنده و کتاب او را به شکل امنیتی نگاه میکنند. این مشکلات اگر با نگاهی فرهنگی صورت بگیرد به سادگی قابل حل است. ممیزان باید بدانند که اهل قلم، انسانهای شریفی هستند. همچنین باید دانست که عصر؛ عصر تکرسانهای نیست. زمانه طوریست که یک نویسنده میتواند در همه جای دنیا کارش را بدون هیچ مشکلی پخش کند.
این طنزپرداز با بیان اینکه اهل قلم میخواهند ویترین فرهنگ خود را زیبا کنند؛ ادامه داد: نویسنده ایرانی دوست دارد اثر خود را در ایران، به دست ناشر ایرانی، در چاپخانه ایرانی، توسط کارگر ایرانی و با فونت ایرانی منتشر کند. کاری نکنیم که انگیزه نویسندگان از بین برود. در آغاز این فصل نو به این قبیله مظلوم ایمان بیاوریم.
او با اشاره به اینکه از نامها نترسیم؛ گفت: فکر نکنیم کسی که در فلان لیست بوده هر قدر هم که اثر خوبی نوشته باشد؛ امکان نشر ندارد. با محبت و عاطفه و وفاق ملی به کارگزاران ممیزی بگوییم که برای دادن مجوز انتشار اثری به نامها و لیستها نگاه نکنند. با این کار تنها یک عده روشنفکر خوشفکر نابود، فراموش و منزوی میشوند و به جایشان یک عده پسر شجاع از فضا استفاده کرده و به شهرتی کاذب میرسند. آنها ارزش فرهنگی ندارند و شهرت خود را در بازار مسگران به چنگ آوردهاند.
این شاعر با اشاره به موضوع واگذاری ممیز به ناشران بیان کرد: اگر کار را به دست ناشر بسپاریم؛ مشکلات بیشتر میشود و دایم در تلاطم است که نکند موردی برای کتابی که روی آن سرمایهگذاری کرده؛ پیش بیاید. با این اتفاق ناشر میافتد روی غلتک وسواس و بسیاری از کتابها امکان انتشار نمییابند.
اکسیر با بیان اینکه باید جلوی رانتخواریها و ورود پسرخالهها را گرفت؛ گفت: متأسفانه ناشران ما به کتابسازی روی آوردهاند. رسالههای ناقص را میگیرند و با پس و پیش کردن عنوان آن کتابی تازه به خورد مردم میدهند. این موضوع را دیدهام که چند جلد از مجلات قدیمی را جمعآوری کردهاند و آن را به صورت کتاب عرضه کردهاند.
این طنزپرداز با اشاره به اینکه واگذاری ممیزی به ناشران مشکلات را حل نمیکند؛ بیان کرد: خواسته من این است که در آستانه سال نو وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همه را به یک چشم ببینند. اگر کتابی برای ممیزی فرستاده میشود، ممیز آن باید همطراز با خود نویسنده باشد. باید سبک و سیاق او را بشناسد. اگر قرار است کتاب شاعر یا نویسنده بزرگی بررسی شود. باید شخصی آگاه و منتقد درباره آن کتاب نظر بدهد. اگر این اتفاق بیفتد، هیچ شاعر یا نویسندهای طلبکار نمیشود که مجبور شود شب تلفن را برداشته و با شبکهها و رادیوهای خارجی صحبت کند.
او همچنین در اشاره به تهیه کتاب آسان گفت: باید از کاغذهای سبک و ارزان برای تهیه کتاب استفاده کرد تا مردم بتوانند آسانتر کتاب را خریداری کنند. همچنین خواهشم این است که کتاب را به جای دفن در کتابخانههای منازل، بعد از خواندن آن را به کسانی که کتابخوان هستند اهداء کنند تا آنها هم بهره ببرند.
اکسیر در پایان این مورد را به طنز چنین بیان کرد: کتاب، هدیه خوبی برای عیدی دادن نیست. همان اسکناس بهتر است. این درست نیست که کتابهای در دست مانده را به دوستان و فامیل به جای عیدی اهداء کنیم. این اشتباه بزرگی است. رسم قدیم عیدی دادن همان اسکناس است. بهتر است به همان شیوه عمل کنیم.