کشف سفال‌های تاریخی کارگذاشته شده در خاک بکر/ ایجاد تاسیسات آبرسانی در سبزه میدان قزوین منوط به انجام مطالعات باستان‌شناختی شد
لایه‌های کاوش شده در محدوده سبزه میدان قزوین که در آن‌ها مواد فرهنگی از قبیل سفال، استخوان و دیگر یافته‌ها به دست آمد هیچ کدام از نوع نهشته فرهنگی برجا نیستند و در نتیجه جابجایی از مکانی به مکان دیگر حمل شده‌اند.
به گزارش ایلنا، حمزه کریمی (سرپرست هیأت باستان‌شناسی) گفت: سبزه میدان (میدان آزادی)، بزرگ‌ترین و مهم‌ترین فضای شهری قزوین محسوب می‌شود که در گذشته بخشی از محدوده دولتخانه‌صفویه، در زمان پایتختی این شهر بوده و در حال حاضر نقش مهمی از نظر هویتی وعملکردی در شهر ایفا می‌کند.
او افزود: پیرو نامه شهرداری قزوین، برای صدور مجوز به منظور ایجاد تاسیسات آبرسانی بمنظور آبیاری درختان و فضای سبز در محدوده ضلع شمال‌غربی سبزه میدان، اقدامات اولیه از سوی اداره میراث فرهنگی استان با بازدید از محل انجام شد.
این باستان‌شناس خاطرنشان کرد: لذا با بررسی این طرح در کمیته فنی اداره کل میراث فرهنگی استان قزوین با توجه به ایجاد دخل و تصرف در صورت ایجاد تأسیسات آبی، پیش زمینه اجرایی شدن یا نشدن این طرح منوط به انجام مطالعات باستان‌شناختی شد.
کریمی اظهارکرد: به همین منظور با درخواست اداره کل استان و صدورمجوز از طرف ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، برنامه گمانه‌زنی به منظور پاسخ‌گویی به استعلام بافت تاریخی، سبزه میدان آغاز شد.
سرپرست هیأت باستان‌شناسی گفت: در این راستا در بخش شمال‌غربی محوطه و در قسمتی که به منظور ساخت تاسیسات آبی خاکبرداری شده یک گمانه دو در دو متر و یک ترانشه چهار در چهار متر برای شناسایی وضعیت لایه‌ها وآثار معماری تا سطح خاک بکر مورد کاوش قرار گرفت.
او افزود: با توجه به اینکه بخش مورد نظر در جهت شرقی غربی ۱۷ متر طول و در جهت شمالی جنوبی ۱۳ متر عرض دارد، تصمیم بر آن شد به منظور پوشش کامل محدوده یک گمانه آزمایشی در شرق و یک ترانشه در بخش غربی محدوده که بتواند درصد برخورد احتمالی با آثار معماری ویافته‌های فرهنگی را افزایش دهد، ایجاد شود.
کریمی با اشاره به اینکه پیش از شروع کاوش حدود یک متر از لایه‌های این بخش توسط بولدزر خاکبرداری و گود برداری شده بود تصریح کرد: به همین منظور کاوش در سطح گمانه آزمایشی در بخش شرقی با ثبت جمعا ۶ کانتکست ادامه یافت ودر عمق ۲۳۰- سانتیمتراز سطح گمانه با نمایان شدن یک مسیر انتقال آب ساخته شده از تنبوشه‌های سفالی که تنها کانتکست برجای این کاوش بود، کاوش در گمانه آزمایشی متوقف شد.
به گفته این باستان‌شناس، کاوش در بخش غربی نیز در عمق ۴۵۰- سانتیمتر از سطح ترانشه و با حصول اطمینان از بکر بودن بافت خاک کاوش در این ترانشه متوقف شد.
سرپرست هیأت کاوش تصریح کرد: در نهایت و بر اساس تمام اطلاعات موجود می‌توان نتیجه گرفت لایه‌های کاوش شده در محدوده مورد نظر سبزه میدان که در آن‌ها مواد فرهنگی از قبیل سفال، استخوان و دیگر یافته‌ها به دست آمد هیچ کدام از نوع نهشته فرهنگی برجا (in situ) نیستند و ماهیت آن‌ها به شکل کانتکست نوع سوم (بافتی که در نتیجه جابجایی از مکانی به مکان دیگر حمل شده) است.
او در پایان تصریح کرد: تنها کانتکست برجای به دست آمده از کاوش در محدوده سبزه میدان یک مسیر انتقال آب است که با استفاده ازتنبوشه‌های سفالی و آجر ساخته شده که با توجه به همسانی توالی لایه‌ها در هر دو ترانشه می‌توان گفت این تنبوشه‌های سفالی نیز در داخل بافت خاک بکر کار گذاشته شده‌اند.
