لیلا عاج: این فیلم می‌تواند مانع سفیدسازی فرقه رجوی شود

به گزارش خبرنگار ایلنا، در ابتدای این نشست لیلا عاج اظهار داشت: سال ۹۹ برای چاپ کتابی به مرکز هنرهای نمایشی دعوت شده بودم و آنجا با مطالب بسیاری درباره منافقین روبرو شدم، خودم اهل گیلان غرب هستم، پدربزرگ من در عملیات مرصاد گم شده بود و همیشه به این خاطره کودکی فکر میکردم که آن بنویسم و همینجور که درباره سازمان منافقان جستجو میکردم عکسی دیدم که یک مادر را کنار سیم خاردار نشان میداد و برایم خیلی جذاب بود که مراحل تحقیقات را پیش رفتیم، با خانم ثریا عبدالهی معاشرت داشتم و با زنانی که درگیر این ماجرا بودند صحبت کردم و سرهنگ ثریا شکل گرفت.

عاج در ادامه در پاسخ به پرسشی درباره جهانی بودن موضوع گفت: وقتی کلیدواژه شما مادر، انتظار و فرزند است سه کلیدواژه جهانی هستند پ به زعم خودم معتقدم که اثری با این سه کلیدواژه قطعا می‌تواند اثری جهانی باشد.

شعبانی خاطرنشان کرد: وقتی درباره فیلمنامه صحبت میکردیم بحثمان این بود که این ماجرا می‌تواند در همه جای دنیا رخ دهد و به نظرم این موضوع کاملا جهانی است.

عاج در ادامه درباره زاویه دید دوربین که در جهت مادران و خانواده‌های منتظر بود، گفت: از اول قصد ما این بود که دوربین این سوی سیم‌خاردارهای اشرف باشد چرا که قصه، قصه مادران و این خانواده‌ها بود.

وی درباره همکاری با سازمان هنری اوج گفت: همه چیز دست خدا است و موفق بودن اثر ربطی به هیچ چیز دیگری ندارد.

بهزاد عبدی نیز در بخش دیگری از این نشست گفت: برای خلق یک اثر هنری طبیعتا تلاش میکنیم به روح آن اثر نزدیک شویم. من مستندهای زیادی دیدم و سرودهای مختلفی هم شنیدم. من دو جور کار کرده بودم و با هدایت خانم عاج مسیر را عوض کردم و تحلیل خانم عاج هم کاملا دقیق و خوب بود.

عاج در ادامه گفت: من امروز میزبان خانواده‌هایی هستم که وقتی فیلم را می‌دیدند چشمانشان خیس بود. من روزها مهمان خانم عبدالهی بودم و امروز میزبان ایشان و دیگر مادران کمپ آزادی هستم. من یک گروه بسیار درجه یک داشتم و واقعا از همه آنها متشکر هستم.

وی افزود: من از مستندهای مربوط به ماجراهای این فیلم تاثیری نگرفتم چرا که اشک و آه مادران به اندازه کافی به من درام می‌داد.

این کارگردان در ادامه درباره ضرورت ساخت این اثر گفت: احساس نیازش همان وجود درام است. من فکر میکنم سازمان منافقان امروز در تلاش است سفیدسازی کند و ما در روزگار ملتهب امروز کارهای آنها را فراموش خواهیم کرد. این فیلم می‌تواند حداقل در این حد که سفیدسازی منافقان را از بین ببرد کارکرد داشته باشد.

بابک پناهی در ادامه ما به این نتیجه رسیدیم که پادگان اشرف دقیقا همان پادگان باشد. متاسفانه من امکان این را نداشتم که به این پادگان بروم و عکس بگیرم و لوکیشن از طریق فیلم‌ها شکل گرفت. اگر میخواستیم مثل همان واقعیت را در کمپ ثریا داشته باشیم به کار فیلم نمی‌آمد و در این مورد ما تغییراتی داشتیم و فاصله بین کمپ ثریا و اشرف را به هم نزدیک‌تر کردیم به طوریکه در واقعیت اینگونه نیست.

این فیلم را بعد از اینکه فیلمنامه را خواندیم و با خانم عاج صحبت کردیم سعی کردیم که کاراکترها همان آدمهای واقعی باشند. تلاشمان بر این بود و بغ خانم عاج به نتایجی رسیدیم که اجرایشان کردیم. با خانم عاج فیلم‌های زیادی دیدیم و نسبت به لوکیشن و اقتضای فیلم یک سری چیزها را تغییر دادیم اما سعی کردیم به واقعیت نزدیک باشیم.

فیلمنامه این اثر برای من خیلی جذاب بود. با خانم عاج صحبت کردیم، ایشان دغدغه صدا داشتند و لازم بود ما به لحاظ صوتی یک جنگ داشته باشیم و شاید صدای بلندگوها در برخی موارد آزاردهنده باشد اما این تعمدی بود.

در ادامه ثریا عبدالهی (فردی که فیلم سرهنگ ثریا ماجرای زندگی او را روایت می‌کند) با حضور بر روی صحنه اظهار داشت: همانطور که فیلم نشان داد من مادر امیراصلان حسن‌زاده هستم و از سال ۸۱ از سازمان منافقین ربوده شد و این عکس را از سیمای مجاهدین گرفتم و ۲۱ سال است که فرزندم را ندیده‌ام. ما حدود ۴سال در کمپ بودیم و من همه فیلم‌ها را در خدمت خانم عاج قرار دادم و واقعا افراد زیادی هستند که سالهاست فرزندانشان را سالهاست که ندیده‌اند. از خانم صامتی هم تشکر میکنم که واقعا این نقش را عالی بازی کرده‌اند. دردهای خانواده‌ها یازده سال است که در خفا مانده است. من از طریق انجمن نجات عازم عراق شدم، به آنجا رفتیم و فکر میکردم فقط من به آنجا میروم ولی وقتی به مرز رفتم دیدم مادران و پدران بسیاری هستند که این شرایط را دارند ولی آنها اجازه ندادند ما فرزندانمان را ببینیم و صدایمان به درون کمپ اشرف برود و فرزندانمان صدایمان را بشنوند. واقعا همان چیزی در این فیلم خلق شده که ما آنجا تجربه کردیم.

عاج نیز در پایان گفت: خانم صامتی اولین و آخرین گزینه من بود و بازی ایشان واقعا فوق‌العاده بود و نه تنها بازیگر خوبی هستند بلکه انسان فوق‌العاده‌ای هم هستند.