کامبیز هورسان «بادگیر چپقی» را می‌سازد؛
تصور جامعه از مجسمه، پرتره‌های فیگوراتیو است/ تنها عده‌ای انگشت‌شمار کارگاهی برای ساخت مجسمه‌های بزرگ در اختیار دارند
کامبیز هورسان، مجسمه‌ساز، معتقد است، سمپوزیوم‌های مجسمهسازی یکی از مهم‌ترین راهکارهایی است که می‌توان با برگزاری آن نگاه جامعه را به هنر مجسمهسازی معطوف کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، «کامبیز هورسان» متولد ۱۳۴۸ کرمانشاه، فارغ التحصیل کار‌شناسی مجسمهسازی از دانشگاه تهران است. او در بینال اول و دوم شهری، سه دوره سمپوزیوم سنگ تهران و سمپوزیوم ملی سنگ منطقه آزاد اروند حضور داشته است. هورسان تاکنون بیش از ۲۰ مجسمه شهری ساخته و آثارش در نمایشگاه‌های گروهی متعددی به نمایش درآمده‌اند. او همچنین طراحی صحنه سریال و مسابقات مختلف تلویزیونی پلاک چهارده، حرف تو حرف، در دست گلی دارم و بزرگ مردان کوچک را برعهده داشته است.
هورسان با بیان اینکه «ما مجسمه‌سازها در طول سال در آتلیه‌مان به تنهایی کار می‌کنیم و به نوعی ارتباط‌مان با جهان پیرامون کم است و فرصت ارتباط کلامی کمی داریم» خاطرنشان کرد: از این رو شرکت در سمپوزیوم‌ها فرصتی را در اختیار ما می‌گذارد که در فضای دوستانه با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم و ضمن خلق مجسمه درباره مجسمهسازی صحبت کنیم و با هم کمک کنیم که لطافت و حس دلپذیری از زندگی در جهان پراکنده شود.
او ادامه داد: همچنین در سمپوزیوم‌ها فرصت و امکانی برای مجسمه‌ساز فراهم می‌شود تا بتواند مجسمه‌ای در ابعاد بزرگ بسازد. برای بسیاری از مجسمه‌سازان از جمله خودم امکان این وجود ندارد که سنگی در ابعادی که در سمپوزیوم در اختیارمان گذاشته می‌شود تهیه کنیم و با آن مجسمه بسازیم. ساخت مجسمه در ابعاد بزرگ مستلزم داشتن کارگاهی بزرگ و مجهز و تعداد کسانی که چنین کارگاهی دارند انگشت شمار است.
این مجسمه‌ساز درباره اثری که در سمپوزیوم سیرجان می‌سازد، گفت: تا پیش از شرکت در سمپوزیوم به سیرجان سفر نکرده بودم از این رو زمانی که فراخوان سمپوزیوم منتشر شد، پس از تحقیق، تصمیم گرفتم اثری متاثر از بناهای تاریخی این شهر بسازم و در نهایت تصمیم گرفتم مجسمه «بادگیر چپقی» را بسازم.
به گفته هورسان مجسمه بادگیر چپقی یک اثر انتزاعی متشکل از ۱۰ استوانه خمیده در جهت‌های مختلف است.
او روند برگزاری سمپوزیوم گل گهر را خوب خواند و گفت: سمپوزیوم امکانات خوبی در اختیار مجسمه سازان گذاشته است. سنگی هم که برای خلق مجسمه در اختیارمان گذاشته‌اند از سنگ‌های مرغوب ایران است و کارکردن با این سنگ تجربه خوبی بود.
کامبیز هورسان در ادامه یادآور شد: برگزاری سمپوزیوم‌های مجسمهسازی یکی از مهم‌ترین راه‌هایی است که می‌توان مردم را با هنر مجسمهسازی آشنا کرد. با توجه به تجربه حضورم در چندین سمپوزیوم بین‌المللی تهران به خوبی به اهمیت سمپوزیوم‌ها پی برده‌ام و در ایام سمپوزیوم شاهد بوده‌ام که بازدیدکنندگان پس از حضور در سمپوزیوم نگاه‌شان نسبت به مجسمه و مجسمه‌ساز تغییر کرده است.
او ادامه داد: با اینکه در برخی از شهرهای ایران شاهد برگزاری سمپوزیوم بوده‌ایم اما هنوز آن گونه که باید نگاه مسولان و قشر وسیعی از جامعه نسبت به مجسمهسازی تغییر نکرده و تصورشان از مجسمه، پرتره‌های فیگوراتیو است. در چنین شرایطی با برگزاری سمپوزیوم مجسمهسازی فرصت و امکانی فراهم می‌شود تا ذهنیت مردم نسبت به مجسمهسازی تغییر کند.
به گفته این مجسمه‌ساز شرکت کننده در سمپوزیوم مجسمهسازی گل گهر؛ اتفاق خوشایند دیگری که در سمپوزیوم مجسمهسازی رخ می‌دهد، این است که مجسمه‌سازان با مردم ارتباط برقرار می‌کنند و در این ارتباط است که دیدگاه مجسمه‌ساز و مردم وسعت پیدا می‌کند.
هورسان در پایان سخنانش گفت: با تداوم برگزاری سمپوزیوم مجسمهسازی گل گهر و تعریف برنامه‌های فرهنگی در دل این رویداد، می‌توان انتظار داشت که سیرجان در آینده نزدیک به یکی از قطب‌های گردشگری کشور تبدیل شود.
