آلبوم «آویشن و اندوه» رونمایی شد/ ترکیبی از سازهای ایرانی و کلاسیک

به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست خبری رونمایی از آلبوم موسیقی «آویشن و اندوه» به خوانندگی حسین نورشرق و تهیه‌کنندگی نشر جوان امروز شنبه ۱۷ در فروشگاه کتاب «فرهنگانِ قریب» برگزار شد. 

در ابتدای برنامه، حسین نورشرق گفت: من پیش از این آلبوم جدید دو آلبوم دیگر را داشتم که تولید و پخش آن‌ها به نتیجه نرسید. در ادامه شرایطی ایجاد شد که در سال نود و هشت تصمیم گرفتم خشت اول آلبوم «آویشن و اندوه» بنا گذارم. این روند ار کنسرتی در روسیه آغاز شد و مسیر به سمتی رفت که تولید و انتشار آلبوم «آویشن و اندوه» را رقم زد. 

وی افزود: این آلبوم به آهنگسازی سیاوش ولی‌پور تولید شده و نوازندگانی خارجی در آن می‌نوازند. خوشبختانه این دوستان با موسیقی ایرانی و روند آن آشنا بودند. به هرحال شرایطی ایجاد شد که شاید به طور کامل در اختیار موسیقی ردیف دستگاهی ایران بود اما حال حس و حالی را در آلبوم ایجاد کرده که می‌تواند برای ما و مخاطبان جالب باشد. 

این خواننده گفت: پروسه تولید یک نقطه آغاز و پایانی دارد؛ اما آنچه برای من مهم بوده و هست تجربه انجام کاری است که انجام می‌شود. این شرایط هم سختی‌های خاص خود را دارد اما بی‌تردید برای من دربرگیرنده تجربیات شیرینی بود که در عین دشواری می‌تواند برایم جذاب باشد. 

نورشرق در ادامه برنامه، درباره سبک و سیاق آلبوم «آویشن و اندوه» توضیح داد و گفت: آلبوم دربرگیرنده ۱۰ قطعه است. در میان این آثار یکی از قطعات مجوز نگرفت و یک آهنگ هم دچار مشکل فنی شد و ما هر دو اثر را قبل از نشر از آلبوم خارج کردیم. حال آلبوم «آویشن و اندوه» شامل هشت قطعه است که این آثار دربرگیرنده حس و حال متفاوتی است. به طور دقیق‌تر این مجموعه موسیقایی شامل ترکیبی از سازهای ایرانی و کلاسیک است و امیدوارم مورد توجه مخاطبان قرار گیرد. 

این خواننده موسیقی ایرانی ادامه داد: باید این موضوع را در نظر داشته باشیم که هیچ وقت در هنر اتفاق نویی نمی‌افتد و هر آنچه رخ می‌دهد اتفاقاتی است که قبلا توسط دیگران انجام شده است. موسیقی ایرانی هم چنین حالتی دارد. این نوع موسیقی با بیان جدیدتر ذاتی خود مخاطب را در ساز و آواز به خود جلب می‌کند. زمانی که متوجه می‌شویم مخاطبان از این نوع موسیقی به سادگی نمی‌گذرند موضوع بیش از قبل اهمیت میِ یابد. 

وی تاکید کرد: آنچه برای من مهم بود این بود که این اثر بازتاب‌دهنده خوف و رجای هم نسلان خودم باشد.

 نورشرق درباره ویژگی‌های آلبوم «آویشن و اندوه» گفت: هدف این آلبوم بیان هنری یک حرکت فرهنگی هنری توسط موسیقی است. به بیان بهتر باید بگوی به دنبال ارائه زبانی برای معرفی یک جهان‌بینی که بودم تا بتواند برای مخاطب قابل فهم باشد. 

وی گفت: ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که زیست انسان دچار تغییر و تحولات اساسی شده است. موضوعی بسیار مهم که حوصله شنونده را هم دچار دگرگونی کرده است و این کار تلاش کرده تا گوش شنیداری مخاطبان، جامعه ایرانی را بیشتر بشناسد. 

نورشرق در ادامه درباره آهنگساز اثر و شیوه تولید قطعات به طور جزیی‌تر توضیحاتی داد. او گفت: به اعتقاد من آثار سیانوش ولی‌پور ویژگی‌هایی داشت که آن‌ها را دوست می‌دارم. با اینکه اثر سه سال چیش ضبط شده تازگی خودش را دارد و این هنر آهنگساز است که همچنان کنار کار ایستاده است. موضوع دیگری که به روند کار کمک کرد کنسرتهایی بودند که به صورت تور برگزار کردیم و آن‌ها را موفقیت‌آمیز می‌دانم.

نورشرق تاکید کرد: آلبوم «آویشن و اندوه» به لحاظ سبک مینیمال است و بی‌سر و سامانی نسل ما در آن روشن و مشهود است. 

نیما جوان هم در ادامه گفت: برگزاری کنسرت یا اجرای صحنه‌ای دربرگیرنده شرایط متفاوتی است که قطعاً در برنامه‌ریزی‌های ما هست. صحبت‌های ضمنی هم برای این موضوع صورت گرفته است. اما بدون تردید باید مخاطب‌سنجی پس از شنیدن این آلبوم انجام داد تا بتوان برای برگزاری کنسرت تصمیم‌گیری کرد. به اعتقاد من این آلبوم یک روایت نو و متفاوت از موسیقی ایرانی است که با کلام حسین نورشرق شکل و شمایل متفاوتی دارد. این آلبوم در عین وفادار بودن به موسیقی علمی تمام تلاش خود را انجام داده که بتواند با گروه سنی مخاطب نوجوان هم ارتباط برقرار کند.

آهنگسازی آلبوم «آویشن و اندوه» سیاوش ولی‌پور بوده و حسام ناصری میکس و مستر آن را انجام داده است. نوازندگان قطعات هم عبارتند از: سیاوش ولی‌پور (نوازنده سنتور)، آزاده امیری (نوازنده تار)، توحید وحید (نوازنده کمانچه)، زکریا یوسفی (نوازنده دف)، میخائیل آکینفین (نوازنده ویلون ۱)، گنادی اکینفین (ویلون ۲)، الکساندرا ژلواکووا (نوازنده آلتو)، تاخمینا آصلانووا (نوازنده ویلونسل)، ماریا شاریپلو (نوازنده آبوا)، یوگتی استارادوستف (نوازنده پیانو).