ماجرای زن نقاش و «گاراژ»اش

به گزارش ایلنا، برگزاری نمایشگاه آثار مگی همبلینگ در موزه «Gainsborough's House» و در حومه خانه نقاش قرن هجدهم توماس گینزبورو، بهانه‌ای برای تهیه گزارش و گفتگو با این هنرمند هفتاد و هفت‌ساله است. خبرنگار «سی‌ان‌ان» این دیدار را چنین روایت کرده است:

استودیوی مگی در گاراژ خانه‌اش در سافولک

وقتی پلاک ماشین را می‌بینم متوجه می‌شوم که درست آمده‌ام. هرآنچه وجود دارد اعم از کلبه زیبا در سافولک نشان می‌دهد که مالک آن مگی همبلینگ است. او از استودیو خود که آن را «گاراژ آشغال» می‌نامد با ظاهری قابل تشخیص بیرون می‌آید. او موهای خاکستری پرپشت دارد و ژاکتی مشکی روی یک پیراهن سفید بزرگ پوشیده است. همه این موارد است که مگی نقاش را به شخصیت بحث‌برانگیز تبدیل کرده است. 

مگی همبلینگ را در سن هفتاد و هفت سالگی یکی از نقاشان معاصر می‌دانند. نمایشگاه فعلی او در خانه گینزبورو در سادبری، سافولک به نام یک منطقه روستای در شرق انگلستان نام‌گذاری شده است. اما آنچه از مگی چهره‌ای شناخته شده ساخته، پرتره‌های جسورانه است. 

سیزده اثر از همبلینگ در گالری پرتره ملی بریتانیا واقع در شهر لندن نگهداری می‌شود. از طرفی آثار حجمی او از نویسندگانی چون اسکار وایلد، اسکالوپ جانمایی شده در ساحل آلدبورگ، همگی در طول سال‌ها موضوع بحث بوده‌اند و در مطرح شدن بیشتر این نقاش نقش داشته‌اند. 

در ادامه گزارش به خصوصیات شخصیتی مگی اشاره شده و او به این واسطه به شدت تندخو و رک، با اخمی همیشگی معرفی شده است.

یک پرتره از مگی همبلینگ/ رنگ روغن روی بوم/ محصول سال ۲۰۱۷

تاثیر مرگ بر زندگی نقاش

یکی از موضوعات مورد علاقه مگی در آثارش مرگ است. مرگ از دیرباز موضوع مورد توجه و تکراری آثار همبلینگ بوده است. او صراحتاً درباره حادثه مرگباری توضیح می‌دهد که درست در زمان افتتاح یک نمایشگاه رخ داده است: من دچار حمله قلبی شدم؛ اتفاقی که می‌توانست برایم مرگ‌بار باشد. این اتفاق در ماه مارس سال گذشته هم در نیویورک رخ داد که به همان اندازه بار قبل، جدی و خطرناک بود. اما خب آمبولانس بلافاصله آمد و من در نهایت نجات پیدا کردم و زنده ماندم. اگر چنین اتفاقی در جای دیگری برایم رخ داده بود من الان مرده بودم؛ چون نفس کشیدنم قطع شده بود و احساس می‌کردم که مرده‌ام. من در این اتفاق مردم و مجددا به زندگی برگشتم.

همبلینگ پس از تجربه نزدیک به مرگ خود در سال ۲۰۲۲، شش هفته را در بیمارستان گذراند، سپس به سافولک بازگشت و بلافاصله نقاشی را شروع کرد. ناامید بود. او در اینباره می‌گوید: وقتی که برگشتم و کارم را شروع کردم هنوز احساس عجیبی داشتم. من فکر می‌کنم حال نوعی آزادی وجود دارد که احتمالا قبلا وجود نداشته. همچنین احساس می‌کنم زمان کوتاه‌تر از آن چیزی است که تصور می‌کنیم.

نمایشگاه «ریشه‌ها» درباره چیست؟

نمایشگاه مگی همبلینگ با عنوان «ریشه‌ها» شش دهه کار این نقاش را دربرمی‌گیرد. برای برگزاری این رویداد یک اثر که در موزه «ایپسویچ» نگهداری می‌شود؛ از موزه بریتانیا امانت گرفته شده است. دیگر آثار او خطوط افق منطقه سافولک و مناظر دریایی را دربرمی‌گیرند و آثاری با موضوع پدر و مربیان مگی، دیگر بخش‌های نمایشگاه را تشکیل می‌دهند. برخی آثار او نیز با سوژه قرار دادن افرادی چون سدریک موریس، آرتور لته هاینتر و شریک او توری لارنس خلق شده‌اند. آثار دیگر نیز سه‌گانه‌هایی هستند که در دوران بیماری و ابتلای مگی همبلینگ به تومور مغزی دستمایه قرار گرفته‌اند.

نام اثر «اجازه دهید» محصول ۲۰۲۳

آثار نمایشگاه «ریشه‌ها» برای اولین بار در ماه اکتبر توسط فرانکی روسی (آرت پروجکتز) در لندن به نمایش درخواهند آمد. آثار مگی همچنین از ۱۱ تا پانزدهم اکتبر در فریز مستر نمایش داده می‌شود. هر دوی این رویدادها با اولین نمایشگاه موزه‌ای آثار مگی همبلینگ در «تورین» ایتالیا همزمان خواهند بود. 

خندیدن در آستانه مرگ

مگی خود درباره همزمانی تاریکی و روشنایی می‌گوید: چنین اتفاقی مرا را عصبی می‌کند و مردم برخلاف تصور از این عصبی بودن تعجب می‌کنند و می‌گویند چرا عصبی هستی وقتی چند نمایشگاه همزمان داری؟ او تاکید می‌کند که همچنان حین کار کردن، در تمام مدت در شک و تردید زندگی می‌کند. 

مارک بیلز، مدیر خانه «Gainsborough» هم درباره نمایشگاه «ریشه‌ها» می‌گوید: نمایشگاه «ریشه‌ها» رویدادی شخصی است. مجموع آثار مگی در این رویداد گویای احساس او نسبت به زندگی خود و دیگرانی است که به او نزدیک بوده‌اند. من اسم این رویداد را خندیدن در آستانه مرگ می‌دانم؛ که هم نور و هم تاریکی در آن وجود دارد.

پرتره‌ای که مگی از پدرش کشیده است

بیلز افزود: این نمایشگاه همچنین برای مگی همبلینگ یک بازگشت به خانه است. جالب اینکه این نقاش در سادبری به دنیا آمده و به یاد می‌آورد که در کودکی با مادرش از موزه بازدید کرده است. این قضیه در نوع خود جالب است، چون حال همان موزه محل برگزاری نمایشگاه خودش است. 

مگی می‌گوید: این مکان جایی بود که من برای اولین‌بار یک نقاشی رنگ روغن واقعی خود را در آن ثبت کردم. اینجا فقط مزرعه و گاوها بود. من فکر می‌کنم این همان چیزی است که فقط هنر از آن بر می‌آید. و اینجاست که مرگ و زندگی با هم کنار می‌آیند و با هم به زیست ادامه می‌دهند. فقط مزرعه و گاو بود، اما من را به این مکان دیگر برد. من فکر می‌کنم این چیزی است که هنر بزرگ می‌تواند انجام دهد. اینجاست که مرگ و زندگی با هم کنار می‌آیند و با هم زندگی می‌کنند. 

مگی همبلینگ نخستین بار زمانی که دانشجوی هنر بود به سال ۱۹۶۰ به لندن رفت و بعدها به هنرمندانی چون هنریتا موراس و فرانسیس بیکن علاقمند شد. اما این نقاش در دوران پیری همچنان در لندن مشغول کار و فعالیت‌های هنری است. او یک روز در هفته در یک کالج به بزرگسالان نقاشی آموزش می‌دهد. حال ۴۵ سال است که مگی همبلینگ به آموزش آکادمیک مشغول است و خود در اینباره می‌گوید: این رویه را به خاطر پول و کسب درآمد دنبال نمی‌کند و آنچه برایش اهمیت دارد لذت بردن از کارش است.

مگی همبلینگ پرتره خودش را نیز کشیده است

مگی همبلینگ قصد دارد همچنان به کار هنری و فعالیت‌های آموزشی خود ادامه دهد. او درباره برنامه آینده خود می‌گوید: فعلا برنامه بزرگی ندارم.

او نگران محیط زیست است با این حال نقاشی برایش مقوله‌ای جدی و ادامه‌دار است. مگی در پایان خودش را فردی کسل‌کننده می‌داند که فقط دوست دارد کار کند.