پیکر مرتضی احمدی تشییع شد؛
بهزاد فراهانی: متاسفم که احمدی‌ها با تلخ‌کامی دنیا را ترک می‌کنند
متاسفم برای کشوری که مرتضی احمدی‌هایش با حسرت و تلخ‌کامی دنیا را ترک می‌کنند / دولتی‌ها از خود نمی‌پرسند غصه‌ی هنرمندان از کجاست؟ / از وزیر ارشاد گله‌مندم چون یکسال است بخش بیمه؛ بی‌سرو سامان مانده است.
مراسم تشیع پیکر مرتضی احمدی، هنرمند پیشکسوت سینما؛ تئاتر و تلویزیون صبح امروز(چهارشنبه؛ سوم دی) در تالار وحدت برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ مراسم این هنرمند با اجرای صابر ابر شروع شد. او اشاره‌ای به دل‌نگرانی بابک چمن آرا از کم و کیف مراسم خاکسپاری این هنرمند کرد و گفت: دیروز با بارش برف و باران ما نگران بودیم برای مراسم دچار مشکل شویم اما همه مطمئن بودیم که آفتاب قبل از همه ما در تالار وحدت خواهد بود.
بهزاد فراهانی(بازیگر و عضو هیات مدیره خانه تئاتر) اولین سخنران رسمی مراسم بود. او؛ مرتضی احمدی را هنرمند پرمهر، مردمی و جوانمردی خواند که زندگی‌اش در سه بخش خلاصه می‌شد. هنر، ورزش و زندگی که مردم مخرج مشترک این سه را تشکیل می‌دادند.
او ادامه داد: او با صبری وصف‌ناشدنی پای درد و دل مردم کوچه و بازار می‌نشست و کوله‌باری از خردجمعی را می‌انباشت و درنهایت همه آن‌ها را به مردم هدیه می‌داد. عشق او لبخند مردم بود و همیشه شادکامی را برای مردم آرزو می‌کرد. مرحوم مرتضی احمدی به دنبال همین مردم‌گرایی به طرف ورزش گرایش پیدا کرد و از آن زمان که باشگاه شاهین برپا شد و زمانی که ژنرال‌ها بر آن حکومت نمی‌کردند؛ او چاوش‌خوان ورزش کشور به‌خصوص پرسپولیس امروز و شاهین دیروز بود. او ورزش را مقدس و پرسپولیس و استقلال را سرمایه کشور می‌دانست.
فراهانی ادامه داد: او در عرصه هنر جمع‌گرا و عاشق رفاقت بود و دوستی‌های احمدی در جامعه هنری پاک و ناب و باشکوه بود. او همان کاری را که احمد شاملو می‌کرد؛ انجام می‌داد.
فراهانی؛ مرحوم مرتضی احمدی را بزرگ‌ترین مرد پیش‌پرده‌ی کشور دانست و گفت: هر‌گاه با هیبت و صدای زیبایش در صحنه‌های آزاد آن زمان می‌ایستاد؛ مردم را به شعف وامی‌داشت و من از دخترش که هستی‌اش را پای پدر گذاشت و بهرنگ؛ نوه‌اش تشکر می‌کنم که آخرین پس‌اندازش را خرج آخرین روزهای احمدی کردند.
فراهانی با بیان این مطلب که متاسفم برای آن کشوری که مرتضی احمدی و احمدی‌ها با حسرت و تلخ کامی دنیا را ترک می‌کنند؛ ادامه داد: ما در پاییز امسال هنرمندان زیادی ازجمله مهدی کاشانی، مسعود تاج‌بخش، انوشیروان و حال مرتضی احمدی را از دست دادیم اما دولتی‌ها از خود نمی‌پرسند این غصه‌ی هنرمندان از کجاست؟ ما تلخ زندگی می‌کنیم.
او اشاره‌ای به بیمه هنرمندان کرد و گفت: من از وزیر ارشاد گله‌مندم چون یکسال است که در بخش بیمه؛ با وجود آنکه بودجه آن در زمان احمدی‌نژاد تامین شده بود؛ بی‌سرو سامان مانده است. آنهم در کشوری که فساد مالی در آن به ۱۲ هزار میلیارد رسیده است.
این هنرمند با تاکید بر اینکه در کشور ما ارزش‌های متین هنری حفظ نمی‌شود؛ گفت: ما هنرمندان هنوز یک باشگاه هنری برای خودمان نداریم و نه در تعاونی مسکن، نه مصرف و نه بهداشت؛ هیچ کمکی به ما نمی‌شود.
فراهانی افزود: مسئولان اجازه دهند هنرمندان خودشان کارهای خودشان را و با ابزارهای هنری خود انجام دهند. اما من خوشحالم از اینکه هرگز نمی‌توانم صدای مرتضی احمدی و احمدی‌ها را از خاطره مردم بزدایم.
کاش مقداری از میراثاحمدی نصیب ما شود
در اواسط مراسم؛ صابر ابر اشاره‌ای به نصیحت مرتضی احمدی مبنی براینکه هیچ وقت لبخند را فراموش نکنید؛ کرد و گفت: ما زمانی که برای بیلبورد‌ها و مراسم او دنبال عکس می‌گشتیم حتی یک عکس بدون لبخند از او پیدا نکردیم.
در ادامه مرضیه برومند؛ امروز را روز اندوه و حسرت نه برای مرتضی احمدی بلکه برای ما دانست و گفت: برای او حسرتی نیست چون با عزت و آبرو زندگی کرد و با لبخند از دنیا رفت اما امروز پیکر مرتضی احمدی را دفن نمی‌کنیم بلکه یک فرهنگ را با او به خاک می‌سپاریم. فرهنگی که هر روزه درحال رنگ باختن است و اگر نخواهم بگویم نایاب اما کمیاب شده است.
او ادامه داد: ما فرهنگ اصالت، معرفت، شرافت، ادب، احساس مسئولیت، انسانیت، عشق به انسان، اعتقاد به فرهنگ، هنر و تعصب، پایداری، احترام به دیگران و احترام به مردم را از یادبرده‌ایم و من حسرت می‌خورم و امیدوارم بخش ناچیزی از آنچه را که با احمدی‌ها دفن می‌کنیم؛ به‌عنوان میراثنصیب‌مان شود.
برومند با بیان این مطلب که احمدی همیشه بر اعتقادات پایدار بود؛ گفت: او هیچ‌وقت خودفروشی نکرد. ساده و بی‌نیاز بود و هیچ زمان از کسی مقام یا چیزی را طلب نکرد. احمدی تا آخرین لحظات عمرش محتاج کسی نشد.
او ادامه داد: هنرمند باید طوری زندگی کند که هیچ زمان دستش جلوی کسی دراز نشود.
برومند با بیان افتخار از همکاری که با احمدی داشت؛ گفت: او همسرش را خیلی زود از دست داد اما ایستاد و به تنهایی دو فرزندش را بزرگ کرد و در کانون گرم خانواده زیست. او با سلامت کامل، سلامت نفس، روح و جسم و مانند یک سرو بلند زندگی کرد. بازیگری که هر کارگردانی از همکاری با او لذت می‌برد.
او در پایان با تاکید بر اینکه من برای احمدی ناراحت نیستم و برای خودمان اندوهناکم؛ گفت: ما باید فرهنگ را از خود فرهنگی‌ها مطالبه کنیم نه از مسئولان و من خوشحالم که احمدی پیروزی پرسپولیس را دید.
احمدی برای سربلندی جلوی همسرش ازدواج مجدد نکرد
صابر ابر با اشاره به مراسم روزهای آتی مرتضی احمدی نیز گفت: جمعه پنجم دی ماه ساعت ۱۵:۳۰ الی ۱۷در مسجد جامع شهرک قدس فاز سه ابتدای خیابان حسن سیف و مراسم شب هفت به همت جمعیت حامیان پرسپولیس روز دوشنبه هشتم دی ماه ساعت ۱۵ الی ۱۶:۳۰ در مسجد جامع حجت‌بن‌الحسن واقع در خیابان سهروردی شمالی برگزار خواهد شد.
افشین پیروانی از پیشکسوتان پرسپولیس سخنان خود را با خاطره‌ای از مرتضی احمدی آغاز کرد و گفت: روزی او به من گفت؛ من در جوانی همسرم را ازدست دادم اما هیچ وقت ازدواج نکردم و من از او دلیلش را پرسیدم و او گفت چون اگر روزی از دنیا رفتم؛ بتوانم سرم را جلوی همسرم بالا بگیرم.
او؛ احمدی را شناسنامه باشگاه پرسپولیس دانست و گفت: این باشگاه شناسنامه‌اش را از دست داده است و من به پرسپولیس و طرفداران این تیم درگذشت این بزرگمردی که با عشق و تعصب هر کاری را انجام می‌داد؛ تسلیت می‌گویم.
پیروانی ادامه داد: من امیدوارم در کشور ما روزی برسد که هیچ نیازمندی وجود نداشته باشد.
ارسال لوح مدیرعامل راه‌آهن
مجری در بخشی از این مراسم؛ متن لوحی را که از طرف مدیرعامل راه‌آهن جمهوری اسلامی برای مراسم مرتضی احمدی فرستاده شده بود؛ قرائت کرد.
باباجون افتخارش حفظ عزت بود
سپس بهرنگ بقایی؛ نوه مرحوم مرتضی احمدی که از پدر بزرگش به باباجون یاد می‌کرد؛ گفت: او غیر از همه وجوه فرهنگی و هنری؛ برای ما پدر بزرگواری بودند و در خلوت او بودن برای من افتخار بود. او طوری زندگی کرد که ما هیچ وقت از هیچ نظر به کمکی نیاز پیدا نکردیم. در روزهای آخر در بیمارستان باباجون به من گفت با اینکه در تخت افتاده‌ام اما سرم بلند است که عزتم را حفظ کردم.
بهرنگ بقایی از معاونت امور هنری، وزارت ارشاد، سازمان سینمایی، مرکز هنرهای نمایشی، بنیاد فارابی، انجمن پیشکسوتان با شگاه پرسپولیس، صدا و سیما، پرسنل بیمارستان ایرانمهر تشکر ویژه کرد.
امروز ما یک الگو را به خاک سپردیم
حجت‌اله ایوبی(رئیس سازمان سینمایی) احمدی را نام نیکی دانست که همواره در سرزمین ایران زمین خواهد ماند و درگذشت او را به تمام اهالی فرهنگ و هنر تسلیت گفت.
او با بیان این مطلب که: ما امروز یک الگو را به خاک سپردیم؛ ادامه داد: امسال پاییز غمناک و خزان غم‌آلودی داشتیم و گوهرهای فرهیخته‌ای را به خاک سپردیم. بزرگ‌منشی این مرد بزرگ باید برای ما الگو باشد. من صحبت‌های خانم برومند را شنیدم. او راست می‌گوید. ما مدیران و مسئولان باید به وظیفه خود عمل کنیم و من امیدوارم که ما بتوانیم به درستی آن را انجام دهیم.
چالش فرهنگ و هنر تاریخ معاصر در نبود عالمانی چون احمدی
علی مرادخانی(معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) نیز درمورد مرتضی احمدی گفت: او کسی بود که اگر دیداری با او داشتی برای یک هفته از او انرژی می‌گرفتی و خاطراتی که او تعریف می‌کرد؛ شما را با یک وجه دیگری از نگاه به مسائل اجتماعی روبرو می‌کرد.
او با تاکید بر اینکه احمدی از جمیع جهات استاد بود؛ گفت: او یکی از عالمانی بود که نبودشان برای بخشی از فرهنگ و هنر تاریخ معاصر مشکل‌ساز خواهد شد و امیدوارم خداوند روح آمرزیده او را هر روز متعالی‌تر کند.
