کارگردان فیلم «دروغهای زیبا» در گفتگو با ایلنا مطرح کرد:
فیلمسازان مستقل قربانی فیلمسازی پرهزینه در ایران شدهاند
«دروغهای زیبا» نمایی رنگی از جامعه بنگلادش است
مرتضی آتشزمزم با اشاره به اینکه فیلمسازی در ایران بسیار پر هزینه شده، تاکید کرد: فیلمسازان مستقل قربانی فیلمسازی پرهزینه در ایران شدهاند و نمیتوانند فیلم بسازند.
مرتضی آتش زمزم در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به ساختار و فضای فیلم سینمایی «دروغهای زیبا» گفت: عنوان دروغهای زیبا به گونهای نشانگر محتوای داستان روایت شده در بستر جامعه است. جامعهای که در آثار کیارستمی نیز به نمایش درآمده است. کارگردانی که من عاشق آثار او هستم و سینمایش یادآور گونهای از دروغهای زیباست.
کارگردان فیلم سینمایی «دروغهای زیبا» با بیان اینکه از محیط کشور بنگلادش در ساخت اثر خود بهره گرفته تا بتواند شیوه متفاوتی از قصه گویی را ارائه دهد، گفت: فیلم سینمایی «دروغهای زیبا» محصول مشترک سینمای ایران و بنگلادش است که به شکلی حتی اشتراکات فرهنگی دو کشور را نیز به تصویر کشیده است. آن چه «دروغهای زیبا» را متفاوت از سایر آثار میکند، به تصویر کشیدن واقعیتهایی است که مرز ندارد.
وی در پاسخ به سوالی در رابطه با الهام گرفتن این فیلم از سایر آثار شاخص سینما اظهار کرد: من عاشق سینمای کیارستمی و مهرجویی هستم و توجه زیادی به آثار این دو استاد سینمای ایران دارم. به شکلی میتوان گفت که «دروغهای زیبا» اثری برگرفته از مکتب کیارستمی و مهرجویی است و من همواره پیرو سینمای این دو استاد هستم.
آتش زمزم توضیح داد: شاید برخی تصور کنند که من صرفا فقر را به تصویر کشیدم اما اینگونه نیست و اگر فیلمهای سینمای این کشور را ببینید متوجه میشوید که چقدر آثار آنها تلخ و حتی سیاه است و آن زمان متوجه میشوید «دروغهای زیبا» یک نمای رنگی از جامعه بنگلادش است و به نحوی شیرینیهای زندگی را با وجود تمامی سختیها به تصویر میکشد. بنگلادش کشوری است که در سالهای اخیر در تمامی عرصهها پیشرفت کرده و پتانسیلهای خوبی دارد. به همین علت من یک فیلم رنگی از قسمتی از جامعه آنها ساختم همانطور که این کار را قبلا در ایران نیز انجام دادم. بزودی فیلمی دیگر با همین حال و هوا نیز در ایران خواهم ساخت زیرا ایران وطن من است و من عاشق تمامی جنبههای کشور خودم هستم.
آتش زمزم در تشریح علت فیلمسازی در کشور بنگلادش گفت: در داخل ایران بخش خصوصی و دولتی، ساخت فیلم را دشوار کرده و برای سادهترین پروژهها، باید هزینههای هنگفتی متحمل شد. این امر سبب شده تا سینماگران و به خصوص هنرمندان مستقل، شغل خود را از دست دهند و بیکار شوند. عدالت در حوزه فیلمسازی از بین رفته و معضل این حوزه تماما مربوط به مدیران دولتی نیست بلکه همکاران خود من نیز مقصر هستند. امروز در بنگلادش که سینمای ضعیفی دارد، شاهد هستیم که هنرمند یک مرتبه بودجه دولتی برای ساخت فیلم دریافت میکند و پس از آن تا چندین سال از محل درآمد فیلم خود، به سمت ساخت سایر آثارش میرود و اجازه میدهد تا سایرین نیز از آن منابع مالی استفاده کنند اما در ایران اینچنین نیست و فرصتها و منابع مالی صرفا به برخی سینماگران اختصاص مییابد.
این کارگردان خاطرنشان کرد: امروز شاهد هستیم که به کارگردانهای کار اولی بودجه ۳۰ میلیاردی داده میشود تا نخستین اثر خود را بسازند. مشخصا چنین اقدام اشتباهی سبب میشود تا این کارگردان هیچگاه مسیر درست را طی نکند و هیچوقت یک هنرمند مستقل حرفهای نشود. این اتفاقات در حالی رخ میدهد که من تا به امروز موفق نشدهام حتی بودجه ۵۰۰ میلیونی برای فیلمهای خودم دریافت کنم.
وی افزود: من برای ساخت یک فیلم در رابطه با کرونا به مدت یک سال به بنیاد فارابی مراجعه کردم تا حمایت این مجموعه را در ساخت اثر داشته باشم اما هیچ کمکی برای ساخت این اثر نشد.
این کارگردان در ادامه اظهاراتش مطرح کرد: امروز برخی کارگردانها با استفاده از بودجه دولتی و تعدادی سیاهی لشگر به خارج از کشور میروند و مدعی میشوند که اثر مشترک با سایر کشورها ساخته اند، در حالی که من در اثر مشترک خودم با سینمای بنگلادش از معروفترین بازیگر زن سینمای این کشور استفاده کردهام و سایر عوامل فیلم نیز از چهرههای شناخته شده این کشور هستند.
آتش زمزم در پایان تاکید کرد: از همکاران درخواست دارم که اجازه بدهند به سایر هنرمندان هم بودجههای دولتی برسد و صرفا یک بار از منابع دولتی استفاده کنند. نباید در این حوزه انحصار ایجاد شود و باید فرصت برابر برای همه سینماگران وجود داشته باشد.