در حاشیه برگزاری رویداد «پرتاب» مطرح شد:
برای دوره‌های بعد می‌توان سرمایه‌گذاران خارجی را هم دعوت کرد/ نو و خلاقانه بودن طرح اصلی‌ترین معیارهای انتخاب آثار است
روح‌الله رضایی معتقد است که برای برگزاری دوره‌های بعدی رویداد «پرتاب» باید به حضور بخش خصوصی و سرمایه‌گذارهای خارجی توجه ویژه‌ای داشت.
روح‌الله رضایی مدیر اجرایی رویداد ملی «پرتاب» (برنامه پیچینگ مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی برای تولید اثر مستند) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، اظهار کرد: رویداد پرتاب در سال‌های گذشته به صورت یک بخش جنبی در جشنواره فیلم سینما حقیقت برگزار می‌شد. این رویداد که عنوان انگلیسی‌اش پیچینگ نام دارد به تصمیم مدیران از جشنواره سینما حقیقت جدا شد و امسال برای اولین بار شاهد برگزاری آن بودیم.
رضایی خاطرنشان کرد: دلیل جداسازی رویداد «پرتاب» تمرکز بیشتری بر آن بود چرا که جشنواره‌ها معمولاً رویدادهایی رقابتی برای فیلم‌های ساخته شده هستند که به آن جشنواره راه پیدا کرده‌اند و دیگر رویدادهای جانبی چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرند و این رویدادها معمولاً در سایه هستند. به نظر من جداسازی «پرتاب» از جشنواره سینما حقیقت تصمیم درستی بود چراکه تمرکز بیشتری بر این رویداد صورت می‌گیرد.
وی افزود: اوایل تیرماه برای برگزاری اولین رویداد پرتاب که به صورت مستقل از جشنواره سینما حقیقت برگزار می‌شود، فراخوان را منتشر کردیم و ۱۲۲ طرح به این رویداد ارسال شد. موضوع خاصی مدنظر ما نبود و به همین دلیل در تنوع موضوعات بسیار گسترده بود و حدود ۲۲ طرح پس از بررسی هیئت انتخاب به مرحله نهایی راه پیدا کرد که در بخش اجرایی حدود ۲۰ نهاد از جمله شبکه‌های تلویزیونی، پلتفرم‌ها و… به این رویداد دعوت شدند تا به عنوان سرمایه‌گذار حضور داشته باشند که البته مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی یکی از سرمایه‌گذارهای حاضر در «پرتاب» بود.
دبیر اجرایی رویداد «پرتاب» درباره حضور بخش خصوصی اظهار کرد: از آنجا که برای اولین بار «پرتاب» به صورت جداگانه و مستقل برگزار شد بخش خصوصی حضور چندانی نداشت. ما از تعدادی تهیه‌کننده خصوصی و همچنین پلتفرم‌ها برای حضور دعوت کردیم امابه نظر می‌رسد که بخش خصوصی رابطه خوبی با سینمای مستند ندارد و ما باید برای برقرار این ارتباط برگزاری چنین رویدادی را تداوم ببخشیم و فکر می‌کنم در صورت ادامه‌دار بودن «پرتاب» در سال‌های آینده شاهد حضور پر رنگ‌تر بخش خصوصی خواهیم بود.
وی افزود: البته باید این نکته را هم بدانیم که بودجه و همچنین بازگشت سرمایه در سینمای مستند با سریال و سینمای داستانی متفاوت است. اکثر فیلم‌های مستند بازنمایی اتفاقات جامعه هستند و شاید بحث بازگشت سرمایه در این سینما چندان جدی نباشد و سرمایه‌گذارانی که وارد سینمای مستند می‌شوند هم انتظار سودآوری مالی ندارند. با این حال بر این عقیده‌ام که در سال‌های آینده با رشد سینمای مستند و تولیدات بیشتر می‌توان بر این نکته هم تمرکز داشت که مستندهای سودآور هم تولید شوند و طرح‌هایی با این ویژگی وارد رویداد پرتاب شوند و سرمایه‌گذاران داخلی از این آثار استقبال کنند.
رضایی در پاسخ به پرسشی درباره معیارهای هیئت انتخاب برای راه‌یابی آثار به بخش اجرایی گفت: ما چند سر فصل داشتیم که ایده نوآورانه یکی از این سرفصل‌ها برای انتخاب بودند. از آنجا که اکثر طرح‌ها مربوط به موضوعات مبتلا به جامعه است نگاه جدید به این موضوعات هم از معیارها برای انتخاب آثار بود. نو بودن، خلاقانه بودن و همچنین عملی بودن ساخت طرح‌ها از موارد حائز اهمیت در انتخاب‌ها بود و همچنین این نکته را نیز مدنظر داشتیم که فیلمساز سابقه کار خوبی داشته باشد و آثار خوبی خلق کرده باشد. ما در این رویداد به دنبال فیلمسازان تازه‌کار نیستیم و در تلاش هستیم تا بهترین فیلمسازان وارد رقابت شوند. البته فیلمسازان مستعد و رو به رشد هم امکان ورود به این رویداد را دارند اما باید توان رقابت داشته باشند چرا که رقابت به شدت سخت است.
این مدیر سینمایی در ادامه اظهار کرد: در سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ که پیچینگ به عنوان بخشی جنبی در جشنواره سینما حقیقت برگزار شد بنده به واسطه تجربه‌ام و شرکت در بازارهای بین‌المللی مدیر اجرایی بودم. در اولین رویداد پرتاب که امسال به صورت مستقل از جشنواره سینماحقیقت برگزار شد این رویداد متمرکز بر حضور سرمایه‌گذارهای داخلی بود و ما امسال سرمایه‌گذار خارجی نداشتیم اما به نظر من امکان دعوت سرمایه‌گذارهای خارجی نیز وجود دارد و از شرکت‌ها، تلویزیون‌ها، پخش‌کننده‌ها و به طور کل سرمایه‌گذارهای خارجی در رویداد پرتاب می‌توان نمایندگانی را دعوت کرد تا آن‌ها هم نماینده‌ای داشته باشند و در صورت تمایل بر آثار منتخب خود سرمایه‌گذاری کنند. یکی دیگر از نکاتی که به نظر من باید در دوره‌های بعدی به آن توجه کرد این است که سرمایه‌گذارهای مستقل را برای حضور در این رویداد تشویق کنیم. به نظر می‌آید فیلمسازان و مستندسازان ما هم باید «پرتاب» را جدی‌تر بگیرند و در دوره‌های بعد فیلمسازان بیشتر و قوی‌تری را در این رویداد شاهد باشیم.
رضایی تأکید کرد: ۲۲ طرح در این رویداد پذیرفته شد که بر اساس تفکیک و دسته‌بندی که داشتیم حدود ۶۰ یا ۷۰ درصد آثار در حوزه موضوعات اجتماعی بودند. بخش دیگری که در این دوره پر رنگ بود، موضوعات زیست محیطی بود که فکر می‌کنم ۴ یا ۵ طرح با این موضوع به مرحله نهایی راه پیدا کردند. موضوع جذاب دیگر این است که حدود ۱۰ طرح پذیرفته شده از فیلمسازان شهرستان‌ها بودند و ما تنوع جغرافیایی بالایی در بین آثار راه پیدا کرده شاهد بودیم. انتخاب نهایی به این بستگی دارد که کیفیت طرح‌ها مطلوب باشد، برای هیئت انتخاب کیفیت و از جهتی تنوع حائز اهمیت است و ما دسته‌بندی موضوعی خاصی در این دوره نداشتیم. می‌توان در سال‌های آینده موضوعات خاصی هم در بخش‌های مختلف تعریف کرد.
وی در پایان گفت: با تجربه برگزاری دوره اول رویداد «پرتاب» به نظر می‌رسد که این رویداد هم برای سرمایه‌گذارها اعم از تلویزیون، سازمان اوج، حوزه هنری و… این رویداد را نو و جذاب می‌دانستند و همه نهادها و همچنین فیلمسازان بر این نکته تأکید داشتند که این رویداد به صورت مستمر و گسترده‌تر در سال‌های آینده برگزار شود و ایرادات و اشکالاتی که برای دوره اول وجود داشته هم برطرف شود تا شاهد رونق بیشتری در سینمای مستند باشیم.
