عضو هیات علمی جهاددانشگاهی استان فارس:
حکایات گلستان سعدی کهن الگوی داستانهای مینی مال است
اگر قصه های کانتربری جفری چاوسر و دکامرون جووانی بوکاچو سرمنشاء داستانهای کوتاه امروزی است، بخش قابل توجهی از حکایتهای گلستان را میتوان کهن الگوی داستانهای مینیمال یا کمینه گرای امروز دانست.
شیراز - ایلنا: یک پژوهشگر و عضو هیات علمی جهاددانشگاهی استان فارس گفت: حکایات سعدی را میتوان الگوی کهن در داستانهای مینیمال دانست.
به گزارش خبرنگار ایلنا از شیراز، سیدمحمد برفر در کارگاه آموزشی «بررسی ساختار قصه های گلستان» با اشاره به این که قصهها و رمانسهای کهن را میتوان منشاء پیدایش داستانهای کوتاه و رمان های امروزی دانست، اظهار داشت: اگر قصه های کانتربری جفری چاوسر و دکامرون جووانی بوکاچو سرمنشاء داستانهای کوتاه امروزی است، بخش قابل توجهی از حکایتهای گلستان را میتوان کهن الگوی داستانهای مینیمال یا کمینه گرای امروز دانست. این حکایات از ساختی بسیار موجز برخوردارند و به معنی واقعی کلمه، تنها یک لحظه ی کوتاه از زندگی را به نمایش میگذارند.
برفر با یادآوری اینکه حکایات گلستان به لحاظ صناعات داستان پردازی طیفهای متفاوتی را شامل میشود، چگونه گفتن را در ادبیات دارای اهمیتی بالا برشمرد و نه چه گفتن.
عضو هیات علمی جهاددانشگاهی فارس اضافه کرد: این حکایات از قصههای نسبتاً بلندی همچون «جدال سعدی با مدعی» در پایان باب هفتم تا اندیشههای حکمیانهی بسیار موجز(گاه در حد دو سطر) بهویژه در باب هشتم، در نوسان است.
این پژوهشگر افزود: برخی از قصههای گلستان، دارای پیرنگی کاملاً حساب شده است؛ به این معنی که سعدی در این قصهها، با یک مقدمه آغاز می کند و سپس به کشمکش و آنگاه بحران و نقطه اوج و در نهایت گره گشایی می رسد.
وی با ذکر نمونه هایی از این حکایت ها، ادامه داد: البته حکایاتی نیز هستند که از یک طرح واره فراتر نمی روند و فاقد پیرنگ به معنی واقعی کلمه هستند. این طرح واره ها، در هشت باب گلستان موجود می باشند و بویژه باب هشتم بیشتر مشتمل برهمین طرح واره ها است.
برفر با اشاره به این که به لحاظ ژانر نیز قصههای گلستان از تنوع دلپذیری برخوردار است، گفت: این حکایات از رمانس تا قصه هایی با ساختار مناظره و نیز مقامه را شامل می شوند.
وی ادامه داد: البته عمده قصههای گلستان ساختار مقامه رادارند و به لحاظ موضوع به حوزه ادب تعلیمی تعلق دارند.
این پژوهشگر و منتقد ادبی افزود: اهمیت سعدی در به کارگیری نثر مقامات، نثری متأثر از ادبیات عرب و ایجاز زبانی قرآن کریم، تا بدان حد است که به باور یکی از استادان زبان و ادبیات عرب، عنوان «مقامات سعدی» عنوان دیگری است که می توان به گلستان او داد.
برفر تأکید کرد: اگر چه نخستین بار در ادب پارسی این قاضی حمیدالدین بلخی بود که به نوشتن مقامات پرداخت، اما با تألیف گلستان، مقامات حمیدی تحت الشعاع این اثر گران سنگ قرار گرفت.
عضو هیأت علمی جهاد دانشگاهی فارس افزود: سعدی با نوشتن گلستان، نه تنها سبک نگارش را در مقامات تغییر داد، بلکه طرز تفکر و طرح داستان سازی را نیز بکلی عوض نمود. از سویی از التزام مصرانه به صنایع بدیعی چشم پوشید و تناسب دلپذیری میان فرم و محتوا بوجود آورد.
او اضافه کرد: انقلاب نامحسوس دیگر سعدی درمقامه نویسی، انتخاب یک نام شاعرانه فارسی(گلستان) برای اثر خود بود. هرچند وی تنها نویسنده و شاعر تاریخ ادبیات جهان نیست که اثر طبع خود را گلستان نامیده است. در قرون وسطی، رسم بر این بود که مجموعهی اشعار را دستهی گل بنامند. آنتالوژی] گلچین، جُنگ، منتخبات[از واژهای یونانی به معنی گُل به دست آمدهاست. از سویی، Rosary(باغ، گلستان) که به مجموعهی نیایشهای کاتولیکی و اشعار قرون وسطایی اطلاق میشد، برگرفته از واژهی لاتین Rosarium(باغ گُل) است که خود مشتق از لغتRosa به معنی گُل سرخ است.
کارگاه آموزشی «بررسی ساختار قصه های گلستان» به همت معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی استان فارس در محل انجمن سینمای جوانان - دفتر شیراز برگزار شد.