نسبت سینمای ایران و منافع ملی نقد شد؛
گروهی دنبال مخملباف‌سازی هستند
رضاداد: هنرمند پیشقراول جریانهای اجتماعی و جزء گروههای نخبه است / پژمانفر: کار یک سینماگر فقط طبابت نیست بلکه بالا‌تر از طبابت است.
نشست بررسی وضعیت نسبت سینمای ایران و منافع ملی با توجه به سینمای اجتماعی عصر روز گذشته(دوشنبه؛ ۳ آذر) با حضور علیرضا رضاداد(دبیر جشنواره فیلم فجر)، نصرالله پژمانفر(عضو کمییسیون فرهنگی مجلس)، منوچهر محمدی(تهیه‌کننده سینما) و محسن یزدی(رئیس مرکز مستندسازی حوزه هنری) برگزار شد.
هنرمند پیشقراول جریانهای اجتماعی و جزء گروههای نخبه است
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ علیرضا رضاداد(دبیر جشنواره فیلم فجر) با اشاره به اینکه سینمای اجتماعی ایران سینمای ارزشمند و قابل دفاع است گفت: سینمایی اجتماعی سینمایی است که به نبض مخاطب نزدیک است سینمای ایران در نگاه کلی سینمای ارزشمندی است.
وی ادامه داد: اما باید سینمای متعهد و آنچه از این سینما انتظار می‌رود بازتعریف و واقع نمایی شود به این معنی که درد‌ها را از طریق سینما به صاحبان درد رساند که این امر تنها از عهده سینمای متعهد بر می‌آید.
رضاداد تاکید کرد هنرمند پیشقراول جریانهای اجتماعی و جزو گروههای نخبه است و باید نگاه هنرمند متعهد را یک نگاه طبیبانه و حکیمانه ارزیابی کرد بنابراین نمی‌توان برای این نگاه تعیین تکلیف کرد و گفت این گونه که ما دوست داریم بیندیشم.
رضاداد افزود: اینکه گروهی بر اساس برداشت‌های فردی و شخصی جریان‌ها را مورد قضاوت قرار می‌دهند درست نیست بحثهنر و خلاقیت فضای متفاوتی را می‌طلبد اگر می‌خواهیم بحثکار‌شناسی کنیم نباید برداشت‌ها و قضاوت‌های شخصی را به جریان‌ها تعمیم دهیم چرا که تعمیم یک موضوع به پژوهش و نگاه عادلانه احتیاج دارد.
دبیر جشنواره فیلم فجر افزود: البته سینمای ایران ضعف دارد و باید برای رفع این ضعف‌ها تلاش کرد اما ساخت اثر و هنر سفارشی راه حل نیست زیرا هیچ‌گاه هنر سفارشی به جریان تبدیل نمی‌شود.
رضاداد با اشاره به وضعیت دو فیلم عصبانی نیستم و قصه‌ها گفت: در مورد دو فیلم اخیر که مورد بحثمجلس و سازمان سینمایی بود حتی گروههایی که در یک جبهه فرهنگی در مجلس با یکدیگر همراه بودند بر سر تصمیم گیری و بیان نظرات خود درباره این دو فیلم اختلاف داشتند.
عوامل سینما به عنوان گروههای مرجع در میان مردم مورد قبول‌اند
نصرالله پژمانفر(نماینده مجلس شورای اسلامی) نیز طی سخنانی گفت: مجلس وظیفه ریل گذاری قوانین را دارد و دولت مجری این قوانین است که توجه به این بحثامری لازم و ضروری است اما طرح این موضوع در این جلسه نمی‌گنجد.
وی با اشاره به نقش سینماگران در جامعه گفت: کار یک سینماگر فقط طبابت نیست و بالا‌تر از طبابت است زیرا مردم در مواجهه با آثاری که ساخته می‌شود در معرض یک دیدگاه و یک نقطه نظر قرار می‌گیرند و عوامل سینما به عنوان گروههای مرجع در میان مردم مورد قبول هستند بنابراین حرفی که می‌زنند برای عام مردم مرجع است از همین رو یکی از الزامات این هنر صنعت این است که در تشخیص خود اشتباه نکند.
پژمانفر با اشاره به لزوم استفاده از خرد جمعی در سینما گفت: سینما هنری همه فهم است و تاثیر بسیاری بر جامعه می‌گذارد به همین دلیل است که مسائلی که از طریق سینما مطرح می‌شود از حساسیت ویژه‌ای برخوردار هستند بنابراین سینمای مطلوب ما در حوزه اجتماعی باید بر اساس معیارهای فهم جمعی عامه مردم ساخته شود.
وی با اشاره به وضعیت سینمای ایران قبل و بعد از انقلاب اسلامی گفت: سینمای انقلاب اسلامی حرفهای بسیاری برای بیان کردن دارد. اما امروز سینمای ما به سمتی رفته که آرامشی را که باید به مردم دهد در آثار ارائه نمی‌کند.
گروهی بدنبال مخملباف سازی هستند
منوچهر محمدی(تهیه‌کننده سینما) نیز طی سخنانی گفت: عمق استراتژیک ما توسط مجلس و دولت به درستی تعریف نشده است. وی ادامه داد: ساده‌ترین استفاده از استراتژی فرهنگی بهره بردن از زبان فارسی در کشورهای همسایه است به این معنی که می‌توانیم آثاری را تولید کنیم تا موقعیت فرهنگی ایران را حداقل در کشورهای همسایه فارسی زبان گسترش دهد اما در این حوزه هیچ استراتژی و مهندسی فرهنگی صورت نگرفته است.
محمدی تاکید کرد: ایران جزو معدود کشورهایی است که بر مبانی فکری خود و استقلال عقیده پافشاری دارد و خوشبختانه مردم ما پشت این مبانی تمام قد ایستاده‌اند اما در حوزه فرهنگ و هنر هیچ فعالیت مثمر ثمری انجام نداده‌ایم.
تهیه‌کننده مهمان داریم با اشاره به اهمیت سینما گفت: سینما از جمله هنرهایی است که با عامه مردم در ارتباط است و تاثیر مستقیم در کنش رفتار مخاطب ایجاد می‌کند از همین رو سینما معلول شرایط فرهنگی است و نه مولد یک جریان.
وی ادامه داد: اگر حرف از سیاه نمایی در سینمای اجتماعی می‌زنیم این عبارت مولد جریانهای ایجاد شده در اجتماع است و اگر انتقادی به سینمای اجتماعی است باید این نکته را متذکر شد که فیلمساز برداشت خود را از مجموع رفتار موجود در جامعه به قالب تصویر می‌آورد و حال اگر این برداشت مورد قبول مدیران فرهنگی و مسئولان نیست نباید آن را به سیاه نمایی تعبیر کرد.
وی با اشاره به نقش سینمای ایران در معرفی انقلاب اسلامی گفت: مخالف‌ترین آدمهای معاند نظام نیز این سینما را مولود انقلاب اسلامی می‌دانند و ایمان دارند که سینمای ایران با وجود همه نقص‌ها در نهایت محصول انقلاب است. بنابراین پیش از اینکه سینمای ایران را در کرسی اتهام قرار دهیم باید مدیریت فرهنگی را در مظان اتهام بگذاریم.
وی افزود: متاسفانه اعمال سلیقه‌ها به پای اسلام و انقلاب اسلامی گذاشته شده است و در طول تمام سالهایی که از عمر انقلاب می‌گذرد مدیریت فرهنگی تنها حوزهای است که مورد بازخواست قرار نگرفته است.
وی ادامه داد: ما امروز در حوزهای نظامی افراد استراتژیکی همچون سردار قاسم سلیمانی داریم اما باید بپرسیم که چرا در سینمای ایران و فرهنگ ایران سردارانی چون سردار سلیمانی وجود ندارد.
تهیه‌کننده فیلم طلا و مس افزود: سینمای ایران سینمای خوبی است اما متاسفانه جریان ساز نیست چون با محدود کردن‌های بسیار، فیلمساز را در لاک خود فرو برده‌ایم و کوچک‌ترین حرفی که از سینمای اجتماعی گفته می‌شود را به سیاه نمایی تعبیر می‌کنند.
وی ادامه داد گروهی در سالهای اخیر به افرادی که به مسائل ایراد و انتقاد می کردند انگ و برچسب تجدیدنظرطلب بودن و یا القاب دیگر متهم می‌کردند. این لقب درست کردن‌ها هیچ شباهتی با ادبیات قرآنی ما ندارد، چرا که قرآن می‌گوید افراد را تنها به سه دسته مومن، کافر و منافق باید تقسیم کرد و لاغیر؛ اما متاسفانه ما این دایره را آن‌قدر گسترده کرده‌ایم که هیچ‌کس در آن باقی نمانده است.
محمدی افزود: گروهی امروز دنیال این هستند که افراد را از انقلاب جدا کنند و به نوعی پروژه مخملباف‌سازی از سوی عده‌ای خیلی جدی در حال پیگیری است وگروهی می‌خواهند همه را به اندک تاملی از از قطار انقلاب پیاده کنند.
تهیه‌کننده بوسیدن روی ماه افزود: ما بعضا شاهد رفتارهای هستیم که بسیار تعجب بر انگیز است مثلا کارگردان یکی از فیلم‌های که امروز به نوعی تبدیل به شر اعظم شده است قبل از ساخت این فیلم فیلمنامه را برای من آورد تا بخوانم بعد از اینکه فیلمنامه را خواندم گفتم من این فیلم را نمی‌سازم و به وی توصیه کردم بدنبال ساخت این فیلم نباشد اما در کمال تعجب دیدم که بنیاد سینمایی فارابی در دولت دهم روی این فیلم سرمایه گذاری کرد.
یزدینیز گفت: نمایشی که امروز در بعضی فیلم‌ها درباره بعضی مسائل اجتماعی ارائه می شود؛ مصداق عینی ندارد.
محسن یزدی با انتقاد از سیستم مدیریت فرهنگی در سینما گفت: اگر فیلمسازی در حال حاضر بخواهد برای جشنواره‌ای مثل جشنواره برلین فیلم بسازد می‌داند چه فیلمی بسازد اما همین فیلمساز نمی‌داند چه اثری باید بسازد تا در جشنواره فیلم فجر مورد قبول واقع شود.
وی با اشاره به سینمای اجتماعی افزود: نمایشی که امروز در بعضی فیلم‌ها از غیرت، قصاص، زن خانه دار، حاجی بازاری‌ها ارائه می‌شود مصداق عینی به شکل وسیع در جامعه ندارد.
