پخش‌کننده‌هایی که جواب‌های سربالا می‌دادند، خواستار نمایش فیلم‌مان شدند! / چوب دورویی همکارانمان‌ را می‌خوریم

نوید اسماعیلی، کارگردان فیلم سینمایی «طبقه یک‌ و نیم»، که به تازگی در سینماهای کشور اکران شده، در گفتگو با خبرنگار ایلنا، اظهار داشت: امروز در شرایط عادی نیستیم و طبیعی است که سینماها کمترین میزان مخاطب را داشته باشند، ما در این وضعیت به جامعه‌ای که کسی در آن حالش خوب نیست فقط یک خسته‌ نباشید می‌گوییم و سعی داریم لبخندی بر لبان مردم بیاوریم.

اسماعیلی تصریح کرد: بر هیچ کس پوشیده نیست که جامعه حال خوبی ندارد و در این وضعیت برخی همکاران ما کم‌ لطفی کردند، جبهه‌گیری‌هایی کردند تا آب‌ها از آسیاب بی‌افتد و دوباره برای اکران فیلمشان و درآمدزایی خود اقدام کنند. قطعاً هر کس حق دارد به شرایط جامعه اعتراض داشته باشد و در برابر برخی اتفاقات جبهه‌گیری داشته باشد اما وقتی این جبهه‌گیری صادقانه نیست و در آن دو رویی مشاهده می‌شود، نمی‌توان در برابر آن سکوت کرد.

وی افزود: در این شرایطی که همکاران خودم، کارگردان‌هایی که فیلم ساخته‌اند و آثار کمدی خوبی آماده نمایش دارند، در فضای مجازی تأکید می‌کنند که با مردم هستند و به احترام مردم فیلمشان را اکران نمی‌کنند، اگر قرار است با مردم باشند بهتر است در هر جایگاهی که هستند به بهبودی حال مردم توجه داشته باشند و از نظر من فیلم دیدن و به خصوص فیلم کمدی خود ابزاری برای بهبودی حال مردم است. من وقتی می‌توانم ساعتی کمک‌حال مردم باشم و لبخند بر لبانشان بیاورم، بهتر است این کار را انجام دهم. متأسفانه در این وضعیت فقط ما را پیدا کردند و فیلم ما اکران شد اما همان کسانی که ادعا می‌کردند برای همراهی با مردم فیلم اکران نمی‌کنند، وقتی آب‌ها از آسیاب بی‌افتد سر و کله‌شان برای اکران فیلمشان پیدا می‌شود.

این کارگردان تصریح کرد: پیش از این ما بارها برای اکران «طبقه یک و نیم» اقدام کردیم، البته وزارت ارشاد با ما همکاری کرد و به ما مجوز اکران داد اما هر وقت به پخش‌کننده‌ها مراجعه کردیم به ما گفتند که فیلم‌های زیادی در صف است، بلافاصله پس از اینکه شرایط اکران نامساعد شد همان پخش‌کننده‌هایی که سنگ جلوی پای ما می‌انداختند با ما تماس گرفتند که حال می‌توانیم فیلم‌مان را اکران کنیم.

اسماعیلی درباره دلیل عدم استقبال پخش‌کننده‌ها از اکران فیلم «طبقه یک و نیم» گفت: ویترین‌های سینمای ایران ثابت هستند و بازیگرانی چون پژمان جمشیدی، سام درخشانی و... گیشه را در دست خود گرفته‌اند اما من که سعی دارم فیلمی هنری بسازم، نمی‌توانم این کار را انجام دهم چراکه فیلمسازی در این حوزه مافیا و تیم درآمدی خود را دارد.

وی درباره فضای کمدی فیلم «طبقه یک و نیم» گفت: ما دو دسته کمدی داریم، کمدی مبتنی بر دیالوگ که می‌بینیم با بیان یکسری حرف‌ها که به دیالوگ‌های رایج فیلم‌های کمدی‌مان تبدیل شده‌اند، سعی می‌کنند مخاطب را بخندانند و این حرف‌ها در واقع همان حرف‌های روزمره است که به نوعی ما را به خندیدن به خودمان وادار می‌کنند که از نظر من توهین‌آمیز است. از نظر من مخاطب درحالیکه فیلم را می‌بیند و گام به گام با آن جلو می‌آید باید به تفکر هم وادار شود. در فیلم «طبقه یک و نیم» ما هم تلخی موقعیت داریم و هم کمدی موقعیت.

وی افزود: متأسفانه ما اصلاً سینمای کمدی نداریم،‌ از نظر من ما سینمای گذراندن تایم کاذب داریم، به سینمای چارلی چاپلین توجه کنید، او اصلاً‌ دیالوگ رد و بدل نمی‌کند و فقط با بازی خود و تعریف موقعیت، مخاطب را می‌خنداند. ما در سینمای خودمان یکسری جوک‌ها را در کنار هم قرار می‌دهیم و به آن فیلم کمدی می‌گوییم. مردم ما به فیلم‌های کمدی علاقه دارند، متأسفانه ما سینمایی نداریم که مردم را به هنر، کتاب خواندن و... تشویق کنند، مخاطب حق انتخاب ندارد و مجبور است در بین اندک فیلم‌هایی که اکران می‌شوند یکی از آن‌ها را انتخاب کند.

این کارگردان در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: چون درها به روی ما بسته است و ما نه از فضای مجازی می‌توانیم استفاده تبلیغاتی بکنیم و نه ابزارهای دیگری برای تبلیغات داریم. تا اینجای کار به لطف خدا پیش آمده‌ایم و به همین شکل هم باید ادامه دهیم. به نظر من بزرگ‌ترین تبلیغ در شرایط حاضر تبلیغ دهان به دهان است.

اسماعیلی در پایان با اشاره به حواشی پیش آمده برای برخی سینماگران در ماه‌های اخیر گفت: متأسفانه برخی هنرمندان موضع‌گیری‌هایی داشتند که ما نمی‌توانیم این موضع‌گیری‌ها را باور کنیم و برای من به شخصه برخی حرف‌ها عجیب است. ما می‌توانیم با دروغ نگفتن،‌ غیبت نکردن و تهمت نزدن بسیاری از گره‌ها را باز کنیم، ما خانواده‌ای تازه به دوران رسیده نیستیم که نتوانیم مشکلاتمان را با گفتگو حل کنیم. من دست مردم و نیروی انتظامی را می‌بوسم اما دو رویی‌ها بسیار ناراحت‌کننده است.

این کارگردان در پاسخ به این پرسش که آیا معتقد است که موضع‌گیری عوامل فیلم به دیده شدن آثار آسیب می‌زند یا خیر، گفت: موضع‌گیری‌ها نمی‌تواند به فیلم‌ها آسیب بزند اما مسئله این است آدم‌هایی که بعضا خودشان افرادی درستکار نیستند و رفتارهای زننده دارند چطور باید از فرصت استفاده کنند و خود را درستکار جلوه دهند؟ از نظر من رفتارهای متناقض باعث ایجاد مشکلات بسیاری در جامعه ما شده است و نباید در برابر آن سکوت کرد. من به عنوان یک کارگردان تا زمانی که فیلم بسازم دست مردم و دولت را می‌بوسم، ناراحتی من از پخش‌کننده‌ها هم هست که با ما اینگونه رفتار کردند و برخی بازیگران که رفتارهای متناقض دارند. چرا باید همکار من سر یک پروژه انقلابی باشد و علیه انقلاب استوری بگذارد؟ من معتقدم که همه باید به عقاید هم احترام بگذاریم ولی اساسا باید عقیده باید وجود داشته باشد و فرد خودش عقیده‌ای مشخص داشته باشد و در واقع یک‌رنگ باشد. این رفتارها که متأسفانه بسیار آسیب‌زننده هستند، اگر کنار گذاشته شوند بسیاری از مشکلات ما حل خواهد شد.