یک تهیهکننده مطرح کرد؛
مهاجرت آدمها را ناقص میکند/ برای اینکه مخاطبان از هر کشوری با فیلم ارتباط برقرار کنند، «مهاجران» بدون دیالوگ ساخته شد
شیما پورسهمالدین با اشاره به اینکه مهاجرت موضوعی جهانشمول است، تأکید کرد: برای اینکه همه مخاطبان دنیا با فیلم ارتباط برقرار کنند، «مهاجران» بدون دیالوگ ساخته شد.
شیما پورسهمالدین تهیهکننده، بازیگر و تدوینگر فیلم سینمایی «مهاجران» که این روزها در سینماهای کشور در گروه هنر و تجربه در حال اکران است، در گفتگو با خبرنگار ایلنا، درباره شرایط اکران و میزان استقبالی که از این فیلم سینمایی صورت گرفته، گفت: ما از شهر شیراز متقاضی اکران در گروه هنر و تجربه بودیم و بیشترین مخاطب این فیلم هم مربوط به همین شهر شیراز میشود.
پورسهمالدین خاطرنشان کرد: البته تهران سالنهای بیشتری نسبت به شهر شیراز دارد، متأسفانه در این شهر فقط یک سالن ۲۰ نفره به فیلم «مهاجران» اختصاص داده شده و ما فقط برای دو روز موفق شدیم که دو سالن ۲۰۰ نفره داشته باشیم. متأسفانه در باقی شهرها هم وضعیت خوبی وجود ندارد و به نظر میرسد که مخاطبان میلی به دیدن فیلمهای هنر و تجربه ندارند.
وی افزود: برای آشنایی مخاطبان با فیلم، با آموزشگاهها و دفاتر انجمن سینمای جوان در شهرهای مختلف تماس گرفتم و از آنها خواستم که نگاهی به فیلم «مهاجران» داشته باشند اما تأثیری در میزان دیده شدن این فیلم نداشت. میزان استقبال در برخی شهرها بسیار پایین است، به طور مثال در شهر اصفهان حتی یک بلیت هم فروخته نشده است. در فروش فیلمهای سینمایی قطعاً تبلیغات نقش تأثیرگذاری دارد اما برای فیلمهای خاص انتظار میرود افرادی که میتوانند مخاطبان خاص را به دیدن فیلم ترغیب کنند در این راستا اقدامی داشته باشند؛ به نظر من روسای آموزشگاههای سینمایی، دفاتر انجمن سینمای جوان و پیشکسوتهای سینما در هر شهر و استانی میتوانند این کار را انجام دهند اما با بیتوجهی آنها سهم فیلمهای متفاوت از گیشه سینماها بسیار اندک و ناچیز است.
این تهیهکننده خاطرنشان کرد: از مخاطبان عام سینما نمیتوان انتظار داشت به دیدن فیلمهایی بروند که در گروه هنر و تجربه اکران شدهاند و لازم است برای رونق گرفتن گیشه در این گروه کسانی که دغدغه سینما دارند کاری انجام دهند. با تلاشی که برای اکران این فیلم در شهر شیراز داشتیم مخاطبان این فیلم در این شهر نسبت به دیگر شهرها بیشتر بوده و طبق تجربهای که در اکران این فیلم کسب کردم به نظر میرسد که در شیراز مخاطبان بسیاری هستند که دغدغه دیدن فیلمهای خاص را دارند اما در دیگر شهرهای ایران شرایط مساعدی را شاهد نیستیم.
پورسهمالدین درباره ساخت فیلم «مهاجران» گفت: در وهله اول قرار بود ما نمایش تئاتر «مهاجران» را اجرا کنیم و حدود ۵ یا ۶ ماه هم تمرین داشتیم اما به این نتیجه رسیدیم که این اثر پتانسیل ساخت فیلم سینمایی را دارد. در نسخه تئاتر هم هیچ دیالوگی نوشته نشده بود و ما شاهد یک پرفورمنس حرکتی بودیم و موسیقی، نور و آکساسوار هم وجود نداشت، تنها آکساسوار صحنه چمدان بازیگران بود و همین بیچیزی"، بدون دیالوگ بودن، زبان بدن و پرفورمنس که در نمایش بود را در فیلم هم حفظ کردیم و همانطور که در فیلم میبینیم قطار، ماشین، قایق و… وجود ندارد.
وی افزود: موضوع مهاجرت یک موضوع جهانشمول است که در جهان سوم خیلی بیشتر به چشم میخورد و به دلیل اینکه برای نمایش فیلم در دیگر کشورهای جهان مخاطب درگیر زبان نشود و در همه جای جهان بتوانند با این فیلم ارتباط برقرار کنند و متوجه آن شوند، دیالوگی برای این فیلم نوشته نشد. ما در زمان تمرین تئاتر هم نمایشنامهای نداشتیم، در تمرینات هر کس شخصیت خود را پیدا میکرد و به عنوان مثال من هم با توجه به شرایطی که داشتم شخصیت خودم را انتخاب کردم. در واقع مسعود احمدی (کارگردان فیلم) دست بازیگران را برای انتخاب شخصیت و قصه باز گذاشته بود و هر بازیگر با توجه به شناخت خود از پدیده مهاجرت و شرایطی که داشت کاراکتر و قصه خود را با نظارت کارگردان انتخاب میکرد. تعدادی از بازیگران نیز قصه و شخصیتشان کاملاً توسط کارگردان خلق شد.
این تهیهکننده در ادامه تأکید کرد: فضا فیلم «مهاجران» به فضای فیلمهای آنجلوپولوس شباهت دارد و میبینیم که در فیلمهای این کارگردان همیشه دغدغه مرگ و مهاجرت وجود دارد و آدمها را میبینیم که در یک محیط طبیعی قرار گرفتهاند؛ در این موارد شباهت زیادی به سینمای آنجلوپولوس وجود دارد و حتی در پایان فیلم که شاهد تیر خوردن مهاجران هستیم به فیلم «بوچ کسیدی و ساندنس کید» ادای دین داشتیم. کسانیکه با سینمای جهان آشنایی داشته باشند میتوانند این ادای دینها را در فیلم کشف کنند ولی به طور کل میتوان گفت که «مهاجران» به سینمای آنجلوپولوس نزدیکتر است.
پورسهمالدین درباره نگاه تراژدیک فیلم «مهاجران» به مسئله مهاجرت گفت: اگر بخواهیم نگاهی کلی و دقیق به پدیده مهاجرت داشته باشیم، این اتفاق همیشه اتفاقی غمگین بوده است. حتی کسانی که با رضایت مهاجرت میکنند هم نیمی از خود را در محل زندگیشان جا میگذارند و میتوان گفت که مهاجرت آدمها را ناقص میکند و فرد مهاجر هیچگاه همان انسان کامل قبل نمیشود. ما فیلم را هم با جملهای از قرآن شروع کردیم؛ «آیا ندیدی که آنها در هر وادی سرگردانند؟». در واقع این سرگردانی در این انسانها باقی میماند چرا که معمولاً شرایط است که آدمها را مجبور به مهاجرت میکند.
وی درباره پخش این فیلم در دیگر کشورهای جهان گفت: پخش فیلم «مهاجران» را خودم برعهده گرفتم و از آنجا که من پخشکننده حرفهای نیستم این فیلم در جشنوارههایی شرکت کرد که حضور در آنها رایگان بود و همین مسئله شاید یکی از ضربههایی بود که به فیلم وارد شد و «مهاجران» امکان حضور در جشنوارههای الف دنیا را پیدا نکرد اما برای اکران این فیلم در خارج از کشور هم برنامهریزی داریم و فکر میکنم با توجه به موضوع جهانشمول این فیلم، استقبال خوبی از آن صورت بگیرد.
این تهیهکننده در پایان اظهاراتش خاطرنشان کرد: فیلم «مهاجران» با هزینه بسیار کمی ساخته شد، بازیگران با ما همکاری بسیاری داشتند و این همکاری در حدی بود که حتی خودشان سر صحنه غذا میآوردند و با تجهیزاتی که خودمان داشتیم فیلم را ساختیم. بودجهای که برای این فیلم هزینه شد در بین آثار سینمایی بسیار اندک است و خوشبختانه با وجود این شرایط به کیفیت مطلوبی در این فیلم نیز رسیدیم. برای من به عنوان تهیهکننده و بازیگر فیلم «مهاجران» بیش از هر چیز دیده شدن این فیلم مهم است و آنچه که بیش از هر چیز اهمیت دارد این است که مخاطبان بیشتری به دیدن این فیلم در سینما بروند.