انتقاد سیروس الوند از جشنواره فیلم فجر و رفتار مسئولان با سینما
بعضی فیلمسازان در هر دوره‌ای نور چشمی هستند. / برای برخی‌ها در جشنواره فیلم فجر همیشه از ابتدا جایی اختصاص داده شده است.
سیروس الوند معتقد است که آنچه در فیلمسازی مهم‌تر از پول است انگیزه است و ما در سینما بسیار به انگیزه نیاز داریم والا پول گاهی هست و گاهی نیست و بعضی فیلمسازان نیز در هر دوره‌ای نور چشمی هستند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، سیروس الوند در نشست شب گذشته پنجشنبه ۲۷ آذرماه باشگاه فیلمنامه نویسان در خانه سینما با اشاره به اینکه وی به همراه علیرضا داوودنژاد از سال ۱۳۵۰ به صورت جدی کار فیلمنامه نویسی را آغاز کده است گفت: از میان تمامی شاخصه‌های سینمایی تنها رشته‌ای که در آن معنی خلاقیت پیدا می‌کند فیلمنامه نویسی است و در این میان فیلمنامه نویس یک جزیره تنهاست و فیلمنامه نویسان تا به امروز حرمت لازم را ندیده‌اند.
وی ادامه داد: سینمای ایران از دهه ۳۰ متوجه شد که به فیلمنامه نیاز دارد اما هرگز متوجه نشد که به فیلمنامه نویس احتیاج دارد و فیلمنامه نویس مهجور است و به کارش اهمست داده نمی‌شود.
کارگردان «دست‌های آلوده» با اشاره به اینکه امروز در دنیا از دوران کودکی افراد را بر اساس ذائقه ذاتی انتخاب می‌کنند گفت: در ایران نه تنها به خلاقیت و استعداد اهمیتی داده نمی‌شود بلکه می‌بینیم فردی در ۴۰ سالگی تازه به سینما علاقمند شده و می‌خواهد فیلمنامه بنویسد و فیلم بسازد درحالیکه لازمه فیلمسازی دانستن و خواندن زیاد است.
الوند با اشاره به اینکه از ۱۷ سالگی کار در سینما را شروع کرده و در ۲۲ سالگی اولین فیلم خود را ساخته است گفت: متاسفانه امروز گروهی آثار سینمایی ما را جزء سوء سابقه حساب می‌کنند و می‌گویند چرا با فلان بازیگر همکاری کردی.
وی با اشاره به وضعیت سینما بعد از انقلاب گفت: جمله بنیانگذار انقلاب اسلامی درباره سینما راه را برای سینماگران هموار کرد اما باز هم گروهی بودند که سینما را دوست نداشتند و حتی معتقد بودند که باید سینما و تئا‌تر زیر نظر منکرات باید اداره شود.
الوند با اشاره به تلاش‌های سید محمد بهشتی، انوار و سیف الله داد برای حفظ سینمای بعد از انقلاب گفت: دوران سیف الله داد دوران طلایی سینما بود و تلاش‌های دلسوزان سینما باعثشد تا شاخه‌های اصلی سینما بعد از انقلاب هویت پیدا کنند و یکی از صنف‌هایی که در سینما تشکیل شد صنف فیلمنامه نویسان بود.
کارگردان «یک بار برای همیشه» با اشاره به رابطه سینما و ادبیات گفت: درست است که در هنر و فرهنگ ادبیات اصیل است و پاک است اما بسیاری از آثار ادبی زمانی فیلمی از روی آن‌ها ساخته شد مورد توجه قرار گرفتند.
الوند انگیزه و ایده را پایه اولیه فیلمسازی دانست و گفت: آنچه در فیلمسازی مهم‌تر از پول است انگیزه است و ما در سینما بسیار به انگیزه نیاز داریم و الا پول گاهی هست و گاهی نیست و بعضی فیلمسازان نیز در هر دوره‌ای نور چشمی هستند.
وی با اشاره به نقش ممیزی در نگارش فیلمنامه گفت: ممیزی‌های سخت گیرانه به فیلمنامه نویسی آسیب زده است و ممیزی در سینما بیشتر از آنکه به فیلم کار داشته باشد با فیلمنامه کار داشت و زمانیکه بحثممیزی مطرح شد فیلمنامه‌های مجوزدار و بدون مجوز به وجود آمد و مساله بازنویسی نیز از همین امر نشات می‌گیرد.
کارگردان «پرتقال خونی» با تاکید بر اینکه فیلمنامه نویسی رکن اصلی سینما است گفت: امروز بعد از ۴۳ سال فعالیت در سینما و تلویزیون و ساخت چندین مجموعه و فیلم باز هم وقتی از من دعوت به کار می‌شود می‌گویند که قصه چه داری؟ همین امر نشان می‌دتهد که در سینما آنچه تفاوت ایجاد می‌کند قصه است نه تکنیک و این ایده‌ها و قصه‌ها هستند که کارگردان‌ها را از هم متمایز می‌کند.
الوند در پاسخ به سوالی پیرامون نقش جشنواره فیلم فجر در دیده شدن فیلم‌ها گفت: وضعیت جشنواره فیلم فجر مشخص است برای برخی‌ها در جشنواره فیلم فجر همیشه از ابتدا جایی اختصاص داده شده است. خود من زمانی جزء هیات انتخاب بودم و فیلمی برا ی دیده شدن آمد که فقط ۵ پرده داشت و ما می‌خواستیم فیلم را رد کنیم اما گفتند این فیلم اثر فلان کارگردان معروف است و سفارش‌ها شروع شد.
وی ادامه داد: در معدود دوره‌هایی که فشاری و سفارشی بر روی هیات انتخاب نبود زمانی بود که سیف الله داد معاون سینمایی بود و وی هیچ دخالتی در کار هیات انتخاب نمی‌کرد و الا همیشه به گونه‌ای فیلم‌ها انتخاب شده که مثلا یک اثر از تلویزیون و یک اثر از حوزه هنری و سایر نهاد‌ها باشد.
الوند با اشاره به لزوم کار گروهی و انجام مشاوره در فیلمنامه نویسی گفت: فیلمساز باید مشکلات جامعه‌ای را که در آن زندگی می‌کند را نشان دهد زیرا این امر نشان می‌دهد که وی جامعه را دوست دارد.
وی ادامه داد: ما به عنوان سینماگر باید زخم‌ها و مشکلاتی که می‌بینیم رابیان کنیم و حرف‌هایی را بزنیم که بعضا مسئولان بیان نمی‌کنند و اینکه فیلمسازان را متهم به سیاه نمایی می‌کنند درست نیست.
کارگردان «این سیب هم برای تو» با اشاره به اینکه هر فیلم یک رفراندوم غیر مستقیم است گفت: هنرمند باید زوایای پنهان جامعه را نشان دهد اما قصد و نیت آن باید خیر باشد و زشتی را با این امید نشان دهد که بتواند زندگی و جامعه را تصحیح کند.
الوند با اشاره به رابطه دولت‌ها با هنرمندان گفت: دولت‌ها نباید برای هنرمندان مزاحمت ایجاد کنند اما متاسفانه در ایران گروهی از مسئولان دائم خودشان را بین هنرمندان و مردم قرار می‌دهند و می‌گویند که فلان فیلم به صلاح جامعه نیست اما واقعیت این است که اگر مردم از فیلم و یا فیلمسازی خوششان نیاید او را کنار می‌گذارند.
وی با اشاره به وضعیت موجود سینما گفت: مسئولان باید قبل از آنکه تصمیمی درباره سینما و فیلم‌ها می‌گیرند درباره آن با سینماگران گفتگو کنند و بعد تصمیم خود را اعلام کنند امری که سال‌ها مغفول مانده بود و من در دولت جدید نشانه‌هایی از این گفتگو را می‌بینم.
