احمد مسجدجامعی مطرح کرد؛
«ایساتیس» برای فهم وضعیت موجود به دل تاریخ میرود/ موضوع این مستند میتواند به کل ایران تعمیم پیدا کند
احمد مسجدجامعی معتقد است «ایساتیس» فیلمی نیست که در زمانی عرضه و تمام شود، بلکه مانند یک شعر میماند و تداوم دارد و هر چه بگذرد، چیز جدیدی اضافه میکند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، احمد مسجدجامعی درباره فیلم مستند «ایساتیس» و تاثیر آن بر افکار عمومی جامعه گفت: این فیلم مستند را بسیار خوب ارزیابی میکنم و مخاطبان را هم دیدم که با فیلم همراه شدند و حس خوبی را نیز به من و مخاطبان انتقال داده است. به اعتقاد من، روایتی که در «ایساتیس» درباره یزد مطرح شده بود، میتواند به کل ایران تعمیم پیدا کند و این، تاریخ مشترک ایران است که جلوهاش در یزد بیشتر است، چراکه یزد تنها شهر کویری به معنای محض است و کوهستانی آن را احاطه نکرده است.
وی با بیان اینکه اقلیم خاص یزد، اخلاق، آداب، همبستگیها و تلاشهایی مضاعفی را به وجود آورده، گفت: در تاریخ اجتماعی یزد نیز میبینیم که تکدیگری وجود ندارد و جرم در این شهر خیلی کم اتفاق میافتد. فیلم که با دوچرخه آغاز میشود خیلی گویای این منظر از نمادهای طبیعی شهر یزد است. در واقع، نمادهای اصلی شهر یزد به خوبی در فیلم «ایساتیس» نمایش داده شده است و نکته مهم دیگر، همبستگی اقوام ایرانی مختلف علیرغم تفاوت در نگرشهای آنها بود. ایران را همه ایرانیان با عقاید و ادیان مختلف ساختهاند و همه ادیان در ایران سابقه طولانی دارند و این موضوع را به خوبی نمایش داده بود. این نوع همدلی برای زندگی بهتر و بهرهبرداری سالمتر از طبیعت را در این فیلم خوب بیان شد.
مسجدجامعی بیان کرد: در زندگی شادی و غم وجود دارد که در «ایساتیس» نیز این شادی و غم را دیدیم و هستی و نیستی را با هم بیان کرد؛ از این جهت کارگردان موفق عمل کرده بود. موسیقی فیلم با فضای فیلم و طبیعت همخوانی داشت و میشود توصیه کرد بیش از یک بار هم فیلم دیده شود.
وی گفت: همتی بلند پشت فیلم «ایساتیس» بوده که متکی به این و آن نبوده است و این هم یکی از ویژگیهای منحصربه فرد این فیلم است. روایت «ایساتیس» به صورتی است که برای فهم وضع موجود به دل تاریخ میرود. در فیلم، آب و باد و خاک و آتش به منزله عناصر سازنده این شهر به تصویر کشیده میشود و راویان مستند هستند؛ همانطورکه در نگاه پیشینیان ما نیز عناصر چهارگانه، سازنده هستی هستند و نمایش این عناصر، همان دستاورد بزرگ ایرانیان است که این روزها، نفسش به شماره افتاده است.
مسجدجامعی عنوان کرد: فیلمی همچون «ایساتیس» در زمره سیاستهای حمایتی نمیگنجد؛ فیلمهایی که عرضه و حمایت میشوند با این اثر متفاوت است اما فیلمی ماندگار، معنادار و تاثیرگذار است. فیلمی نیست که در زمانی عرضه و تمام شود، بلکه مانند یک شعر میماند و تداوم دارد و هر چه بگذرد، چیز جدیدی اضافه میکند. حس شاعرانه در این نوع بیان ستودنی است.
وی تصریح کرد: در این فیلم زندگی مدنی، در عین کثرتگرایی نمایش داده میشود و بیهوده نیست که بسیاری از یزدیها اهل گفتوگویند و مردانی از آنجا این سلیقه را جهانی کردهاند.
مسجدجامعی در پایان گفت: فیلمبرداری و ساخت مستند سینمایی «ایساتیس» سه سال طول کشیده است و روایتی را در قاب سینما پیش روی مخاطبان قرار میدهد که روزگاران قدیم را به این روزگاران پیوند میدهد.