حسین عالمبخش:
حواسمان باشد که مردم به لبخند نیاز دارند/ تئاتر امروز باید امیدبخش باشد
حسین عالم بخش، نویسنده و کارگردان تئاتر، با اشاره به این امر که امروز شراط به گونهای است که مردم نیازمند لبخند و نشاط هستند، گفت: باید خداوند را سپاسگزار باشیم که در میان مردم بسیار خوب ایران زندگی میکنیم.
«حسین عالم بخش» نویسنده و کارگردان تئاتر در رابطه با تئاتر پس از کرونا و افقهای پیش روی آن به خبرنگار ایلنا، گفت: در این زمان دو موقعیت خواهیم داشت؛ یا مخاطبان اصلاً به سراغ تئاتر نخواهند آمد یا برعکس، به این هنر هجوم خواهند آورد. برای هر دوی این موقعیتها باید برنامهریزی کرده باشیم و باید بدانیم که چه کار باید بکنیم. اما چه مردم به سمت هنر تئاتر هجوم بیاورند و چه نه، مهمترین کاری که ما باید بکنیم، این است که دست به تولید نمایشهایی بزنیم که به مردم امید واقعی، و نه امید واهی بدهد و حرف از زندگی بزند و لبخند را به لبان مردم بازگرداند.
او ضمن اظهار تأسف از این امر که مردم ما غمهای بسیاری دیدهاند، یادآور شد: اگر بخواهیم از لحاظ جامعهشناسی دهه یا قرن اخیر را بررسی کنیم، خواهیم دید که جنگ جهانی دوم، قحطی بعد از آن، کشتار، بعد از جنگ تحمیلی، داعش و کرونا در هر برهه همراه مردم بوده است.
این کارگردان تئاتر خاطرنشان کرد: شاید بدشناس بودهایم که در این زمان قرار گرفتهایم، اما باید گفت که موقعیت اخیر، حکمت خداوند بوده است و در حال حاضر، الزامی وجود داشته است که ما باشیم و شاید خدواند در ذات ما چیزی قرار داده است که بتوانیم در این موقعیت اثرگذار باشیم و یا شاید اگر بقیه، در این زمان بودند، بیخیال بودند و این ما بودیم که میتوانستیم در این زمان اثرگذار باشیم.
عالمبخش با تأکید بر این امر که امروز مردم ما نیاز به خنده و امید دارند و نباید این امید واهی باشد، بلکه باید امیدبخشی به مردم، واقعی، درست و تثبیت شده باشد، تأکید کرد: مردم امروز به شعار و بازی نیاز ندارند، بلکه به واقعیتی که برگرفته از حقیقت است، نیاز دارند و چه کسانی که مدیران این بخش هستند، چه کسانی که هنرمند هستند و چه کسانی که تولیدکننده، نویسنده و یا کارگردان و یا در هر بخش دیگری هستند، باید حواسشان باشد که مردم در حال حاضر نیاز به خنده دارند.
او با تأکید بر اینکه امروز میبایست در هر سبکی، لبخند، امید، نشاط و اندیشۀ درست را به مردم باز گردانیم، یادآور شد: مردم ایران مردم بسیار خوبی هستند، باید قدر آنان را بدانیم و خداوند را سپاسگزار باشیم که در میان این مردم بسیار خوب زندگی میکنیم.
این نویسنده و کارگردان همچنین با یادی از «علی سلیمانی» کارگردان فقید تئاتر که به تازگی درگذشته و اکنون نمایش او با نام «خاموشان» در حال اجراست، گفت: امروز همه پذیرفتهایم بغضی داریم که اذیت کننده است، اما همه با لبخندهایمان، این بغض را پنهان میکنیم و این کاری است که خود علی، دقیقاً انجام میداد.
عالمبخش با تأکید بر اینکه همچنان حرف علی سلیمانی جلوتر از زمان خویش بوده است، ادامه داد: همۀ ما قطعاً در جاهایی سکوت کردهایم که برای خودمان و دیگران، بسیار گران تمام شده است اما امید دارم که هرگز، در جایی که باید سخن بگوییم، سکوت نکنیم. امیدوارم که سکوت «علی جان سلیمانی» که خواست خدا در این شرایط بود، برای ما درس بسیار بزرگی باشد.
او ادامه داد: این سکوت برای همۀ ما روزی اتفاق خواهد افتاد، اما خوشا به حال علی که قبل از اینکه سکوت به سراغ او بیاید، فریادهای بسیاری زد و با این که زندگی او را مجبور به سکوت کرده است، میبینیم که فریادهای علی امروز بر صحنۀ نمایش شنیده میشود.
عالمبخش ضمن ابراز خرسندی از حضور در نمایش «خاموشان» به کارگردانی مشترک «علی سلیمانی» و «سهیلا جوادی»، با اشاره به این که در مکانی قرار گرفته است که لحظه به لحظه حضور علی سلیمانی را حس میکند، گفت: در کنار همسر عزیز و دختر نازنین علی سلیمانی به چند وقت پیش بازگشتیم و باید بگویم که آمدن من به این نمایش برایم بسیار سخت بود و بسیار با خودم کلنجار رفتم تا به این نمایش آمدن و تازه شاید در انتهای این نمایش، توانستم با خودم کنار بیایم که به تماشای کاری نشستهام که جای علی سلیمانی در آن خالی است.