شمسالدین عیسایی در گفتگو با ایلنا:
عرصه فعالیت بخش خصوصی محدود است
اقتصاد کشور متاسفانه به دلیل سازوکاری که دولت دارد در حال حاضر تنها به دلیل ضرورت(ناتوانی دولت در اداره اقتصاد، گسترش فساد، کاهش قیمت نفت و…) به صورت محدودی عرصه را برای بخش خصوصی باز کرده است.
اساسا به دلیل ساختار اقتصادی کشور و دولت سازوکار برای فعالیت بخش خصوصی فراهم نبوده و نیست به همین دلیل افرادی باید نامزد عضویت در اتاق باشند که به اساس سازوکارهای اتاق آشنا و به ضرورت تغییر آن مقید باشند.
به گزارش ایلنا و به نقل از ستاد خبری گروه خواستاران تحول، شمسالدین عیسایی، تاکید کرد: تاکنون اتاق نتوانسته صدای بخش خصوصی باشد و افرادی باید نامزد عضویت در اتاق باشند که به اساس سازوکارهای اتاق آشنا و به ضرورت تغییر آن مقید باشند.
جایگاه بخش خصوصی واقعی را چگونه میبینید و چشمانداز آن را در اقتصاد سال۹۴ کشور چطور ارزیابی میکنید؟
زیست بشر به صورت فردی آغاز و از سر ضرورت اجتماعی شده است. برای این اجتماعی شدن، بشر سازوکاری حقوقی تدارک دیده که دولت نام گرفته است. این سازوکار تا آنجا پیش رفته که گریبان فعالیت افراد و گروههای اجتماعی و اقتصادی برآمده از اجتماع آنها را گرفته است. در کشورهای توسعه یافته به راه حل این معضل دست یافته و با حفظ اصول حفظ و بقاء اجتماع انسان را در فعالیتهای اقتصادی آزاد گذاشتهاند. این آزادی آثار خوبی به همراه داشته و توسعهای تقریبا پایدار برای آنها به ارمغان آورده است.
اقتصاد کشور متاسفانه به دلیل سازوکاری که دولت دارد در حال حاضر تنها به دلیل ضرورت(ناتوانی دولت در اداره اقتصاد، گسترش فساد، کاهش قیمت نفت و…) به صورت محدودی عرصه را برای بخش خصوصی باز کرده است. در اقتصاد ۹۴ شاید به دلیل مشکلات پیش گفته شرایط اندکی برای فعالیت بخش خصوصی بهتر شود در غیر اینصورت چشم انداز مثبتی پیش بینی نمیکنم.
راهکارهای ایجاد یک برند معتبر در بخش خصوصی که در سطح اقتصاد جهانی دارای وجهه باشد را برشمارید؟
برندینگ فرایند معنا بخشیدن به یک نام یا علامت است. مجموعهای از اقداماتیست که به نام و علامت تجاری شما هویت داده و جایگاه آن را در بازار نسبت به رقبا مشخص و متمایز میکند. راهکار ایجاد یک برند در یک بستر سالم و متعارف اقتصادی با شرایط اقتصادی حاکم در کشورمان بسیار متفاوت و متمایز است. ما هنوز پیش فرضهای مسلم و جا افتاده اقتصادی را در کشور نداریم تا راهکارهای برند سازی را توصیف نماییم، این پیش فرضها رنگ فرهنگی، اقتصادی داشته که به صورت خلاصه به انها اشاره میگردد: ۱. اساسا ما مردمان کم صبر و کم تحمل و عجولی هستیم در حالی که برند سازی به صبر تحمل و مدارا نیاز دارد. ۲. بیثباتی اقتصادی، تعیین سیاستهای اقتصادی در دراز مدت، اعتقاد به اقتصاد بازار آزاد از اصول اساسی و زیربنایی برندسازی هستند، در حالی که ما هنوز مدل اقتصادی تعریف شدهای در کشور نداریم. ۳. برای برند سازی دولت باید با تمام قوا به کمک بخش خصوصی بیاید در حالی که دولت اساسا چنین نقشی ندارد. از دیگر بایدهای برند سازی عبارتند از: ۶. سرمایه گذاری مناسبی صورت گیرد و این سرمایه گذاری استمرار داشته باشد ۷. از تکنولوژیهای نوین و نو استفاده شود. ۸. به جهانی شدن و جهانی سازی معتقد باشیم. ۹. تمرکز و اتکا به تولید در همه عرصهها را کنار گذاشه شود. ۱۰. تکلیف و جایگاه کشور در اقتصاد جهانی را مشخص شود.
عملکرد اتاق بازرگانی در دور هفتم را چگونه ارزیابی کرده و چشم انداز دوره هشتم را چگونه میبینید؟
اساسا به دلیل ساختار اقتصادی کشور و دولت، تاکنون اتاق نتوانسته صدای بخش خصوصی باشد. سازوکار آن هم فراهم نبوده و نیست به همین دلیل افرادی باید نامزد عضویت در اتاق باشند که به اساس سازوکارهای اتاق آشنا و به ضرورت تغییر آن مقید باشند. دور هشتم در صورت پیروزی چنین افرادی روزنهای خواهد بود برای شکل گیری اتاق مطلوب فردا.