به مناسبت پخش نخستین قسمت برنامه «بندبازی»/ آیا این برنامه موسیقی محور، امیدواری به مسیری جدید در صداوسیما است؟
نخستین قسمت رویداد موسیقی «بندبازی» پس از کش و قوس‌های فراوان، شب گذشته (پنج شنبه ۷ بهمن) با حضور چند چهره موسیقی پاپ در یکی از پلتفرم‌های اینترنتی روی آنتن رفت.
به گزارش ایلنا، «بندبازی» یک مسابقه استعدادیابی در بین گروه‌های موسیقی پاپ و تلفیقی در ایران است که علیرضا عصار، بهروز صفاریان، امید نعمتی و مهراوه شریفی نیا داوران آن هستند و امید حاجیلی هم میزبان این برنامه معرفی شده است.
به همین بهانه مروری کوتاه داریم به تمام برنامه‌های موسیقی محور که در شبکه‌های مختلف صدا و سیما پخش شده است و در ادامه به تفاوت‌ها و تاثیرگذاری‌های آن‌ها در فضای موسیقی کشور خواهیم پرداخت.
مسابقه «شب کوک» مهمترین نمونه از برنامه‌های استعدادیابی موسیقی بود که شبکه نسیم در سالهای گذشته با حضور چهره‌هایی چون باربد بابایی، فریدون آسرایی، مهدییغمایی و پوریا حیدری تولید و پخش شد و پس از اتمام دور نخست، دیگر ادامه پیدا نکرد.
مخالفت‌های سازمانی با تولید آثاری که در آن قرار است چهره‌هایی جدید در حوزه موسیقی و خوانندگی اتفاق بیفتد، اصلی‌ترین دلیل ممانعت از تولید سری دوم این برنامه بود که شاید شاخص‌ترین برنامه همه این سال‌ها در حوزه موسیقی و برنامه‌سازی داخلی باشد.
برنامه‌های ترکیبی مثل «دلصدا» و «ساعت ۲۵» هم نمونه‌های دیگری از برنامه‌های تلفیقی موسیقی محور صدا و سیما بودند که چندان دوامی نداشتند و اصولا تجربه تولید برنامه‌هایی از این دست، هرگز منجر به شروع یک موج خبرساز در بین مخاطبان این حوزه نشد. از سوی دیگر ساخت و تولید برنامه‌های موسیقی محور در شبکه‌های خارج از ایران که با ترفندهای مختلف و زرق و برق تصویری و ایجاد جاذبه‌های بصری، در تلاش برای جذب مخاطبان موسیقی داخل کشور بودند، در این چند سال به وضوح توانستند گوی رقابت را از نمونه‌های مشابه وطنی بربایند. هر چند خروجی چندانی از این برنامه‌ها به مارکت موسیقی ایرانی معرفی نشد، اما کشاندن بیننده داخل کشور و جذب حداکثری آن‌ها باعث شد خلا و نبود یک برنامه با ساختار شیک و جذاب که توانایی جلب توجه مخاطب داخلی را داشته باشد و به پرورش و معرفی استعدادهای داخلی که در چهارچوب قوانین کشور فعالیت می‌کنند، به شدت احساس می‌شد.
آمارهای ارائه شده از سوی دفتر موسیقی وزارت ارشاد در دوسال کرونایی، نشان دهنده این است که علیرغم کم توجهی به این رشته از هنر، موسیقی از ضریب نفوذ و تاثیرگذاری بالایی چه در حوزه تجاری و چه در حوزه سرگرمی‌سازی برخوردار است.
به عنوان مثال در حالی که به مدت دوسال به دلیل فراگیر شدن پاندمی کرونا اجرای صحنه‌ای که مهمترین بخش در حوزه‌ی موسیقی در کشور ما محسوب می‌شود، بر اساس آمار منتشر شده از دفتر موسیقی وزرات ارشاد، ۴ هزار و ۵۱۴ تک آهنگ، ۳۷۷ آلبوم موسیقی، ۳۵۷ اثر تصویری موسیقی (۳۵۰ نماهنگ و ۷ آلبوم تصویری) و ۸۳ کتاب گویا با مضمون موسیقی مجوز انتشار گرفتند که آماری شگفت‌انگیز محسوب می‌شود.
و این اتفاق در حالی رخ داده که اجرای کنسرت‌های موسیقی بصورت کامل تعطیل بوده و مع الاسف به محض برگزاری کنسرت‌های موسیقی در کشور ترکیه شدت استقبال مخاطب ایرانی به حدی بود که بر اساس آمارها بیش از ۱۲۰۰میلیارد رالس سرمایه از کشور بدون بازگشت خارج شد که نشان از عطش و اقبال مخاطب به موسیقی و بی‌توجهی مدیران فرهنگی به این نیاز جامعه دارد.
در حالیکه بر اساس آخرین آمار منتشر شده توسط وزارت ارشاد که برای ۴سال پیش است، بیش از ۱۸۰۰خواننده و گروه مجاز مشغول به فعالیت بوده و در جشنواره موسیقی جوان با عنوان شمسه که توسط شهرداری تهران سه سال پیش برگزار شد ۷۰۰گروه موسیقی در محلات تهران شناسایی و در این جشنواره شرکت کردند که آماری شگفت‌انگیز محسوب می‌شود.
با توجه به تعداد زیاد افراد شاغل و فعال در حوزه موسیقی و همینطور مخاطب میلیونی این صنعت سرگرمی ساز که به محض شروع کنسرت‌ها بعد از کرونا ظرف مدت نیم ساعت بیش از ۴هزار بلیت هر کنسرت را خریداری می‌نمایند و از طرفی نیاز این مخاطب به محتوای سالم و رقابت بازار داخل با تمام کمبودها و ضعف زیرساختی با رقیب قدرتمند موسیقی لوس آنجلسی و شبکه‌های بیشمار اختصاصی موسیقی که از عموما با سیاست گذاری‌های خاص که تامین مالی و برنامه ریزی آن‌ها توسط سعودی‌ها مثل شبکه mbc و یا رادیو جوان که در واقع زیر مجموعه رادیو فردا وابسته به سرویس‌های اطلاعاتی غربی است، عنان اختیار سلیقه مخاطب ایرانی را در دست گرفته و با ارائه محتوایی دور از ارزش‌ها و قوانین داخل ایران، مشغول جهت دهی به سلیقه و اعمال نفوذ در خانواده ایرانی می‌باشند. در این شرایط تولید و عرضه هرنوع محتوای صحیح به مخاطب تشنه موسیقی اولین و بزرگترین رسالت همه‌ی شاغلین حوزه‌های موسیقی و برنامه‌سازی است که با همین رسالت مهم و جذب حداکثری مخاطب سرگردان در شبکه‌های ماهواره‌ای و محتوای تولید شده در خارج از مرزهای کشور، بتواند انتخاب مناسبی برای دوستداران هنر سالم در کشور باشد.
پخش نخستین قسمت رویداد موسیقی «بندبازی» از شب گذشته و در حالی که کل فضای مجازی درگیر صعود تیم ملی فوتبال ایران به جام جهانی بود، مورد توجه قرار گرفت. این استقبال می‌تواند امیدواری به مسیر جدید صداوسیما و «ساترا» برای حمایت از برنامه‌های محتوا محور در زمینه استعدادیابی موسیقی را بیشتر کند و حضور چهره‌های مطرح می‌تواند وزن و اعتبار برنامه را برای مخاطب افزایش دهد.
موسیقی در ایران در سالهای اخیر، دچار فراز و نشیب‌های فراوانی شده و نبود یک تریبون رسمی برای ارائه آثار فاخر و قابل توجه، باعث شده به لحاظ محتوایی، اوضاع ناخوشایندی برای این هنر پدید بیاید. آثار تاریخ مصرف دار و موسیقی مصرفی در دوره کنونی، به اتفاقی رایج تبدیل شده و برنامه‌های جدی در حوزه موسیقی می‌تواند ذهن مخاطب را نسبت به مسیر جدیدی که در صداوسیما ترسیم شده، خوش بین کند. تداوم این قبیل تصمیم‌گیری‌ها در صداوسیما برای تولید برنامه‌هایی در این قواره و ساختار، به خوبی مخاطب ایرانی را جذب و استعدادهای داخلی را پرورش می‌دهد و در درازمدت می‌تواند فضای محتوایی حاکم بر موسیقی ایران را ارتقا دهد.
