نقد نقاشانه به روزهایی که هیچی سر جایش نیست
نمایشگاه نقاشی سعید محجوبی که از ۲۴ دی در خانه کتاب پیدایش برپاست، تا هشتم بهمن تمدید شد.
به گزارش ایلنا، «توازن ناموزون» عنوان نمایشگاه سعید محجوبی است که در آن ۴۶ اثر از تازه‌ترین آثار این هنرمند به تماشاست.
این دومین نمایش انفرادی سعید محجوبی ست؛ این آثار با تکنیک میکس متریال و در اندازه‌های مختلف در ۳ سال اخیر خلق شده اند.
سویه موضوعی توازن ناموزون، فضای انتزاعی با رویکرد اجتماعی ست؛ گویا سعید محجوبی اتمسفر ناموزونی را روایت می‌کند که در آن توازن هست اما این توازن ظاهری ست و عمق واقعی ندارد.
او تلاش کرده در این آثار وضعیت کنونی جامعه را بازتاب دهد و مناسبات اجتماعی و درگیری‌های روزانه کلافه‌کننده را بر بوم‌هایش انعکاس دهد. او در عین حال ساده انگاری، سهل انگاری و بی‌تفاوتی مردم از این توازن ناموزون را به نقد کشیده است.
امیر سقراطی، منتقد هنری در استیتمنت نمایشگاه نوشته است:
«سعید محجوبی اگرچه در خانواده‌ای هنری پرورش یافته اما نقاش خودآموخته‌ای است که متأثر از هیجانات و احساسات درونی خود و متصل به ضمیر ناخودآگاهش به نقاشی می‌پردازد. نقاشی‌های و طراحی‌هایش، از آنجا که بی‌واسطه از ضمیر ناخودآگاه و مرجع عواطف او برمی‌خیزد، آثاری صیقل نخورده، بی‌پروا و تازه هستند. کارهایی بی‌روتوش، بدون دستکاری و دست‌اندازی هنرمند که بدون پیش طرح و اتود، با شور و شوق و عطش، بر بوم و کاغذ کشیده شده‌اند.
از این نظر، آثارش گاهی لطیف و مواج و احساسی است و گاهی مهاجم، خیره سرانه و بیانگرا است. هر چه هست کارهای سعید محجوبی، آئینه‌های کوچکی از طبایع متفاوت هنرمند و حدیث بی‌قراری او در این سال‌ها شده‌اند که جمع این آئینه‌های کوچک، تصویری واحد از هنرمندی بی‌قرار را بازتاب می‌دهد که با تقلید و شبیه شدن به دیگران سر سازگاری ندارد و سعی می‌کند با تجربه‌ورزی مدام در هنر انتزاع، کلماتی ناشنیدنی و محو از ناخودآگاهش را پیش چشم مخاطب به جملاتی سلیس، بلند و خوش آوا بدل کند. تماشای این آثار، دیدن دوباره هنرمند است اما این بار روی دیوار!»
حبیب درخشانی استاد فلسفه هنر دانشگاه تهران درباره آثار سعید محجوبی نوشته است:
«زمانی که در برابر کارهای هنرمند معاصر سعید محجوبی قرار گرفتم، دانستم که کنجکاوی و تامل پیشین من در مورد کارهای ایشان بی‌پایه نبوده است هرچه بیشتر می‌نگریستم شور و اشتیاق بیشتری برای دیدن می‌یافتم، شاید در جستجوی نادیده‌ها و ناشنیده‌هایی بودم که تصور می‌کردم در کار ایشان می‌توانم بیابم، از سوی دیگر بر سر آن بودم تا دیدی همه جانبه‌تر نسبت به آن‌ها پیدا کنم… کارهایی که به واسطه شخصی شدن، و منحصر به فرد بودن، بیش از همه از کنه وجود هنرمند سرچشمه می‌گرفت، از سوی دیگر درنگ در کارها می‌توانست شیوه و شیوه‌های بیانی و روشهای اجرایی و دیدگاه هنری را برایم آشکار گرداند، که خود مبتنی بر روش بداهه‌پردازی شگفت و گوناگون متنوع بود، آنگونه که هر کار می‌توانست (درخود) یک کار مستقل و جداگانه و نو باشد، این ویژگی آنگونه که من دیده و دریافته بودم خود راهی برای پرهیز از یکسان‌سازی و تکرار است و نشان از آفرینش متنوع کارهای هنری دارد…»
نمایشگاه سعید محجوبی، فرزند استاد حسین محجوبی تا هشتم بهمن در خانه کتاب پیدایش در خیابان پاسداران، گلستان دوم دایر خواهد بود.
