رئیس سازمان سینمایی در گفتگو با رسانه ملی:
ما برای انسداد، انقباض و تعطیلی نیامده‌ایم/ به زودی ۸۰۰ سالن سینما به فیبر نوری متصل می‌شوند
رئیس سازمان سینمایی با حضور در برنامه صف اول شبکه خبر، به پرسش‌هایی در خصوص عملکرد سازمان سینمایی پاسخ داد.
به گزارش ایلنا به نقل از اداره کل روابط عمومی سازمان سینمایی؛ محمد خزاعی در برنامه صف اول شبکه خبر در روز چهارشنبه (۱۰ آبان ماه) حاضر شده و در خصوص عملکرد سازمان سینمایی در دولت سیزدهم توضیحاتی را ارائه داد.
متن کامل این گفتگو با اجرای مهدی خسروی به شرح زیر است:
در طول این دو سالی که سکان‌دار سازمان سینمایی هستید، مهم‌ترین اقدامات شما که به زعم خودتان برجسته و ویژه بوده و می‌توان به عنوان دستاورد آن را تلقی کرد، چه بوده است؟
دهم مهرماه ۱۴۰۰ بود که در سازمان سینمایی مستقر شده‌ام. اوضاع سینما در آن زمان بسیار نامطلوب و وخیم بود. به دلیل شرایط کرونا، تعطیلی حوزه کسب و کار، عدم رونق اقتصادی و تعطیلات، کسی به سینما نمی‌رفت، به تبع تولیدات سینمایی هم، بسیار کاهش پیدا کرده بود و ما نیز با مشکلات عدیده‌ای در سینما و سازمان سینمایی مواجه بودیم. طبیعتا، در این شرایط، برنامه‌ریزی جامع و کامل برای رفع مشکلات، از اولین اقداماتی بود که باید صورت می گرفت تا سینما دوباره بتواند رونق پیدا کند.
به خاطر داریم، تقریبا، تا اردیبهشت ۱۴۰۱ ، کشور گرفتار اپیدمی کرونا و پیامدهای آن بوده است یعنی شرایط سینما وضعیت ناپایداری داشته است. پیوسته، از طرف وزارت بهداشت و درمان و ستاد کرونا با پروتکل‌های جدید در خصوص ضریب اشغال صندلی سینماها و همه اماکن عمومی مواجه بودیم. فراز و نشیب‌ها را طی می‌کردیم که هر ازگاهی دوباره سینما تعطیل یا سقف مخاطبان آن کاهش پیدا می‌کرد و همه این‌ها، در رونق اقتصادی سینما، میزان تولیدات، شرایط کسب و کار و برنامه‌ریزی ما تأثیر داشته است.
طراحی ۲۳۷ کار ویژه و اقدام برای نجات سینما از همان نخستین روزها، بعد از ورود بنده به سازمان سینمایی، انجام شده و برنامه جامع و کاملی را برای افق پیش‌رو طراحی کردیم. کلان برنامه‌هایی را در قالب بسته‌‌های جداگانه برای همه موسسات پیش‌بینی و ابلاغ کردیم، برنامه‌ای ۵ ساله که با مشارکت و هم‌اندیشی کارشناسان، سینماگران و مدیران خود موسسات در آن به جمع‌بندی رسیدیم. جلسات مکرری داشته‌ایم . در برنامه‌های کلان، ۵ رویکرد کلی، ۱۲ کلان برنامه، ۱۴ بسته سیاستی، ۶۵ سیاست برای اقدام و ۲۳۷ کار ویژه و اقدام عملیاتی در سینما تعریف و طراحی کردیم. به طور قطع، تلاش‌مان این بوده است که دوباره سینما به رونق خود بازگردد، بر این اساس شروع کردیم به طراحی اینکه چگونه سینما بتواند سرپا بماند، چگونه بتوانیم با دستگاه‌های مختلف رایزنی کنیم.
بعد از چندین جلسه با مسئولان وزارت بهداشت و رایزنی با ستاد کرونا و به تبع فروکش کرونا، آنها هم موافق بازگشایی دوباره سینماها با ظرفیت عادی بودند تا درصد بالاتری از مخاطبان بتوانند در سینما حضور داشته باشند. برای بازگشایی و احیای دوباره سینماها حمایت‌های جدی‌ای داشته‌ایم حتی، از طریق ایجاد مشوق‌ها و تسهیلات نقدی، مبلغ ۵/۵ میلیارد تومان برای حمایت از کسب و کارهایی که در اثر کرونا دچار آسیب شده بودند، در سال۱۴۰۰ تا پایان سال در نظر گرفتیم ، جلسات مکرری با صنوف، تهیه‌کنندگان و سازندگان برنامه‌های مختلف داشته‌ایم که بیایند و دوباره، فیلم هایشان را اکران کنند. در این راستا، برای جبران ضرر و زیان احتمالی حمایت‌های تضمینی دیده‌ایم.
چه تضمینی وجود داشت؟ با حمایت‌های نقدی و مستقیم؟
نه فقط اعضای نقدینگی، به بعضی بخش‌ها، نقدینگی تزریق کردیم و با بعضی‌ها هماهنگ کردیم که از تولید آثار بعدی آنها حمایت می‌کنیم.
همه این اقدامات انجام شد؟
به آن‌هایی که قول داده بودیم انجام شد به عنوان مثال به سینمادار‌ان کمک شد، به بعضی از دفترهای پخش، به فیلم‌هایی که موافقت کردند اکران کنند مبلغ ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون در آن سال کمک شد، نقدینگی تزریق شد و تا جایی که توان داشتیم و شرایط فراهم بود این کار را محقق کردیم.
اقدامات بنیادی ارزشمندی انجام شد. اولین کارهایی که من یادم هست در ۱۴۰۰ کرده‌ایم احیای شورای عالی سینما بود. شورایی که حدود یک دهه تعطیل شده بود، و در مقطعی هم که شکل گرفته چند جلسه‌ای برگزار شده بود و سپس به مدت ۸ سال کاملا تعطیل بود، بنابراین از این ظرفیت برای سینمای ایران استفاده نشده بود که با پیگیری‌های انجام شده در دوره جدید، شورای عالی سینما شروع به کار کرد و مصوبات خیلی خوبی نیز در این دو سال داشته‌ایم، بعدا اگر وقت بود راجع به آن توضیح می‌دهم که چه اقداماتی انجام شد و چه برنامه‌ریزی هایی ما کرده‌ایم که باعث شد بسیاری از مشکلات را بتوانیم حل کنیم. مشکلاتی که در حیطه اختیارات مدیریت سینما و معاون وزیر بودند و حتی بعضی مشکلات هم، با اختیارات وزیر هم نمی‌توانست مرتفع شود و می‌بایست آنها در جای دیگر و با دستگاه‌های دیگری گفت‌و گو می‌کردیم.
بازدارنده‌های پیش‌روی دیگری وجود داشت که بعد از جریان کرونا و پیامدهای آن، درگیر مسائل و بحران‌های مختلف در کشور بودیم، یعنی در ۱۴۰۱ و از اردیبهشت‌ماه درگیر مسائل سیاسی و چالش‌های غیرسینمایی شده‌ایم، و از آن تاریخ ادامه پیدا کردند تا تقریبا همین چند ماه گذشته یعنی خردادماه یا تیرماه امسال، این درگیری‌ها در حوزه سینما، فراز و نشیب‌های بسیار بسیار زیادی داشت، اما واقعیت این است که همه خانواده‌های سینما هم درگیر این مسائل نبودند، عده‌ای قلیل معلوم الحالی درگیر بودند و این جریانات تاثیر خودش را می‌گذاشت و ناخودآگاه ما در پیشبرد اهداف و برنامه‌هایمان در حوزه های مختلف، اعم از تولید، توزیع و پخش و اکران با دشواری‌ها و دست‌اندازهایی مواجه شدیم که سرعت ما را گرفت. در یکسری از برنامه‌هایی که داشتیم موفق نشدیم به ثمر برسانیم، چون در شرایطی که هر لحظه شکل می‌گرفت نمی‌توانستیم همه طرح‌ها را اجرایی کنیم.
ولی امروز که در خدمت شما هستم اوضاع سینما، نسبتا بد نیست، یعنی تا حدود زیادی برنامه‌هایی که در حوزه تولید، توزیع، بین‌الملل و در حوزه آموزش داشته‌ایم، اجرایی شدند یا در شرف اجرا هستند، همچنین، برنامه‌هایی که در زمینه عدالت فرهنگی، کسب و کار و اشتغال خانواده سینما و رونق اقتصادی و گیشه داشته‌ایم، همه این‌ها هر کدام تا حدودی محقق شده است. در حوزه‌هایی هم که ناموفق بوده‌ایم ناشی از شرایطی بود که فراهم نشده تا بتوانیم به آن افقی که ترسیم کرده بودیم، برسیم.
در حوزه زیرساخت‌ها هم اتفاقاتی افتاد؟
زیرساخت در چند مرحله تقسیم می‌شود. تقریبا در بدو ورود ما به سازمان سینمایی، تعداد سالن‌های سینمایی که در کشور وجود داشت نزدیک به ۵۷۰ سالن بوده است، با دوستان نشستیم و بررسی کردیم و چشم‌اندازی را ترسیم کردیم. ما نسبت به کشور‌هایی که حتی صاحب صنعت سینما نیستند در حوزه زیرساخت خیلی عقب هستیم . به عنوان نمونه خدمت شما عرض کنم در ترکیه بالغ بر ۳ هزار سالن سینما وجود دارد با این که صنعت سینما ندارد و صنعت سریال‌سازی دارد؛ یا در روسیه که باز سینمایشان همانند سینمای جمهوری اسلامی ایران نیست، ۶ هزار سالن وجود دارد. با همفکری کارشناسان، نقشه راهی تنظیم و برنامه‌ریزی جدی را برای بکارگیری ظرفیت‌های بالقوه و توسعه در این زمینه آغاز کردیم، ظرفیت مجتمع‌های فرهنگی و هنری که می‌توانست مولفه‌های سالن سینما هم داشته باشند، مورد نظر قرار دادیم، از ظرفیت مال‌ها و پردیس‌های تجاری با توجه به تجربه موفق آن در کلان شهرها استفاده کردیم. با سرمایه‌گذاران در بخش‌های خصوصی و نیز، دستگاه‌های اجرایی و شهری وارد تعامل و گفتگو شده‌ایم. در مال‌هایی که از ظرفیت سینمایی آنها استفاده نشده بود یا مشکلات قانونی که بین مالکین در بعضی از شهرستانها و استان‌ها وجود دارد برای رفع این دست مشکلات مشاوره دادیم تا مشکلات و اختلافات مرتفع شود. از طریق موسسه سینماشهر کمک کردیم تجهیزات و امکانات در اختیار حوزه‌های مورد نیاز قرار گیرد. من قولی آن زمان به دوستان داده‌ام و گفتم ما در حوزه زیرساخت تلاش می‌کنیم تا پایان دولت یعنی تا مهرماه ۱۴۰۴ که مسئولیت را واگذار می‌کنیم به مدیر بعدی، ۱۰۰۰ سالن سینما در کشور داشته باشیم خیلی‌ها به من گفتند که شما یک مقدار آرمانی حرف می‌زنید و این غیر ممکن است، گفتم اجازه بدهید وارد اجرای برنامه شویم.
الان، چون نیمی از دوران مدیریت شما گذشته ۵۰۰ سالن را ساخته‌اید؟
پاسخ : ۵۷۰ سالن سینما داشته‌ایم و ، ما ۴۳۰ سالن باید اضافه می‌کردیم به کل مجموعه سالن‌های کشور که ۱۰۰۰ سالن شود.
نه از آن ۱۰۰۰ سالنی که می‌فرمایید عرض می‌کنم.
قول دادم که مجموع سالن‌های سینمایی به عدد ۱۰۰۰ برسد. تقریبا امروز که در خدمت شما هستیم همین دیروز در یکی از شهرستان‌های استان فارس( زرقان) دویست و سی و سومین سالن را افتتاح کردیم و پیش‌بینی می‌کنم با برنامه‌ریزی و نقشه راهی که داریم به ۱۰۰۰ سالن خواهیم رسید. همچنین، جا دارد اشاره کنم که ۲۰ شهریورماه در دومین جلسه شورای عالی سینما مصوبه‌ای بسیار خوب در این زمینه داشته‌ایم که سینمای ایران آن هم در این دولت و هم در دولت بعدی از آن بهره مند خواهد شد و اتفاقات بهتری خواهد افتاد. براین اساس مصوب شد دولت در سفرهای استانی رئیس جمهور به شهرهایی که ۵۰ تا ۱۰۰ هزار نفر یا بیشتر جمعیت دارند و فاقد سالن سینما هستند، برای آنها در این شهرها سالن سینما احداث کند.
اولین سفر رئیس جمهور بعد از این مصوبه، استان فارس بوده است که هفته گذشته ۴ شهر فاقد سالن سینما در این استان مشمول این طرح شدند. همچنین مصوب شد به هر شهر ۵۰ میلیارد تومان برای توسعه زیرساخت و احداث سالن‌های سینمای سه سالنه اختصاص یابد.
شهر بعدی که رئیس جمهور سفر می‌کنند کردستان است که سالن‌هایش مشخص شده و با این اقدام فکر می‌کنم ما انشاالله تا سه چهار سال آینده بتوانیم به ۲۰۰۰ سالن برسیم.
در حال حاضر تخصیص‌هایش هم اتفاق افتاده است؟
حتما، اطلاع دارید و می‌دانید که در مصوبات سفر ریاست جمهوری معمولا، بعد از تصویب به سازمان برنامه و بودجه ارائه و بعد تخصیص‌ها شروع می‌شود، چون کل برنامه سفر و مجموعه مصوبات، طرح‌های عمرانی، فرهنگی، اقتصادی و غیره یکجا ارائه می‌شوند.
این رویکرد در این سطح که دولت نگاه ویژه‌ای به زیرساخت‌های سینما داشته باشد در این سال‌ها اتفاق نیافتاده بود یعنی این گام بسیار خوبی از سمت دولت بوده و توجه جدی به سینما و مناطق محروم صورت گرفته است. وقتی صد هزار جمعیت در یک شهر داریم و سالن سینمایی هم در آن وجود ندارد یعنی چه؟ یعنی این مردم تفریحی ندارند. البته، سینما هم که فقط تفریح نیست بلکه نگاهی اجتماعی، آموزشی و فرهنگی دارد. سینما پاتوقی مهم برای خانواده‌هاست و امروز، ساخت سالن سینما به مطالبه عمومی شهرها تبدیل شده است. امیدوارم با برنامه‌ریزی‌هایی که انجام داده‌ایم و طبق همین قولی که داده‌ام، بتوانیم ۱۰۰۰ سالن را تا مهرماه ۱۴۰۴ افتتاح کنیم.
در حال حاضر چند شهر فاقد سالن سینما داریم؟
من نسبت سینما و جمعیت شهرها را می‌توانم عرض کنم، زمانی هست که ما شهری با ۱۰ هزار جمعیت داریم که فعلا در برنامه توسعه ما نیست که در این شهرها سالن بسازیم. تقریبا ۴۳ شهر بالای ۱۰۰ هزار جمعیت و ۹۶ شهر بالای ۵۰ هزار جمعیت فاقد سالن سینما داریم.
سینمادار‌ان راضی هستند؟ اقتصادشان خوب است؟
سینما فراز و نشیب دارد. شما می‌دانید که سینما در دوران‌هایی اقتصاد بسیار خوبی دارد و در زمانی اقتصادش خوب نیست. امروز، اقتصاد سینما بسیار خوب است یعنی رونق اقتصادی در سینما مجدد برگشته، سینمادار‌ان راضی هستند، مردم به شدت استقبال کرده‌اند، تهیه‌کنندگان آثار راضی هستند، البته این به این معنا نیست که همه فیلم‌هایی که به روی پرده می‌روند با مخاطب خودش ارتباط برقرار می‌کند و می‌تواند اقتصاد خودش را داشته باشد، همانند تمام این ۴۰ سال؛ یعنی این مقوله چیز جدیدی نیست. بعضی از فیلم‌ها ارتباط برقرار کردند و بعضی از فیلم‌ها فروششان کمتر است. باید عرض کنم طی هفت ماهه سالجاری در بخش فروش سینماها، ما تقریبا ۶۰۰ میلیارد تومان را رد کرده‌ایم و ۱۳ میلیون و خرده‌ای مخاطب، رکورد جدیدی است. امیدوارم با همین رویه، رونق و استقبال، فروش و اقتصاد سینما به ۱۰۰۰ میلیارد تومان تا پایان سال رسد و این رکوردی جانانه است.
من نمی‌خواهم بگویم خوب یا بد، ولی فسیل دومین فیلم پرفروش بعد از انقلاب است. در حال حاضر فیلم‌های اجتماعی فروش خوبی دارند و در کنار فیلم‌های کمدی، از ژانر کودک، خانواده ها به شدت استقبال می‌شود. همین فیلم بچه زرنگ را الان نگاه کنید اقتصاد بسیار خوبی دارد، قبلا هم پسر دلفینی در اکران داخلی و خارجی موفق بوده است. اگر ما بتوانیم با آگاهی و با شناخت مبانی گفتمانی با مردم فیلم بسازیم مردم می‌آیند و استقبال می‌کنند. مشکل اینجاست که بعضی از فیلم‌هایی که می‌سازیم با مردم ارتباط برقرار نمی‌کنند، چرا که این فیلم‌ها برای مردم نیست، حدیث نفس و برای خواسته‌های شخصی خودمان است که در آن به سراغ موضوعی با دغدغه شخصی یا جشنواره‌ای رفته‌ایم و یا در قالب هنر و تجربه تولید کرده‌ایم و انتظار هم داریم این فیلم بتواند با مردم ارتباط برقرار کند. مردم حق دارند دست به انتخاب بزنند و فیلم خوب ببینند و از فیلمی که شایستگی، جذابیت و ویژگی‌های خاصی ندارد استقبال نکنند، پس می‌خواهم بگویم که هر فیلمی در ژانر اجتماعی، کمدی، خانوادگی،کودک و نوجوان خوش ساختار باشد، قصه و قهرمان داشته باشد و مولفه‌ها و استانداردهای لازم را داشته باشد، مردم از آن استقبال می‌کنند و در سراسر کشور فیلم را می‌بینند.
در حال حاضر سرمایه‌گذاران استقبال می‌کنند از سرمایه گذاری برای ساخت سینما استقبال می‌کنند؟
با رونق و شرایطی که امروز سینماها پیدا کرده‌اند بله، اسفندماه سال گذشته در جلسه شورای راهبردی اکران یکی از دوستان به من گفت که سینما در ایران تمام شده و شما ورشکستگی کامل خواهید داشت، عمر سینما به سر رسیده و ما بعد از عید، درهای تمام سینماها را خواهیم بست و هیچ تولیدی وجود ندارد و این آینده بسیار بدی است که برای سینمای ایران رقم زدید، من گفتم عجله نکنید، ما تا الان گرفتار حواشی و مسائلی بوده‌ایم که شما در سینما ایجاد کردید، مشکلات متعددی که ما فقط باید آنها را مرتفع و برطرف می‌کردیم، ولی امروز سینما به شرایط نسبتا مطلوبی رسیده است. البته، هنوز تا ایده‌آل‌ها فاصله داریم.مدعی هم نیستم وضعیت خوب امروز، همه تاثیر سیاستگذاری‌ها و نتیجه مدیریت صحیح ماست، معتقدم خود همکاران سینما و هنرمندان از مسائل آگاه و همراه هستند، چند ماه پیش همان آقا که مدعی تمام شدن عمر سینما بود به من گفت که من خودم با چندین مجتمع دیگر در بخش خصوصی قرار داد بسته‌ام تا سینما احداث کنم، با این شرایط شما رونق تولید را هم خواهید دید، خیلی از سینماگران شاخص ما درگیر تولید فیلم هستند، و تقریبا همه برگشته‌اند. اتفاق خوب دیگری که در حال وقوع است شکل گیری جریان مضامین و گونه‌های متنوع سینمایی است. از همان آغاز، خیلی شفاف اعلام کردیم که ما سه رویکرد خواهیم داشت: قانون گرایی، استانداردسازی و عدالت محوری، و همه سیاستگذاری، برنامه‌ریزی‌ها، مضامین، آیین‌نامه‌ها، اقدامات و همه چیز را با این سه رویکرد و سه رکن مهم پیش می‌بریم. بر اساس همین استانداردسازی، تمام آئین‌نامه‌ها و منهیات را به طور شفاف برای اولین بار اعلام کردیم چرا که بر این باورم که چرا سرمایه یک تهیه‌کننده باید به خاطر یکسری ابهامات به خطر بیافتد؟ وقتی ما شفاف به او نمی‌گوییم چه چیزهایی را می‌تواند بسازد و چه چیزهایی را نمی‌تواند، این به معنای این نیست که خواسته باشیم خدایی نکرده مانع فیلمسازی شخصی بشویم، نه ،داریم می‌گوییم براساس قوانین اجتماعی کشور، شما باید این چیزها را در فیلم رعایت کنید همه مسائلی هم که ما اعلام کرده‌ایم مسائل اخلاقی، اجتماعی و خانوادگی است.
آن چیزهایی را که باید بگذارند هم شما به ایشان می‌گویید؟
آنها را مشاوره میدهیم ما نمی‌توانیم صد در صد بگوییم این‌ها را بگذارید، اما برخی مضامین و موضوعات به حسب نیازهای فرهنگی و اجتماعی مهم و ضروری هستند. به عنوان‌مثال موضوع «جمعیت و فرزندآوری» حتما توصیه و تشویق و حمایت خواهیم کرد. در ماه‌های نخست به دلیل همین رویکرد صریح و شفاف، ما را به سخت‌گیری متهم می‌کردند، در حالی که مقوله سخت‌گیری نبود، صراحت و شفافیت بود تا تهیه‌کننده، سرمایه‌گذار و کارگردان گرفتار بلاتکلیفی و چالش‌های بعدی نشود. می‌گفتیم ما سخت‌گیری نمی‌کنیم، استانداردسازی می‌کنیم دوستی می‌گفت این واژه استانداردسازی یعنی چه؟ گفتم این که همه خانواده‌ها بتوانند این فیلم را ببینند، گفت بگو ممیزی، گفتم ممیزی خیلی فرق می‌کند. من می‌گویم استانداردسازی، به معنای این که وقتی علامت استاندارد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی روی یک فیلم زده شود یعنی خانواده‌های محترم شما می‌توانید این فیلم را با خاطرجمعی ببینید مگر اینکه رده‌بندی سنی داشته باشد که اعلام می‌شود. در گذشته پیش آمده بعضی وقت‌ها فیلمی را با خانواده می‌دیدم که ترجیح می‌دادم که خانواده همراهم نمی‌بود. مولفه‌ها، قصه‌ها و مضامین و مسائل نازلی در آن مطرح می‌شد که شما شرم می‌کردید. ما در دوره جدید منهیات را به صورت روشن اعلام کرده‌ایم. الان بر اساس خلاقیت و نوآوری تولیدات بسیار خوبی در عرصه سینما تولید می‌شود و آثار بسیار خوبی رقم خورده است.
سینما امروز، روند رو به رشدی را سپری می‌کند، هم رونق اقتصادی و هم رونق تولید صورت گرفته است، اتفاقات بزرگی در حوزه زیرساخت‌ها، و سالن‌سازی رقم خورده است و در حوزه معیشت سینماگران و همکاران برنامه‌های رفاهی خاصی داریم که در حال پیگیری است، چون امروز به آرامش رسیده‌ایم که بتوانیم برنامه‌هایمان را اجرا کنیم و این خیلی مهم است.
آقای خزاعی ما چند روز گذشته هم شاهد رونمایی‌هایی بودیم تحت عنوان زیرساخت‌های نوین سینمای ایران، منظورتان از نوین چه هست چه اتفاقی می‌افتد؟
ما در کنار توسعه زیرساخت سینماها و سالن‌سازی، طرح‌ها و اقدامات مهم دیگری در حوزه فناوری‌های نوین سینما و تصویر در دست انجام داریم.
یکی از آنها استفاده از فناوری فیبر نوری به جای هارد جهت ارسال فیلم به سینماهای سراسر کشور است، این مدرن شدن و نزدیک شدن به استانداردهای جهانی است.
می‌دانید که برای هر فیلم تهیه‌کننده ناچار بود هزینه‌های مختلفی انجام دهد تا فیلم را روی هارد به شهرستانها ارسال کند. گاهی، بعضی از شهرستانها فیلم به دستشان نمی‌رسد یا تهیه‌کننده بخاطر میزان فروش پایین در آن شهرستان فیلم را در اختیارشان قرار نمی‌داد، الان با این تکنولوژی، این‌ها همه تجمیع شده و بزودی همه این ۸۰۰ سالن در سراسر کشور به شبکه فیبر نوری متصل می‌شوند. ۸۰ درصد عملیات این جایگزینی محقق شده است. این اتفاق، هم به لحاظ اقتصادی تهیه‌کنندگان محترم هست هم در جهت تحقق بحث عدالت فرهنگی است وهمه‌دشهرستان‌ها می‌توانند از همه فیلم‌ها استفاده کنند یعنی انحصاری وجود ندارد.
دیگر این گونه نیست که کلانشهر‌ها بعضی از فیلم‌ها را داشته باشند و مناطق محروم مثلا منطقه سراوان یا چارویماق از آن بی بهره باشند. با این برنامه توسعه عدالت فرهنگی کاملا اتفاق می‌افتد، هزینه‌ها کاهش پیدا می‌کند و باعث رونق کسب و کار می‌شود. از جمله طرح‌های زیربنایی، تاسیس سازمان آگهی‌ها و بازرگانی سینماست که در این دوره راه‌اندازی کردیم و به زودی افتتاح خواهد شد. این اقدام، باز کمک خواهد کرد تا سینماها حداقل هزینه‌هایشان تامین شود. من در این سفرهای استانی، بعضی سینماهای شهرستانها توان تامین پول آب و برق سینما را نداشته یا امکان پرداخت پول کارکنانش را هم نداشتند. شکل‌گیری این سازمان آگهی‌ها در واقع، می‌تواند به نوعی تامین‌کننده حداقل نیازهای سینماهای شهرستانها باشد، پس هم سازمان آگهی‌ها و بازرگانی و هم سامانه فیبر نوری، اقدامات بزرگی در راستای منافع سینماست.
الان شبکه‌اش کامل است؟
شبکه‌اش در شرف کامل شدن است یعنی تا چند وقت دیگر کامل خواهد شد، تقریبا ۸۵ درصد کار پیش رفته است، فکر می‌کنم تا قبل از جشنواره فیلم فجر تمام ارسال فیلم‌ها را از طریق فیبر نوری داشته باشیم.
همکاران بنده در موسسه سینماشهر حدود، یک سال و نیم روی آن متمرکز بوده و برنامه‌ریزی کرده‌اند. با شرکت مخابرات و شرکت همراه اول و چند شرکت دانش بنیان جلسات و نشست‌های هم‌اندیشی داشته‌اند، سرمایه‌گذاری خیلی خوبی هم صورت گرفته است.
شکست انحصار در سامانه‌های فروش
اقدام بعدی که ما در این دوره برنامه‌ریزی کرده‌ایم تغییر و تحول در عرصه سامانه بلیط فروشی بود، در گذشته دو سامانه بلیط فروشی در کشور فعال بود. از روزی که من آمده‌ام کلید واژه‌ای داشتم تحت عنوان انحصارشکنی، خیلی‌ها خوشحال و برخی هم ناراحت بودند. به هر حال مانع زیاده‌خواهی برخی‌ها می‌شود. گفتم من با این انحصار در هر جایی مخالفم چه انحصار دولتی که ما ایجاد کنیم چه انحصار بخش خصوصی، باید اجازه بدهیم هر کس می‌تواند ورود کند؛ چرا باید دو تا سامانه فعال باشد؟ خوشبختانه، چند سامانه به این چرخه پیوسته‌اند، الان هم اعلام می‌کنم هر کسی درخواست کند برای سامانه بلیط فروشی در اختیارشان می‌گذاریم. البته این سامانه مرجعیت دارد بخاطر همین توزیع فیلم‌ها، در این مسیر، جلسات مکرر با مراکز مختلف داشته‌ایم از جمله با پلتفرم‌های عظیمی که قابلیت بلیط فروشی دارند، این هم باز کمک می‌کند به رونق کسب و کار و جذب مخاطبین در سینما.
مسئله بعدی که در حوزه زیرساخت در این دوره صورت گرفته طراحی اطلس سینمای ایران است. برای اولین بار اطلس سینمای ایران دارد طراحی می‌شود و روز‌های آخرش را طی می‌کند، جزئی‌ترین اطلاعاتی که شما راجع به سینما می‌خواهید در هر شهرستانی بدانید در این اطلس گردآوری شده است. لوکیشن سینما، جمعیت، کیفیت نمایش، قیمت بلیط، نزدیکی و دوری مقصد، فاصله سینما با دیگر مکان های عمومی مانند: رستوران‌ها، کافی شاپ‌ها، مهد کودک، شهربازی، یعنی وقتی می‌خواهید تصمیم بگیرید اطلاعات کافی و دقیق به شما می‌دهد، میزان مخاطب از آن سینما تا حالا چقدر استقبال کرده، درجه بندی آن سینما چقدر است؟ درجه الف ب ج است شما می‌توانید با خانواده ات کجا حضور پیدا کنید؟ همه این اطلاعات را در اختیار مخاطب قرار می‌دهد که بتواند راحت‌تر بهره‌مند بشود و رقابتی هم بین سینماها اتفاق می‌افتد که خدمات بهتر بدهند که در آن درجه بندی بتوانند شرایط بهتری داشته باشند، این هم در طراحی‌های اطلس سینمای ایران بود .
یک کار دیگری هم ما انجام دادیم به نام سینما کارت است، که سینما کارت دو تا فاز دارد، یک فازش این است که ما این کارت‌های سینما را صادر می‌کنیم و در اختیار دانشجویان، موسسات و نهاد‌ها قرار میدهیم تا با تخفیف از سینماها استفاده کنند و از این طریق ظرفیت جدیدی برای رونق سینماها ایجاد می شود برای درصدبیشتری از جذب مخاطبین، البته شکل اصلی سینما کارت یارانه‌ی سینما است که در شورای عالی سینما، مصوب شد. ما اگر بخواهیم اقتصاد سینمای ایران شکوفا شود و در کنار آن توجه جدی به مضامین خودمان داشته باشیم که سینماگران به آن سمت سوق پیدا کنند باید یارانه برای سینما اختصاص دهیم. این طرح که در شورای عالی سینما مصوب شد و قرار شد در هیات دولت هم مطرح شود بدین گونه است که بودجه‌ای در نظر بگیرند برای تمام کارمندان و بازنشستگان سراسر کشور در سال، مثلا مبلغ ۶۰۰ هزار تومان با خانواده شان، نزدیک ۶۰-۷۰ درصد تخفیف بدهیم یارانه بعدی را خود سازمان سینمایی و اهالی سینما بدهند این‌ها در هر ماه بتوانند یک فیلم سینمایی با خانواده ها ببینند، این اگر مصوب شود رونق اقتصادی سینمای ایران به شدت افزایش پیدا می‌کند.
اعتبار این یارانه ۶هزار میلیارد تومان است که اگر به سینمای ایران داده شود یک انقلاب اساسی در جذب مخاطب رخ دهد، ضمن اینکه این باعث می‌شود که مضامینی که ما مدنظرمان است رونق بگیرد. خیلی از تهیه کننده‌ها و فیلم ساز‌ها بخاطر این وجه اقتصادی آن بعضی از مضامین را داخل فیلم هایشان بگنجانند، دیگر انقلابی خواهد بود اگر مصوب شود، البته در مرحله اول آن این اتفاق افتاد که این هم طرح‌های آن جامع و کامل آماده شده در حوزه سینما.
راجع به زیرساخت های نوین که داریم صحبت می کنیم شاید توقع من این بود که اگر زیرساخت نوین اسم آن را می گذاریم جدا از اتفاقاتی که شما اشاره کردید و در گزارش هم بود به ذهنم شاید این می آمد که مثلا در حوزه تولید استفاده از جلوه های بصری و حوزه وی اف ایکس و این ها بناست که استودیوهای مجهزی ساخته شود که بسیاری از فیلم های ما عمدتا فیلم های تاریخی ما با هزینه خیلی کمتر مثل آنچه که در دنیا دارد اتفاق می افتد در این استودیوها شکل بگیرد یعنی این زیرساخت سینمای نوین است در این فضاها اصلا رفتید ؟
بله کاملا، در شورای عالی سینما مباحث کلان سینما مطرح و مورد بحث و تبادل نظر قرار میدهیم به ریاست آقای مخبر معاون اول رئیس جمهور، همچنین اشخاص حقیقی و حقوقی هم حضور دارند ، آقای دکتر اسماعیلی وزیر ارشاد نائب رئیس آن هستند، یکی از مشکلات اعظم سینمای ایران در این سال ها این است که ما اصلا شهرک استودیوهای دیجیتال نداشتیم. فرض کنید الان خیلی از سینماگران ما می خواهند فیلمی را بسازند و از این استودیوی دیجیتال استفاده کنند ، دوران شهرک سازی با دکور تقریبا تمام شده و امروز دیگر مخصوصا با این مقوله هوش مصنوعی حتما تمام شده است، یکی از مصوبات ما در شورای عالی سینما بحث احداث استودیوهای دیجیتال بود در شورای عالی سینما که در دستور کار قرار دادیم. حتی، جایش را هم دیدیم ، قبلا همکاران قبل از من در سازمان سینمایی معاونت های گذشته فکری بابت آن کرده بودند، سوله های بسیار بزرگی را آماده کردند در دو نقطه یکی در کرج واقع هست و یکی در هشتگرد که مجدد مورد بازنگری قرار گرفت و بزودی راجع به آن تصمیم خواهیم گرفت که در کجا این استودیوهای دیجیتال احداث شود.
برای ما مهم بود ،همچنین، سرور ملی در دستور کار قرار گرفت. می دانید که سرورها همه از خارج از کشور و توسط یک شرکت دانش بنیان با کمک موسسه سینماشهر الان در حال راه اندازی است که ما بتوانیم از متفکرین ، اندیشمندان و شرکت های دانش بنیان که در حوزه فناوری فعالیت می کنند در شرکت های دانش بنیان هستند استفاده کنیم ، اقدام بسیار بزرگی بود که اتفاق افتاد ، یا مثلا در همین شورای عالی سینما ما مصوباتی داشتیم که به بحث رفاهی و معیشتی خانواده سینما برمیگردد.
چون این بحث استودیوها را اشاره کردید یک بخش آن زیرساخت فنی است، یک بخش عمده اش به نظرم ذائقه کارگردانان ایران است ، یعنی شما بسیاری از کارگردانان که آثار فاخری هم تولید کردند همین الان اگر بخواهند یک اثری تولید بکنند می گویم باید در صحنه باشد بتوانم میزانسن بدهم و بچینم صحنه را باید ببینم این که در یک فضای دیجیتال بخواهند طراحی کنند با ذائقه شان سازگار نیست .
نه ، به نظرم شناخت خوبی الان پیدا کردند ، صحبت شما مثل دوربین های 35 و تبدیل نگاتیو به دیجیتال است، اوایل یک مقاومتی بعضی از فیلمبردارها داشته اند ولی الان دیگر جا افتاده است، خیلی از کارگردانان معتبر ما با فناوری های جدید آشنا هستند نمونه اش آقای مجیدی را نگاه کنید خیلی از این صنعت استفاده کرده ، همین الان آقای میرباقری دارند از این صنعت استفاده می کنند. در سریال قبلی شان هم استفاده کردند ، اقای حاتمی کیا دقیقا دارند بر مبنای همین صنعت برنامه‌ریزی می کنند.
ممکن است یک بخشی از آن را ولی فرض کنید کار آقای مجیدی حتی در آن ماجرای دیجیتال دیگر اصلا آن شهرک حضور فیزیکی نخواهد داشت.
در حقیقت، این قدر پیشرفت نکرده بودیم. امروز خیلی متفاوت شده است. امروز شما می توانید با هوش مصنوعی بازیگرانت را بازسازی کنید، چهره ها را بیاورید، صداگذاری کنید، موسیقی بگذارید دوبله ، آهنگ و همه چیز و یک فیلم بسازید فقط کافی است خلاق باشید به عنوان کارگردان ایده را دهید و پرداخت کنید به آن جریان ، خیلی جریان سینما در آینده تغییر خواهد کرد، خیلی از شغل‌ها در سینما حذف خواهد شد یعنی ما الان در سازمان سینمایی جلساتی ویژه ای داریم که برای آینده سینمای ایران باید چه کار کنیم؟ راهبردهای ما نسبت به هوش مصنوعی در آینده چه خواهد بود؟ بعضی از این شغل ها که حذف می شود فعالان این مشاغل باید چه کار کنند؟
من یادم هست زمانی که استودیوها از جریان نگاتیو تبدیل شدند به استودیوهای دیجیتال، خیلی‌ها ورشکست شدند.
هیچکس فکری به حال این‌ها نکرده بود، ما قبل از این که اتفاق بیافتد باید به فکر همکارانمان باشیم، ما جلسات مکرری‌در این زمینه داریم، می‌خواهم بگویم اتفاقا، بچه‌های سینما بچه‌های باهوشی هستند مخصوصا نسل جدید و حتی نسل قدیم به شدت سریع علم را یاد می‌گیرند و زود از آن استفاده می‌کنند یا مشاوره خوب می‌گیرند من نگران این امر نیستم بلکه ما باید زیرساختش را اول فراهم کنیم آن نکته اولی که شما گفتید ایجاد شهرک‌های دیجیتال و استودیوهای دیجیتال یک ضرورت است برای سینمای ایران حتی اگر ما بخواهیم صنعتی بشویم حتی اگر بخواهیم کار پروداکشن بسازیم یکی از دلایلی که در سینمای ایران کار پروداکشن کم ساخته می‌شود دلیل آن هزینه‌های بسیار زیاد است ، دقیقا با احداث شهرک‌های دیجیتال شما هزینه‌های تولید در سینما کاهش پیدا می‌کند ، پس این خیلی به نفع سینما است و باعث صنعتی شدن سینما می‌شود ، حالا مباحث مختلفی دارد امیدوارم بتوانیم این کار را اجرایی کنیم ولی جزو مصوبات و برنامه‌هایی که ما در حوزه سازمان سینمایی است.
اگر موافقید بحث جشنواره‌ها را پیش مطرح کنیم بعد اگر فرصت شد به شهرستانها هم بپردازیم ، الان جشنواره فیلم به ویژه چهلمین جشنواره فیلم کوتاه تهران که چند روز پیش به پایان رسید، یا برای جشنواره‌هایی که پیش‌رو دارید مهم‌ترین برنامه‌ریزی و اقداماتی که انجام داده‌اید بفرمایید .
تمام جشنواره‌هایی که ما از مهرماه برگزار کردیم الحمدلله مورد استقبال هم خانواده سینما و هم مردم قرار گرفت است، جشن مهر سینما یکی از برنامه‌هایی بود که در این دولت طراحی شده برای تقدیر از همه سینماگران در سراسر کشور و شهرستانها و توجه جدی‌تر به ظرفیت‌های استانی و شهرستانها، یعنی این جشن در 32 استان برگزار می‌شود و مراسم ملی و اختتامیه آن در تهران برگزار می‌شود ، امسال خیلی باشکوه برگزار شد ، ما جشنواره فیلم کوتاه تهران را داشتیم که مزایای مختلفی داشت. امسال غیر از استقبال مردمی که رکورد زد و سانس‌های متعددی که داشتیم ، چنین استقبالی از لحاظ تعداد ارسال آثار در جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه در جهان بی‌سابقه است، بالای ۷ هزار درخواست‌کننده فقط در یک حوزه داشتیم و از کشورهای متعدد و تنوع ژانری متقاضی حضور شدند. ما در دو سالی که در سازمان سینمایی مستقر شدیم به ژانرها توجه جدی داریم چه در حوزه سینمای حرفه‌ای که در فارابی اتفاق می افتد و چه در حوزه فیلم کوتاه و مستند و ما نمونه‌های خروجی سیاستگذاری خودمان را در این دو سال در جشنواره فیلم کوتاه دیدیم خروجی تنوع مختلف ژانرها و کارگردان های مختلف؛ فانتزی ، ژانر وحشت ، ورزش، کودک ، نوجوان همه چیز ، که این ها برای آینده سینمای ایران سرمایه گذاری می شود در واقع، موضوع نگاه به مضامین خیلی برای ما مهم است و یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های ما در سازمان سینمایی است در کنار بحث توسعه و زیرساخت. و بر اساس همان هم برنامه‌ریزی جدی کردیم. در جشنواره نگاه جدی به قومیت‌ها، به مسئله جمعیت فرزندآوری ، بحث غزه ، بحث فلسطین، حوزه دفاع مقدس ، مقاومت ، فیلم‌های اجتماعی ، آیین‌ها و آداب و رسومی که در سراسر کشور وجود دارد ، تنوع موضوعی آن بود ، بحث هم بعضی شهرستانها یعنی تعداد شرکت‌کننده‌های شهرستانی ما بیشتر از شرکت‌کننده‌های تهرانی بودند و پذیرش ما نسبت به شهرستانها بیشتر بود و نگاهمان نگاه جدی است که در دستور کار قرار دادیم در حوزه شهرستانها ، من زمانی که در سازمان سینمایی مستقر شدم یکی دیگر از برنامه‌هایی که متناظر به برنامه‌های دولت، سیاستگذاری و از طرف وزیر ابلاغ شده بحث عدالت فرهنگی است عدالت فرهنگی محقق نخواهد شد مگر این که شما بتوانید توزیع عادلانه امکانات داشته باشید و این نمی‌تواند در حد یک شعار باشد. شاید به من بگویید چه برنامه‌ها و چه اقداماتی در این حوزه داشتید که خروجی آن شده جشنواره امسال فیلم کوتاه ، یا خروجی‌اش می‌شود جشنواره حقیقت یا خروجی‌اش می‌شود کارهایی که در فارابی دارد شکل می‌گیرد اولین کاری که ما کردیم سیاستی واحد تنظیم کردیم ، یک مدیر امور استان‌ها ما در موسسات‌مان نداشتیم یعنی الان مرکز گسترش مدیر امور استان‌ها دارد فارابی مدیر امور استان‌ها دارد و انجمن سینمای جوان هم داشت ، 70 درصد بودجه سینمای جوان تخصیص پیدا کرد به شهرستانها ، در مرکز گسترش 30 درصد ، در فارابی الان چند فیلم در سال ، پارسال سه فیلم بود امسال هم فکر می‌کنم برنامه‌ریزی جامع و کامل کردیم در حد سه یا چهار فیلم با کارگردان‌هایی که در شهرستان بسیار بسیار مثل یک گوهر می‌درخشند و کمتر به آنها توجه شده داریم برنامه‌ریزی می‌کنیم ، شاید جزو معدود مدیرانی بودم که وقتی به من ابلاغ شد تمام سفرهای استانی را آغاز کردم تا حالا 60 شهرستان و 22 استان حضور پیدا کردم.
با فیلمسازان از نزدیک با این‌ها گفتگو کردم مشکلات‌شان را متوجه شدم و بعد مینشینم با استاندار به یک توافق می‌رسیم که بتوانیم بودجه‌های مشکلات آن استان‌ها را برطرف کنیم ، در خیلی از این‌ها ما متوجه شدیم ما زیرساخت نداریم در همین سفر استانی بود ، یا تجهیزات در دفاتر سینمای جوان ما نیست ، 14 سال پیش امکانات در اختیار آنها گذاشتند بعد 14 سال ما الان یک مصوبه از طریق شورای عالی سینما 180 میلیارد تومان که الان در مرحله خرید است که تمام امکانات دفاتر سینمای جوان در شهرستان ها به روز خواهد شد یعنی این یک پروسه‌ای هم داشت پول گرفتن و مصوباتش را گرفتن و کارهای اجرایی‌اش را انجام دادند یا تحولات در حوزه تولید استان‌ها یا ابلاغ آیین‌نامه تهیه‌کننده استانی که الان ما مصوب کردیم که استان‌ها خودشان بتوانند تهیه‌کننده استانی داشته باشند یعنی اقدام کنند در نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی مورد بررسی قرار گیرد و به این‌ها مجوز بدهیم یا کارگردان اولی شما اگر یادتان باشد منحصر می‌شد به جریان سرمایه‌داری من به شوخی می‌گویم این شاخ‌های اینستاگرام و بچه‌های آقازاده‌ها و سیاسی‌ها همه آمده‌اند کارگردان شدند ، آن وقت بچه‌هایی که استعداد داشتند هیچ کدام جایگاهی نداشتند ، چون منحصر شده بود به پول و سرمایه‌گذار ، شما اگر می‌توانستید سرمایه جذب کنید می‌توانستید فیلمساز بشوید بر اساس کشف استعداد و لیاقت‌های فیلمسازها نبود ما این را بردیم فارابی الان در سال گذشته بیش از پانصد و فیلمساز ثبت‌نام کردند هشتاد و خرده‌ای فیلمساز انتخاب شدند بعد از این که نمونه کارهایشان دیده شد مصاحبه با آنها گذاشته شد از بین آنها بالای 75 -80 درصد بچه‌های شهرستان هستند حداقل متوجه شدم که کارگردان سینما هستند حالا بحث سرمایه‌گذاری یک بحث دیگر است ، می‌خواهم بگویم در همه حوزه‌ها ما جدی وارد شدیم در حوزه شهرستانها ، خیلی‌ها به من نقد می‌کنند می‌گویند که در شهرستانها چه می‌خواهید ، می‌گویم شهرستانها فیروزه‌های زیادی در آنها وجود دارد شما نگران نباشید جای شما را تنگ نمی‌کنند من معتقدم ما اگر بخواهیم پوست‌اندازی در سینمای ایران داشته باشیم باید دنبال این گوهرها در شهرستانها بگردیم یک نمونه دیگر اقدامات دیگری که در شهرستانها کردیم ، بحث آموزش است ، ما هم آموزش آنلاین را راه انداختیم برای آموزش شهرستان و هم این که در حوزه سینمای جوان آموزش هایمان پولی بود ، سینمای جوان اصلا ایجاد شده بود که بگردد و کشف استعداد کند ، من بچه کارگری که الان در معیشت اقتصاد خانواده‌ام مانده‌ام ، اگر هم بچه‌ام استعداد داشته باشد اولویتم این است که پول بدهم برود سینمای جوان آموزش ببیند یا اولویتم این است که بتوانم برایش پوشاک بخرم و غذایش را تامین کنم این وظیفه دولت است یعنی چه ما پول بگیریم در همه چیز ما پولی شدیم ، وقتی نگاه می‌کنیم این درست نیست در کارکردهایی که ما داشتیم ما همین الان 20 استان را رایگان کردیم هزینه‌اش را سازمان سینمایی پذیرفت ، حالا این دفتر سینمای جوان اگر می تواند بچرخد کشف استعداد کند ببیند این بچه استعداد دارد بیاید به کلاس‌های آموزشی ، می‌تواند رشد و نمو را به او بدهد می تواند ترقی‌اش بدهد و وارد سینمای حرفه‌ای اش کند این هم از اقدامات بعدی بود که انجام دادیم .
یا 110 کتابخانه تخصصی داریم در تمام سراسر کشور افتتاح می کنیم علیرغم این که شاید بگوییم که الان با این فضای مجازی نیاز نیست، کتاب کتاب است ، بهترین کتاب های سینمایی را جمع آوری کردند دوستان و این کتابخانه ها تا آخر سال افتتاح خواهد شد، در حوزه شهرستان ها ، از لحاظ من بعنوان رئیس سازمان سینمایی سیاستهای بسیار زیادی را در حوزه شهرستان ها آغاز کردیم چون بچه‌های شهرستان را باور دارم اعتقاد دارم آثارشان را می‌بینم با آنها گفتگو می‌کنم برایشان وقت می‌گذارم از همه مهم تر خودم بچه شهرستان بودم می دانم که بی اعتنایی که به این بچه ها در این سال ها انجام شد درست نبود.
کجایی هستید شما ؟
من اصالتا خراسانی هستم و بچه شهرستان کاشمر و این برای ما مهم است ، مهم است که این‌ها را ببینیم ، یکسری دوستان می‌گویند و ناراحت هستند و می گویندچرا بودجه هایتان را آنجا می گذارید و من می خواهم بگویم این گوهرها وجود دارند و ما تلاش خواهیم کرد که شهرستانها دوباره در حوزه سینما احیا شود.
مصوبات مهم شورای عالی سینما توضیح بدهید، به نظرم شما مایل بودید که راجع به آن صحبت کنید.می‌خواهید به صورت تیتروار به چند تا از آن بپردازید
من یک نکته عرض کنم چون این اولین برنامه ما در حوزه سینما است ، وقتی می گویند اقدامات چه بود اقدامات جامع و کامل خیلی زیادی انجام شده است که وقت برنامه اجازه نمی‌دهد. راجع به شورای عالی سینما من نکاتی را عرض کنم. ما در سال گذشته سه مصوبه داشتیم و در سال جدید هم نزدیک ۱۴ یا ۱۵ مصوبه که به نظرم در صورت اجرایی شدن خیلی از مشکلات سینما با این مصوبات مرتفع می‌شود. اگر ، هم می‌گویم بالاخره باید پیگیری کنیم تا مصوبه بتواند به مرحله اجرا در بیاید مثلا 180 میلیارد تومان تجهیز دفاتر سینما در شورای عالی سینما مصوب شده، بحث مسکن، بحث معیشت ،حقوق پایه و بیمه هنرمندان از دغدغه‌های من است که در شورا مطرح و تمهیداتی دیده شده است .معتقدم به جای این بازی‌های سیاسی که بعضی وقت‌ها راه می‌اندازیم که یکی از اشتباهات محض است ، چرا که حوزه فرهنگ حوزه سیاسی نیست؛ به نظرم باید به بحث‌های رفاهی، صنفی و مشکلاتی که هنرمندان دارند بپردازیم. متاسفانه، در بعضی از این خانه‌هایی که تاسیس شده به جای این که به رفع مشکلات صنفی بپردازند کارهای دیگری انجام می دهند که الان وقت نیست راجع به آن صحبت کنم به مشکلات صنفی هنرمندان بپردازیم.
یادم هست روز اولی که به سازمان سینمایی آمدم با دوستان عزیزم در خانه سینما جلسه گذاشته‌ام گفتم که برای کمک به معیشت و رفاه خانواده سینما برنامه جامع و کامل ارائه دهید که من پیگیری کنم،بگویید چه کار کنیم شما چه برنامه ای دارید برای رفع مشکلات صنفی هنرمندان که معقول و قابل اجرا باشد و از طریق قانونگذاری حل شود ، من بعنوان مجری قانون بتوانم پیگیری کنم نه برنامه‌های تخیلی که غیر قابل اجرا باشد ، برنامه و پیشنهادی من ندیدم، هیات مدیره جدید که آمدند به آنها هم گفتم دوستان عزیزان برنامه ای به من بدهید من پیگیری کنم پیگیری می‌کنم، گفتم شاید هم موفق نشوم همه را اجرایی کنم ولی تلاش خودم را خواهم کرد.
در همین شورای عالی سینما ما بحث مسکن را داشتیم ، من یک آماری گرفتم از صنوف سینمایی، جا دارد یک تشکر هم بکنم از خانم مرضیه برومند، شخص خانم برومند که انصافا پای کار هستند در رفع مشکلات صنفی هنرمندان ، پیرو مصوبه شورای عالی سینما اماری در خصوص سینماگران فاقد مسکن گرفتیم که دیدیم تقریبا 1800 نفر در تهران فاقد مسکن هستند و بالای 600 نفر در شهرستان ها، فهرست و مکاتبات پیرو هماهنگی‌های قبلی ارائه شده و به امید خدا زمین مشخص می شود تا طی دو سال یا سه سال ساخته شود. بالاخره ما کلنگ جریان حل مشکل مسکن هنرمندان را خواهیم زد.
همچنین، معتقدم در حوزه بازنشستگی سینماگران ما مشکللات اساسی دارند، من بعضی وقت‌ها به این دوستان می گویم به جای این که این قدر کار سیاسی و سیاسی کاری کنید، بیانیه بنویسید، صبح بیدار می‌شوید چایی یا قهوه می‌خورید بعد یک بیانیه می‌نویسید، به جای این، لطف کنید بنشینید راجع به مشکلات اساسی هنرمندان صحبت کنید چرا شما بعنوان کسانی که باید این کار را انجام بدهید برنامه جامع و کاملی ندارید؟ چرا درگیر مسائل سطحی و غیرصنفی می شوید؟ چرا نمی آیید بپردازید به نیازها و مسائل واقعی خانواده سینما؟ما الان فقط 6 هزار هنرمند در تهران و نزدیک به 20 هزار نفر در شهرستانها داریم که این مشکلات عدیده گریبانگیر آنهاست!!
چرا نباید دست به دست هم دهیم این مشکلات را مرتفع کنیم؟ تا کی می‌خواهید شما بهره گیرید از این مسائل و اختلافات و تا کی می خواهید اختلاف افکنی کنید ؟ از این اختلاف افکنی به چه می رسید شما ؟ در حوزه صنفی این مسائل مهم است، من برای انسداد، انقباض و تعطیلی نیامدیم!!!
بعضی وقت‌ها، این دوستان انتظار دارند که من مثل برخی از مدیران قبلی، حرف‌هایی بزنم، یک چیزی شعله‌ور کنم، بگویم تعطیل می کنم. نه عزیزم!!! من برای تعطیلی نیامده‌ام، من برای احیا و بقا آمدم، ما برای کمک کردن آمدیم، و من از جنس خانواده سینما هستم، تصور ذهنی بعضی از این مدیران در بعضی از این نهادهای صنفی کاملا اشتباه است، مطمئن باشید من برای بسته شدن این جا نیامدم. دولت برای این نیامده که ببندد، سیاست های فرهنگی دولت نیست. ما برای انقباض و انسداد نیامدیم. ما آمدیم راه را باز کنیم ، همین را هم نشان دادیم. الان شما دارید با من صحبت می کنید من مدعی جریان اقتصادی سینما هستم، مدعی جریان زیرساخت‌ها هستم، مدعی جریان تولید هستم ، با آمار و نمودار ، البته این نمودارها را هم به شما دادم پخش کنید مثل این که آماده نشد که کاملا مشخص شود.
چرا بعضی‌ها از رونق سینمای ایران ناراحتند؟ ناراحت هستند از این که مردم شادند به سالن سینما می روند ؟ ناراحت هستند از این که به شهرستان ها توجه می شود ؟ ناراحتند از این که کسب و کارها رونق بگیرد و …
مشخصا مخاطب‌تان چه کسانی هستند ؟
خودشان متوجه می شوند ، کسب و کارها رونق بگیرد ، مشخص است در همین نامه‌هایشان و نوشتن‌هایشان ، از دل جامعه اقلیت، خانواده سینما که درگیر این مسئله نیستند، خانواده سینما دنبال این هستند که بتوانند کار کنند و مشکلات اقتصادی شان حل بشود، بتوانند رونق اقتصادی و فرهنگی داشته باشند.
شما ببینید خیلی تلخ است که یک کارگردان محترم سینما، نویسنده و فیلمنامه‌نویس یا یک متفکر و یک آهنگساز و یا یک عضو خانواده سینمای ایران بیاید برای ۲۰ میلیون، ۳۰ میلیون تومان پشت در اتاق تو، جای شرم دارد، آن وقت یک عده‌ای قلیل که مسئولیت صنفی دارند دنبال ماجراجویی شخصی و سیاسی خویش هستند!!!
ما همگی باید این مشکلات را مرتفع کنیم ، این عده می‌آیند اختلافاتی ایجاد می کنند و فکر می‌کنند با این اختلاف سینما می‌تواند مسیر رشد پیدا کند یا متعالی شود و یا اتفاقاتش برطرف شود ، حال آن که همدلی و هم گرایی باعث می شود سینما به نقاط خوبی برسد، البته من مسیر خودم را می روم و به این چیزها هم کار ندارم ، همین دو سال هم، بنده کاری به این حاشیه سازی ها نداشتم، اگر کار داشتم نمی توانستم در سینما مدیریت کنم.
من گاهی، به شوخی می‌گویم یک کارخانه بیانیه نویسی هست در یک جایی، فکر کنم 170 بار تا حالا بیانیه داده، یعنی صبح به صبح که بیدار می شوند - یکسری سایت هم داریم- آنها هم بلند که می شوند بو می کنند تا خبر منفی پیدا کنند می نویسند، این ها، اول بلند می شوند چایی و قهوه شان را می خورند و بعد فکر می کنند ، می گویند امروز چه بیانیه ای بدهیم؟
عزیزان من، بزرگوارانی که در خانواده سینما که خیلی اقلیت هستید، 26 هزار نفر در خانواده سینمای ایران داریم که باید برایشان کاری کنیم.
چرا برای بازنشستگی خانواده سینما تا الان نهادهای صنفی برنامه‌ریزی نکردند ؟ چرا اقدامی نکردند ؟ چرا در دولت‌هایی که با خودشان همراه بودند اقدام اساسی نکردند ؟ ما الان رفتیم با شورای عالی تامین اجتماعی جلسه گذاشتیم، خود خانم برومند هم حضور داشتند، کارگروه مشترک گذاشتیم و به شدت پیگیر هستیم تا موضوع بازنشستگی سینماگران و ترمیم حقوق پایه اصلاح و حل شود. می دانید که اعضا سینما - همین متفکرین، کارگردانان صاحب نام و فیلمسازان ما با حداقل حقوق بازنشستگی بازنشست می‌شوند ؟ با حداقل حقوق کارگری؟ چه کسی باید اقدام کند ؟ در واقع، این نهادهای صنفی هستند باید پیشقدم شوند. دوستان من! وقتی همواره به مسائل حاشیه می پردازید اصل را فراموش می کنید. در جریانات صنفی، رفاهی، بحث مالیات ، یا بحث ۲۰۰ بیماری خاص که برخی همکاران ما گرفتار آن تا هستند، در همین سینما دچار مشکلات عدیده هستند ، دیگر نمی توانند کار کنند ، کجا باید به این‌ها توجه کند ؟ معلوم است من دولت، نهاد صنفی، آنها باید بخواهند در کنار من قرار بگیرند من دولت بتوانم برنامه ریزی جدی بکنم ، هر چقدر این مسائل در عالم سینما مطرح می شود، توسط کسانی که دوست ندارند سینما رونق بگیرد بازدارنده های زیادی پیش می آید، دوست ندارند اقتصاد سینما را ببینند ، می خواهم خدمت تان عرض کنم ، ناراحت و عصبانی نباشند. بالاخره سینما رونقش دست من نیست، دست همین هنرمندها و خانواده سینماست، خودشان پای کار آمدند و خدا هم لطف کرد و اتفاقات خیلی خوبی دارد می افتد، شاید آنها گمان میپکردند در این دولت باید سینما تعطیل و درهای سینما بسته شود، اقتصادی وجود نداشته باشد، رونق نداشته باشد تا به اهداف سیاسی خودشان برسند.
ما نگاه سیاسی نداریم، ما نگاه فرهنگی داریم این نگاه سیاسی شما در دهه 80 تمام شد، آقایان تا کی میپخواهید این جریان را ادامه بدهید؟ من این نکته را می گویم خودشان متوجه می شوند.
دوستان، 24 ساعته، دم از قانون هم می‌زنند ولی خودشان، در همه مراحل کاملا بی قانونی می‌کنند.
اگر کسی در هر جای این جامعه یا در یک کشور دیگر ، بیاید فراخوان بدهد، بر علیه نظام ، دولت و حاکمیت فعالیت کند، کشف حجاب کند، جنبش راه بیاندازد ، مردم را دعوت به راهپیمایی و حتی، اغتشاش کند ، بعد اگر مرجعی با آن برخورد قانونی بکند ایا یک گروهی باید بیایند به این برخورد قانونی معترض شوند؟
سازمان سینمایی که نمی تواند کسی را ممنوع الکار کند.
اشاره تان به این بازیگران نیست که ممنوع فعالیت شدند ؟
به خیلی چیزها است. یکی بازیگران که چون اشاره کردید توضیح می‌دهم.
من نمی‌خواستم مصداقی عرض کنم ، باید بیاید از برخورد غیرقانونی دفاع کند ؟ این دو شکل بیشتر ندارد یا حتی هم تفکر آن رفتار غیرقانونی هستی یعنی تو دوست داشتی این اغتشاش باشد و فلان باشد و فلان باشد یا تو متوجه نیستی، قانون که برای هم مرجعیت دارد در سراسر دنیا، مگر می شود رفتار غیرقانونی مرتکب شوید و قانون‌برخورد نکند؟ اصلا، شما در یک کشور دیگر هم باشید وقتی کار غیر قانونی انجام می‌دهید با شما برخورد می‌شود و تو می‌پذیری که داری کار غیر قانونی انجام می‌دهی و با تو برخورد شود ، چرا مدافع این‌ها می‌شوید؟ بیایید مدافع چیزهایی شوید که الان در سینما رها شده است و باید فکری به حالش کنیم.
یا مثلا راجع به مسائل اخیری که شما گفتید ، اولا این همکار ما مصاحبه‌ای که کرده بود برای الان نبوده و از خیلی وقت پیش این مسئله مطرح شده مبنی بر اینکه کسانی که کشف حجاب کردند ،نمی توانند بازی کنند. این چیز جدیدی نبوده و الان هم، اعلام نشده است. 50 بار پارسال هم اعلام شده بود مگر این که رویه شان را عوض کنند ، باید رویه شان را عوض کنند بگویند ما نمی خواهیم این طوری باشیم و قوانین رازی پا بگذاریم. وقتی پافشاری دارند بر این امر چه کار باید برایشان کنیم؟ دوم این که این دوستان متوجه نیستند یا خودشان را به بیراهه می زنند که ما متوجه نیستیم ، سازمان سینمایی که نمی تواند کسی را ممنوع الکار کند، سازمان سینمایی اصلا حق این کار را ندارد، بارها هم این را توضیح دادیم باز می‌خواهند درمطالب شان اذهان را منحرف کنند.
مرجع قانونی ما یا قوه قضاییه است یا دستگاه‌های امنیتی، پس طبیعتا، تصمیم‌گیری راجع به این ها در جای دیگر انجام شده است، اگر همکار ما در سازمان سینمایی متناظر به قوانین و دستورالعمل ها ابلاغ می‌کند بله ، کشف حجاب کردند، ایستادند پای این قضیه و تا وقتی مرتفع نشود نمی‌توانند کار کنند چیز واضح و آشکاری است، چرا این قدر سختش می‌کنید؟ من دوست داشتم یک دفعه این دوستان به جای دفاع از ناحق یک باره به حق سخن می‌گفتند، می‌خواهم عرض کنم که خانواده سینمای ایران ۲۶ هزار نفرند، یک اقلیت صد نفره نیستند که برای سینمای ایران دارند تصمیم می گیرند و ما سازمان سینمایی جمهوری اسلامی ایران هستیم، خانه سینمای جمهوری اسلامی ایران هستیم و بر اساس همین باید اقدام کنیم . ما برای ۲۶ هزارو خرده‌ای عضو خانواده سینمای ایران که دلشان برای فرهنگ و منافع ملی و کشور می تپد و دارند فعالیت می کنند همه گونه اقدامات را کردیم یعنی برای مسائل رفاهی آن ها تلاش می کنیم. برای حوزه زیرساخت ها، آموزش، تولید، رونق گیشه و اقتصاد سینما و کشف استعداد در همه جای ایران نه فقط تهران.
این که تا چه اندازه موفق می‌شویم نمی‌توانم قولی بدهم. من وظیفه‌ام است تلاش کنم برای سینما، برای جوان‌ها، برای بچه های شهرستان ها، برای جلب امکانات و بودجه ، برای همه این چیزها ، اینکه چقدر محقق شود
یک بحث دیگر است و خدمت‌تان عرض می‌کنم که بیاییم برای یک همدلی و همگرایی که بتوانیم فضای جدیدی را در سینما تعریف کنیم.
