در ساخت «آن‌ها مرا دوست داشتند» تلاش کردیم همه چیز بر اساس واقعیت باشد/ به بازیگرسالاری معترضم

به گزارش خبرنگار ایلنا، کارگردان فیلم «همه مرا دوست داشتند» در خصوص جدیدترین ساخته خود گفت: موضوع فیلم صرفا کودک فروشی و این معضل اجتماعی نیست. بلکه ما پیغامی انسانی را به مخاطب منتقل می کنیم که فراتر از این معضل اجتماعی است. فیلم من سیاه نمایی نیست بلکه اتفاقات واقعی جامعه را شناسایی و به آن ها پرداخته ام. ما از بازیگران واقعی استفاده کرده‌ایم و برخی از آن ها به تازگی از زندان آزاد شده بودند.

وی افزود: ما در این فیلم محل‌های مختلف تهران از بالا تا پایین را به شکلی واقعی به تصویر کشیده ایم که مهم ترین نقطه آن خلازیر است. منطقه ای که این روزها نام آن در جهان نیز معروف شده است و در ابتدا از این فضا هراس داشتیم.

وی افزود: «آن‌ها مرا دوست داشتند» فیلمی است که با سینمای مستقل گره خورده و شاید ارزان ترین فیلمی که ساخته شده و من سابقه ساخت این مدل فیلم را قبلا هم داشتم. درضمن فیلم نقص‌های فنی هم دارد که امیدوارم بتوان آن را رفع کرد.

وی افزود: قبل از اینکه من را به عنوان کارگردان بشناسند، دوستان و مخاطبان سینما من را در جایگاه نویسنده می‌شناسند. ایده‌ خرید و فروش نوزاد که در فیلم آن‌ها «مرا دوست داشتند» به آن اشاره شده، مربوط به ۱۰ سال پیش بازمی‌گردد و در اطرافم دیدم.

این کارگردان ادامه داد: پس از آن، تحقیقات میدانی و آماری را شروع کردم به چیزهای عجیبی در زمینه دزدیدن کودکان رسیدم. حدود ۴ سال پیش فیلمنامه را شروع به نوشتن کردم‌.

رحمانی کارگردان فیلم در پاسخ به این پرسش که چرا این فیلم سیاه است، توضیح داد: تمام فیلم‌هایی که تا به الان کار کرده‌ام، موضوعات اجتماعی داشته است. من مفهوم سیاه‌نمایی را متوجه نمی‌شم. سوال من همیشه این بوده که دیگران سیاه‌نمایی را چگونه معنا می‌کنند. ما برای ساخت «آن‌ها مرا دوست داشتند» تلاش کردیم تا همه چیز براساس واقعیت باشد.

رحمانی اضافه کرد: برای ساخت این فیلم ما به دنبال لوکیشن‌های واقعی بودیم. در خلازیر مردم در فاضلاب و زیرزمین زندگی می‌کنند. در این مکان ساخت و ساز امکان‌پذیر نیست و بیشتر مکان‌هایی برای ضایعات وجود دارد.

ایرج رحمانی بازیگر «آن‌ها مرا دوست داشتند» در ادامه تصریح کرد: من مدیر تولید مجری طرح، بازیگر و انتخابگر بازیگران هستم. یک تنه پای فیلم ایستادم. هفت تا از هنرجوهای من در اینجا نشسته‌اند.

رحمانی در ادامه تصریح کرد: نمی‌دانم جرمم چیست که در جشنواره فجر شرکت کردم. جشنواره انتخاب من بوده است. مورد بی‌احترامی قرار گرفتم چراکه پای مهسا اسماعیلی و لیلا بلوکات ایستادم و بقیه بازیگران سرشناس حاضر به بازی در این فیلم نشدند و گفتند که نمیخواهند در مقابل این بازیگران ایفای نقش کنند. خیلی از بازیگران در نشست حاضر نشدند ولی پقتی دستمزدشان کمی عقب افتد اعتراض می‌کنند. چرا سینمای ایران بازیگر محور است؟ بازیگری که امروز ژست حمایت از مردم گرفته‌ از من برای قرارداد ۲۰ روزه سه میلیارد پول درخواست کرد. فرهنگ را نمی‌شود تحریم کرد، اینها چه کسانی هستند که تحریم‌ می‌کنند؟چرا کپی رایت وجود ندارد؟ چرا همه چیز سه برابر شده اند اما فرهنگ سه برابر نشده؟

وی تصریح کرد: من اخیرا دادگاه بودم آن هم برای تامین پول فیلم. بازیگرهای مطرح گفتند می مانیم اما پشت ما را خالی نکردند خیلی های این بازیگران فقط اعتبار اینستاگرامی دارند. ما داریم باج می دهیم. یک مسئول خدمات  ۴ میلیون می‌گیرد و شنیده ام یک بازیگر روزی ۲۰۰ میلیون گرفته، چرا فکر می کنید سینمای ما محتاج شما است. سینما محتاج بازیگر نیست. اینها درد دل‌های من است. سوپراستارهایی مانند ابوالفضل پورعرب، رامبد شکرابی، حدیث فولاوند، سروش گودرزی و‌... نیستند؟ ما امروز باید التماس کنیم که بیاید برای فیلم بلیت بگیرید؟ ما باید امروز تدبیری بیندیشیم. آقای بازیگری که اکثرتان دو تابعیتی هستید، برای ما فاز روشن‌فکری نگیرید. شما در آپارتمان لاکچری‌تان نشسته‌اید و غم مردم خوی را می‌خورید؟ من به بازیگرسالاری در سینمای ایران اعتراض دارم. کسی می‌تواند غم مردم را بخورد که از مردم باشد. اعتراضم به بازیگرانی است که امروز به سینما خیانت می‌کنند. شاید اگر مثل خیلی‌ها دلار می‌خریدم به جای فیلمسازی، اوضاعم بهتر بود. آیا جشنواره فیلم فجر در سال ۹۰، ۸۸، ۹۸، و... حکومتی نبود؟ امسال که فیلم ما در جشنواره حضور دارد از نظر شما ملحد شده‌اند؟ خوشبختانه مردم ما آگاه هستند و گول بازی‌های شما را نمی‌خورند. سینما وابسته به بازیگر است اما به بازیگر نباید باج دهد. زمانی که بازیگر تصمیم‌گیرنده می‌شود، اوضاع بهم می‌ریزد. روز اول فیلم، به نسخه ما چندتا مشکل وارد کرده‌اند. مگر وزارت فرهنگ و ارشاد به ما مجوز نداده‌؟ پس چرا باز هم در نسخه‌ای که در جشنواره فیلم فجر قرار بود نمایش داده شود باز هم ایراد به آن وارد شده؟

مهسا اسماعیلی بازیگر فیلم «آن‌ها مرا دوست داشتند» گفت: نقش آفرینی من در این فیلم بسیار شیرین و تجربه بسیار بزرگی است که خیلی منتظرش بودم. نگاه مخاطب برایم همیشه مهم تر از هر چیزی است، امیدوارم آنها هم راضی باشند. در ابتدا نقش بسیار کوتاهی را باید بازی میکردم اما در لحظات آخر قسمت شد که نقش مهشید را بازی کنم. نقش یک مادر خیلی از من دور بود و کارگردان و بازیگردان در نزدیک شدن به نقش و ایفای آن به من کمک کردند.

در ادامه کارگردان فیلم‌ گفت: ایرج رحمانی واقعیات را گفت اما باید انصاف را هم رعایت کرد، من به حفظ کرامت انسان معتقدم، هر کس که معروف شده، تلاش‌هایی هم کرده است. کارهایی با ایرج رحمانی ساخته‌ایم که سوپراستار هم در آن‌ها حضور داشته است.

وی درباره موسیقی فیلم گفت: موسیقی فیلم انتخابی نیست و آهنگساز فیلم بهنام ابتهی هست. البته موسیقی‌ای که امروز در فیلم شنیدید اصلی نیست و در نسخه بعدی تصحیح خواهد شد. فیلم هم ایرادات تدوین و مونتاژ دارد که رفع خواهد شد. هنر در طول تاریخ تحریم شدنی نیست نه تنها هنر بلکه سینما را هم نمی‌توان تحریم کرد. این که بخواهیم سینما را تحریم کنیم، مصداق حرف کسانی است که تجزیه‌طلب هستند. آن افرادی که حرف از تحریم جشنواره فیلم فجر می‌زنند، خودشان سر چند پروژه فیلم و یا سریال هستند. همه هنرمندان ما شریف و نجیب هستند.

وی اضافه کرد: زمانی که سیاهی وجود نداشته باشد و ما بخواهیم به زور سیاهی را نشان دهیم، فیلم ما سیاه‌نمایی می‌شود این فیلم سیاه‌نما نیست. 

کارگردان درباره استفاده از لنزهای تله گفت: وقتی فیلمنامه شکل گرفت تصمیم ما بر این بود که برخی صحنه‌های فیلم مستندگونه باشد و این یکی از دلایل استفاده از این لنز بود و دلیل دیگر کمتر شدن هزینه تولید بود.

بازیگر و مجری طرح فیلم «آن‌ها مرا دوست داشتند» گفت: بودجه پایین یک فیلم زمانی است که فیلمی با ۵۰۰ میلیون تومان ساخته شود. در سینمای ما فیلم‌هایی که با ۲میلیارد تومان ساخته می‌شود و زیر ۳۰ میلیارد بفروشد، با شکست مواجه شده است. 

این کارگردان با اشاره به تاثیر نظر منتقدان اظهار داشت: من فکر می‌کنم متر و معیار خوب یا بد بودن فیلمی، تفاوت دارد. در نهایت ما فیلم را برای مردم می‌سازیم و صرفا برای نظر منتقدان نمی‌سازیم. منتظر می‌مانیم تا ببینیم این فیلم در اکران عمومی چه میزان استقبال خواهد شد.