رابطه مادر و فرزندی در اسطوره‌های یونان باستان؛
آفرودیته هم با دمپایی فرزندش را تنبیه می‌کرد
فرزندپروری از دیرباز یک وظیفه دشوار برای والدین بوده است، چنانچه مادران و پدران در طول تاریخ از رویکردهای متفاوتی برای منضبط کردن فرزندانِ به اصطلاح «سرکش» خود استفاده کرده‌اند و می‌کنند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، می‌توان گفت که روایت اولین مادری که از روشی نسبتاً غیر متعارف برای انضباط فرزندش استفاده می‌کرد به داستان‌های اساطیری بازمی‌گردد؛ زمانی که یکی از الهه‌های یونانی به نام «آفرودیته» که مظهر زیبایی، لذت، اشتیاق و تولید مثل بود، فرزندش «اروس» را با صندل کتک می‌زند.
تصویری از آفرودیته بر روی یک کوزه باستانی که فرزند سرکش خود، اروس، را با پشت صندل تهدید می‌کند، به نظر می‌رسد سنتی را در میان مادران آغاز کرد که امروزه هنوز در برخی از فرهنگ‌های سراسر جهان انجام می‌شود.
اما به راستی چرا آفرودیته در تصاویر مختلف با یک صندل دیده می‌شود. بیایید به این داستان جذاب اسطوره‌ای و تأثیر ماندگار آن بر آداب و رسوم فرزندپروری بپردازیم.
کتک زدن اروس توسط مادرش آفرودیته، بر روی گلدان‌های یونان باستان مانند نقش‌مایه‌ای به تصویر کشیده شده است. این گلدان که به ۳۶۰ سال قبل از میلاد مسیح بازمی‌گردد، در حال حاضر در موزه باستان‌شناسی شهر تارانتو در ایتالیا به نمایش گذاشته شده است.
این گلدان، به وضوح الهه آفرودیته (معادل ایزدبانوی ونوس در اسطوره‌های رومی) را نشان می‌دهد که پسرش اروس (معادل کوپید در اسطوره‌های رومی) را به دلیل رفتار نادرست تهدید به کتک زدن می‌کند.
ابزار انضباطی آفرودیته برای تربیت اروس
اروس در اساطیر یونانی و رومی به عنوان خدای عشق، نقش اصلی را در تأثیرگذاری بر پویایی محبت و جاذبه ایفا می‌کند. در اسطوره‌های اولیه، اروس به عنوان یکی از اولین خدایان دخیل در ایجاد کیهان به تصویر کشیده شده است.
با این حال، رفته رفته و با تکامل و توسعه داستان‌های اساطیری، اروس نقش پسر آفرودیته را برعهده می‌گیرد و مداخلات او در امور خدایگان نامیرا و موجودات میرا اغلب به شکل‌گیری پیوندهای عاشقانه منجر شد.
این تصویر در حقیقت پنجره‌ای به زندگی روزمره و روابط خانوادگی مردم یونان باستان باز می‌کند.
استفاده از صندل به عنوان ابزار انضباطی منحصر به آفرودیته و اروس نبود. در دیگر آثار هنری یونان باستان، مواردی را می‌یابیم که از صندل برای جلوگیری از ظلم و تعدی‌های ناخواسته استفاده شده است. به عنوان مثال، در صحنه‌ای دیگر مشاهده می‌کنیم که آفرودیته از صندل خود برای دفع «پان» که خدای طبیعت، شبانان و گله‌ها بود، استفاده کرده است. در این تصویرها، صندل به عنوان وسیله‌ای نمادین برای تعیین مرزها و حفظ پاکدامنی عمل می‌کرد.
صندل‌های یونان باستان
در حالی که این روش منحصر به فرد تربیتی ممکن است مستقیماً در دوران امروزی قابل اجرا نباشد، اما ماهیت بی‌زمان چالش‌های پایدار فرزندپروری و روش‌های تربیتی خلاقانه والدین را نشان می‌دهد.
صندل‌های یونان باستان، فراتر از نقش‌های اساطیری و انضباطی خود، اثری ماندگار در نحوه پوشش‌های امروزی بر جای گذاشته‌اند.
این صندل‌ها که در اصل برای کاربردی بودن و محافظت از پا ساخته شده‌اند، امروزه به یک روند جهانی برای مد تابستانی تبدیل شده‌اند.
