کوروش پارسانژاد:
گیم ایرانی برای جهانی شدن نیازمند یک زبان بین المللی و همه گیر است
بخشی از موفقیت یک گیم به دانش، تجربه و مهارت طراح برمی گردد، اما عامل تعیین کننده دیگر، ایده و موضوع بازی است.
کوروش پارسانژاد معتقد است که برای جهانی شدن گیم نیازمند به یک زبان بین المللی و همه گیر هستیم تا مخاطبان جهانی قادر باشند با شخصیت‌ها و فضای ایرانی ارتباط برقرار کنند.
به گزارش ایلنا، کوروش پارسانژاد، هنرمند عرصه گرافیک، با اشاره به ظرفیت‌های مغفول مانده و توانمندی هنرمندان ایران در حوزه بازی‌های رایانه‌ای گفت: مدتی درگیر تولید بازی‌های کانون پرورشی فکر کودکان و نوجوان هستم و در این حیطه، فعالیت بعضی از دوستان تصویرگر و شخصیت سازی و فضاسازی گیم‌ها را از نزدیک رصد می‌کنم، بر این باورم ما در ساخت گیم از نظر نیروی انسانی هیچ کمبودی نداریم.
وی افزود: هنرمندان بسیار خلاقی در کشور هستند که نه تنها دانش‌های روز را فرا گرفته‌اند، بلکه از تجربه و مهارت کافی در این زمینه برخوردارند.
پارسانژاد با تاکید بر اهمیت ایده‌پردازی در صنعت گیم، تصریح کرد: بخشی از موفقیت یک گیم به دانش، تجربه و مهارت طراح برمی گردد، اما عامل تعیین کننده دیگر، ایده و موضوع بازی است. موضوع و روحیه بازی نیز در طراحی فضا و شخصیت سازی عنصر تعیین کننده است.
این هنرمند ادامه داد: البته سخن از اهمیت موضوع به معنای نادیده گرفتن نقش هنر و هنرمند در گیم نیست، چرا که‌گاه طراح از یک موضوع بسیار ساده، طرحی خلاقانه ارائه می‌دهد که ضعف موضوع را پوشش می‌دهد. این موفقیت ریشه در قابلیت‌های او از نظر تفکر و شیوه بیانی دارد، که می‌تواند خلاقیت‌های خودش را چنان با موضوع ادغام کند و آن را چنان بسط و شاخ و برگ دهد که مقبولیت و پذیرش بیشتری داشته باشد.
وی با بیان اینکه نباید دیوار هنرمندان را در ناکامی‌های این حوزه کوتاه‌تر ببینیم، تصریح کرد: برخی عادت کرده‌اند که اگر یک بازی رایانه‌ای در کسب موفقیت ناکام بود، همه کاسه کوزه‌ها را سر طراح بشکنند، در حالیکه سخن از نقش اساسی طرح خلاق در صنعت گیم به این معنا نیست که هر موضوع پیش پا افتاده‌ای لزوما با طراحی جذاب قابل عرضه است.
پارسانژاد در ادامه با اشاره به مولفه‌های ورود عناصر بومی به گیم، خاطر نشان کرد: قبل از استفاده از عناصر بومی در گیم باید تعیین شود که چه مقدار می‌توان از این عناصر فرهنگی، فضا و شخصیت‌های بومی در طراحی استفاده کرد؟ آیا اصلا لزومی به این کار هست یا نه؟ و اگر هست چطور آن‌ها را برای مخاطبی که نمی‌شناسد، مقبول کنیم. زیرا برای جهانی شدن گیم نیازمند به زبان بین المللی هستیم تا مخاطبان جهانی قادر باشند با این شخصیت‌ها و فضای ایرانی ارتباط برقرار کند.
وی در پایان تاکید کرد: در استفاده از عناصر بومی نیز معادله نسبت موضوع و طراحی مصداق پیدا می‌کند، و علاوه بر طراح موضوع نیز تعیین می‌کند که محدوده ورود طراحان به فضای ایرانی و انتخاب شخصیت‌های بومی چقدر است؟ در هر دو صورت چه فضای گیم همه گیر و جهانی باشد و چه بومی باشد، تصویرگران و طراحان گرافیک ایران هر کدام خالق سبک‌هایی منحصر به فرد هستند و حرف‌های زیادی برای گفتن دارند.
