سجاد نوروزی در برنامه «نقد سینما» مطرح کرد:
شاهد ریزش مخاطبان در فجر ۴۱ هستیم/ تنوع مخاطب را به رسمیت بشناسیم
مدیر پردیس سینمایی آزادی می‌گوید وضعیت جشنواره فجر را از وضعیت کلی اکران نباید جدا کرد چراکه یک رابطه علی و معلولی به لحاظ محتوایی و فرمی بین این دو برقرار است. آن‌چیزی که به طور مشخص در اکران سال ۱۴۰۱ و ریزش مخاطب سینما دیده شد، در جشنواره فجر نیز وجود دارد.
به گزارش ایلنا به نقل از روابط عمومی برنامه، سجاد نوروزی مدیر پردیس سینمایی آزادی شب گذشته ۱۶ بهمن ماه در برنامه «نقد سینما»، به میزبانی امیررضا مافی و تهیه‌کنندگی یوسف بچاری، درباره اقبال مردم به فیلم‌های جشنواره فجر گفت: ما چند سال است که در جشنواره یک گزینش‌گری توسط مخاطب می‌بینیم. به گونه‌ای که تا اواسط دهه هشتاد و اوایل دهه نود مردم برای همه فیلم‌ها صف می‌بستند اما این اتفاق در چند سال گذشته، به یک جور گزینش تبدیل شده است که فقط برای سه-چهار فیلم شاخصی که در جشنواره داریم، این اتفاق رخ داده است که علت آن پرس‌وجو از اهالی هنر و رسانه و تبادل نظری که در شبکه‌های اجتماعی وجود دارد، است.
وی ادامه داد: در حقیقت مردم فیلم‌های شاخص را انتخاب می‌کنند و فقط به آن‌ها اقبال نشان می‌دهند. به نظر من بخش زیادی از این اتفاق مرهون شبکه‌های اجتماعی در سنوات گذشته است، به عنوان مثال نوید یک فیلم در شبکه‌های اجتماعی داده می‌شد، دست به دست می‌چرخید و تبلیغات آن در شبکه‌های مجازی و اینترنت بسیار تعیین‌کننده بود. در حقیقت عده‌ای برای آن فیلم‌ها سر و دست می‌شکستند و بقیه‌ی فیلم‌ها مهجور می‌ماند.
مدیر پردیس سینمایی آزادی یادآور شد: مساله دیگر نظام تبلیغاتی سینمای ایران است که به شدت معیوب و قدیمی‌ست. منظورم این است که چطور یک فیلم عرضه می‌شود؟ رژیم مصرف و گزینش‌گری مخاطب ایرانی، بیشتر متکی بر محتوای خود فیلم‌هاست. چه بسا اگر این محتوا با روش‌های متعارف‌تر و به‌روزتر بیشتر شناسانده شود، اتفاقات جدی‌تری را در سینما شاهد هستیم.
نوروزی افزود: زمانی که از نظام تبلیغاتی صحبت می‌کنیم، نحوه رفتار با مخاطب هم در آن تعیین می‌شود. اگر جشنواره فجر را در نظر بگیریم، قیمت بلیت، نوع معرفی و نوع دعوت از مخاطب را برای سالمند، دانشجو، کارمند و خانه‌دار به یک شکل انتخاب کرده‌ایم. یعنی انگار تنوع مخاطب را به رسمیت نمی‌شناسیم. این مساله در حال حاضر دیگر جواب نمی‌دهد یعنی مخاطب دیگر راضی نمی‌شود با او مثل توده متراکم برخورد کنیم.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره فاصله گرفتن مخاطبان از سینمای ایران به مساله هویت اشاره کرد و گفت: مخاطب ایرانی در دهه شصت و هفتاد و حتی اواسط دهه هشتاد، بازنمایی از زیست، جهان‌بینی و هویت خود را می‌توانست روی پرده سینما ببیند. اما در حال حاضر یک‌سری فانتزی‌های روشنفکرانه و با رگه‌های شبه ایدئولوژیک می‌بیند. حال اگر به فانتزی‌گرایی محتوا که فقط ذهنیات خود خالق اثر برایش موضوعیت دارد، نظام تبلیغاتی را اضافه کنیم، به وضعیت فعلی می‌رسیم.
مدیر پردیس سینمایی آزادی در ادامه با بیان اینکه نباید وضعیت جشنواره فجر را از وضعیت کلی اکران جدا کرد، گفت: یک رابطه علی و معلولی به لحاظ محتوایی و فرمی بین این دو برقرار است. آن‌چیزی که ما به طور مشخص در اکران سال ۱۴۰۱ و ریزش مخاطب شاهد بودیم، در جشنواره فجر هم می‌بینیم.
نوروزی در پایان صحبت‌های خود درباره اهمیت تنوع ژانری خاطرنشان کرد: اگر بخواهم مثالی بزنم باید بگویم که ابتدا فیلم سینمایی «بخارست» و بعد «ملاقات خصوصی» اکران شد. فیلم دوم فروش فیلم اول را هم بالا برد چراکه تیپ طبقه متوسط و مخاطب «ملاقات خصوصی» زمانی که به سینما می‌آید برای اوقات فراغتش چیزی در نظر می‌گیرد و با خود می‌گوید که دفعه بعدی «بخارست» را ببینم. پس وقتی تنوع ژانری رعایت و حق انتخاب به رسمیت شناخته شود، در بازار فروش نیز توفیقاتی حاصل می‌شود.
