برخی تئاتر را با تالار عروسی و کنسرت اشتباه گرفته‌ اند

به گزارش خبرنگار ایلنا، «چای تلخ» به نویسندگی و کارگردانی مسعود تکاور یکی از آثار روی صحنه است که اجرای آن تا هفدهم اسفندماه در پردیس تئاتر شهرزاد ادامه دارد. 

علی ‌عطایی ‌حور، اشکان ‌هورسان، محمد ‌شایان ‌طهماسب ‌پور، رضا ‌حسین‌‌نژاد ، سعید شاکری، امیر ‌فراهانی، السا فتحی، محدثه ‌امیریان، سمیه ‌حسینی، امیرحسین صفاپور، علی ‌عبادت ‌طلب، مهری ‌سادات ‌آل ‌آقا، حامد شیخی، مریم نایبی و مسعود تکاور بازیگرانی هستند که در این اثر نمایشی ایفای نقش می‌کنند.

در خلاصه این اثر آمده است: «در قهوه خانه هر آدمی سرنوشتی دارد. آنچه پیداست رفتارهای غلط و تصمیمات اشتباه آدمهاست که بحرانهای زندگی را درست کرده است. زن و مرد به یک اندازه در زندگی مقصر و موثرند. چای تلخ روایت انسانهای قشر پایین جامعه است که...»

علی عبادت‌طلب یکی از بازیگران این اثر، با اشاره فضای اجرایی  نمایش «چای تلخ» گفت: این اثر نمایشی یک ملودرام اجتماعی‌خانوادگی با درون مایه‌های طنز از نوع کمدی موقعیت است که می‌تواند برای همه‌ سنین جذاب باشد.

وی بیان کرد:  با توجه به فضای متن که می‌تواند جزو طبقه‌بندی نمایش‌های ایرانی قرار بگیرد، این دسته‌بندی نه به معنای نمایشنامه‌های کلاسیک ایرانی، بلکه با توجه به فضای سنتی نمایشنامه که در یک قهوه‌خانه اتفاقاتی رقم می‌خورد، بیان می‌شود.

این بازیگر در ادامه گفت: با توجه بر اینکه پس از چندین سال از فضای تئاتر به دلیل حادثه تصادف دور بوده‌ام و همچنین شرایط جسمانی نقش، نوعی همخوانی را مشاهده کردم که تمایلم را جذب کرد تا به این واسطه، پس از ۵ سال با یک نقش جدید و یک فضای کاملا متفاوت کلاسیک، بر اساس شرایط نمایش‌هایی که پیش از این اجرا داشتم بتوانم روی صحنه بیایم. امیدوارم تماشاگران نیز از تماشای این نمایش لذت ببرند. 

عبادت‌طلب با اشاره بر شیوه اجرایی این نمایش؛ عنوان کرد: نمایشنامه یک فضای روایی را دارد و کارگردان می‌تواند از قالب کارگردانی فاصله‌گذاری شده یا برشت استفاده نماید، اما آقای تکاور به دلیل آنکه در سال‌های اخیر خود را در قالب سینما و تلویزیون محک زده‌اند، سعی کردند در این نمایش نیز از قالب واقع گرایانه خارج نشوند و به همین دلیل برای هر بازیگری نیز اجرا در نقش‌های رئالیستی جذابیت‌های خاص خودش را دارد. 

او ادامه داد: با توجه به تصویرهای ذهنی که کاراکتر به بازیگر منتقل می‌کند و تطبیق ما به ازای فضای ذهنی نقش و تلفیق آن با تصاویر ذهنی بازیگر، بدون شک برای هر بازیگری جذاب است که خود را در این نقش‌های رئالیستی محک بزند. از نگاه من، این شیوه اجرایی در نمایش‌های ایرانی دگرگونی‌هایی را ایجاد کرده که برای تماشاگران عام نیز جذابیت‌های خاص خودش را دارد.

عبادت‌طلب در بخش دیگری از صحبت‌هایش به مخاطبان و بازخورد آنها نسبت نمایش «چای تلخ» پرداخت. او گفت: تماشاگران حرفه‌ای و خاص تئاتر قطعا خواهند پذیرفت که فضای واقع گرایانه و رئالیستی در اینگونه نمایش‌ها دشواری‌های خاص خودش را دارد. به طور مثال با توجه به تعداد بالای بازیگران نمایش و ساخت فضای قهوه‌خانه‌ای با سختی‌هایی مواجه بودیم که البته کارگردان برای دریافت نمره قبولی از مخاطبان نهایت و همه تلاش خود را به کار گرفت. به نظرم بازخوردها مثبت بوده و به نظرم آن اتفاق خوبی که باید افتاده است. 

بازیگر نمایش «دمی در بازار هیزم فروشان»، درباره کم و کیف آثار روی صحنه و نوع انتخاب و اجرا در سالن‌های تهران نیز گفت: متاسفانه سالن‌های تئاتر ما با سالن‌های کنسرت اشتباه گرفته شده و نمی‌دانم این امر چه علت یا عللی دارد. بیشتر گروه‌های تئاتری نمایش‌ها را به سمت تالارهای عروسی و یا شبه کنسرت می‌برند که در هر نمایشی می‌تواند ضربه‌ای به تئاتر و قواعد تئاتری وارد نماید؛ این اتفاق متاسفانه در نمایش‌های آئینی‌سنتی و همچنین نمایش‌های ایرانی رخ داده است؛ دوستان و جوانانی که اکثرا به تازگی وارد این عرصه شده‌اند به دلیل جذب مخاطب عام این کار را کرده‌اند که این امر سلیقه مخاطب عام را نیز به انحراف سوق می‌دهد. امیدوارم تا هرچه زودتر با شکل گیری اتفاقات تئاتری‌تر در این عرصه جلوی این دسته از اتفاقات گرفته شود. 

او افزود: بدون شک تماشاگر بدنبال شیوه‌های جدیدتری در تئاتر است؛ به هر ترتیب مکتب‌های مختلفی که در تئاتر است، می‌تواند برای تماشاگران خاص تئاتر جذاب‌تر باشد؛ اما به عقیده شخصی‌ام هر نمایشی که بتواند قواعد تئاتری خود را برقرار و بتواند با مخاطب ارتباط بگیرد، بدون شک موفق خواهد بود؛ اما باید حواسمان باشد که به هر قیمتی تماشاگر را به سمت تئاتر جذب نکنیم که آثار به سمت شبه کنسرت‌ها و تالارهای عروسی کشیده نشود. 

بازیگر نمایش «چای تلخ» با اشاره به اینکه فضای کمدی موجب ایجاد شعف و شادی تماشاگر خواهد شد؛ بیان کرد: بدون شک ایجاد فضای شادی و شعف برای هر تماشگر جذابیت‌های خاص خودش را بدنبال دارد؛ اما به هر ترتیب کمدی‌های گوناگونی وجود دارد که معمولا گروه‌های حرفه‌ای تئاتر با شناخت کامل نسبت به آن‌ها از جمله کمدی رمانتیک، کمدی طنز، کمدی رفتار، کمدی موقعیت، کمدی اجتماعی و… روی صحنه می‌روند.

عبادت‌طلب بیان کرد: نمایش«چای تلخ» برگرفته از کمدی موقعیت است و کمتر از طنز کلامی در آن استفاده شده است؛ بیشتر سعی شده تا کمدی برحسب تضادهای اخلاقی و رفتاری و نواقص درون شخصیت‌ها خلق شود. عمل و عکس‌العمل‌هایی مابین کاراکترها رخ می‌دهد که می‌تواند برای تماشاگر حرفه‌ای تئاتر نیز جذاب است و مخاطب عام نیز می‌تواند از این کمدی بهره ببرد. 

او افزود: گروه نمایشی اگر کمدی را نشناسد اتفاقات دیگری رخ خواهد داد؛ همانقدر که می‌تواند کمدی برای مخاطب جذاب باشد، می‌تواند تماشاگر را دفع کرده و قطعا سرانجام آن نمایش با شکست مواجه خواهد شد. 

بازیگر نمایش «۶۴۱۰» در رابطه با فضای فعلی تئاتر نیز عنوان کرد: متاسفانه از زمانی که سالن‌های خصوصی روی کار آمده‌اند مرکز هنرهای نمایشی نظارت کمتری نسبت به گروه‌ها دارد و این امر نیز به دلیل حضور جوانان و کم تجربگی برخی از آن‌ها رخ خواهد داد که تنها دارای وضعیت مالی خوبی هستند و با اجاره سالن‌های خصوصی آثار خود را روی صحنه خواهند برد؛ این امر موجب خواهد شد تا شاهد نمایش‌های ضعیفی باشیم که بگوییم این سالن‌ها به بدنه تئاتر ضربه شدیدی وارد می‌کنند در صورتیکه سالن‌های خصوصی می‌توانستند به شکل گیری گروه‌های حرفه‌ای تئاتر کمک بیشتری کنند و مرکز هنرهای نمایشی نیز حمایت بیشتری از آن‌ها داشته باشد تا مرتب در سالن‌های خصوصی اجراهای حرفه‌ای داشته باشیم و این گروه‌هاt جوانان را نیز در خدمت خود قرار بدهند. 

او ادامه داد: جوانی که به تازگی از آموزشگاهی مدرک دریافت کرده و یا از دانشگاه فارغ التحصیل شده، بدون هیچ تجربه‌ای نمایشی را روی صحنه می‌برد و وارد حیطه حرفه‌ای تئاتر می‌شود و این امر موجب مرگ خود خواسته فضای حرفه‌ای تئاتر خواهد شد. ما همه روزه شاهد اینگونه مرگ و میر اجراهای تئاتری در فضای فعلی کشورمان هستیم؛ امیدوارم مرکز هنرهای نمایشی در اینباره چاره‌ای اندیشیده و به راحتی مجوز اجرا به اینگونه آثار داده نشود. به زبان ساده‌تر سالن‌های خصوصی همان اندازه که می‌توانند مفید واقع شوند، می‌توانند مخرب باشند. 

این هنرمند سینما و تئاتر در پاسخ به این سوال که به عنوان فعال عرصه نمایش توسط دستگاه‌های ذیربط چگونه حمایت می‌شود، پاسخ داد: پس از گذشت سه سال  از تصادفی که برای بنده اتفاق افتاد و پس از اطلاع‌رسانی‌های صورت گرفته از سوی جامعه تئاتر و سینمایی، از سوی «صندوق اعتباری هنر» حمایتی ناچیز و معنوی صورت گرفت که همین اندازه هم برای من کافی بود. این اتفاق اگر برای یک جوان تازه وارد این عرصه رخ دهد و کسی او را نشناسد بسیار سخت است. 

این بازیگر افزود: متاسفانه بسیاری از داروها و موارد درمانی توسط بیمه درمانی و بیمه تکمیلی پوشش داده نمی‌شود و هزینه‌هایی است که یک هنرمند باید به صورت شخصی آن‌هارا پرداخت نماید. 

او در ادامه اذعان داشت: موضوع این است که ما همچنان یک صنف نیستیم و همچنان یک انجمن هستیم که به عنوان «انجمن بازیگران» یا «خانه تئاتر» شناخته می‌شود؛ ما قدرت اجرایی نداریم و زمانی می‌توانیم در فضای هنری کشور تاثیر گذار باشیم که حداقل یک صنف بازیگران و یا صنف کارگردانان را شکل دهیم و هر تصمیمی که در مجمع عمومی گرفته می‌شود را در کشور اجرا نماییم.

علی عبادت طلب در پایان گفت: براین باورم تا زمانیکه قدرت اجرایی نداریم، قدرتی برای تصمیم گیری کلان در عرصه تئاتر کشور نخواهیم داشت و مسئولانی که توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انتخاب می‌شوند، تصمیم گیرنده خواهند بود، ما هیچگونه نقشی در تصمیم گیری‌های تئاتری و سینمایی کشور نخواهیم داشت زیرا این اتفاق برایمان رخ نداده است. امیدوارم به زودی صنفی تشکیل شود و این قدرت اجرایی در اختیار هنرمندان قرار گیرد.