سمیرا حسینی:
اکران فیلمهای هنر و تجربه به شهرستانها هم برسد
بسیاری از افراد جامعه ما چه عامی و چه مسئول هنوز نمیدانند که اتفاقات و کاراکترهای یک داستان یا فیلنامه الزاما نیابد نمود بیرونی و حقیقی هم داشته باشد. این نواقص درکنار تصمیمهای سلیقهای مسئولان؛ سینما را دچار معضلی به نام مجوز و اکران میکند.
سمیرا حسینی؛ فارغالتحصیل رشته ادبیات نمایشی است و از سال ۸۲ فعالیت هنری خود را آغاز کرده و تاکنون ۲۷ کار مختلف در حوزه تئاتر و سینما داشته است. او از در انتظار مجوز بودن فیلنامهاش برای بیژن امکانیان خبر داد.
حسینی در گفتگو با خبرنگار ایلنا؛ درباره فضای امروز سینمای ایران اظهار داشت: فضای سینمایی و فیلمهای امروز کشور بهتر شده است و فیلنامههای قویتر و بنیهدار تری روی کار میآیند که باعثشده استقبال مردم از فیلمهایی غیر از فیلمهای تجاری قوت بگیرد. مردم امروز بیشتر یاد میگیرند که به دنبال کارهای هنری بیایند و حضور هنر سینمای ایران در جشنوارههای مختلف جهانی هم نشان دهنده پویایی سینمای امروز ماست.
او با اشاره به اتفاق خوب سینمای هنر و تجربه و تاثیر آن در بهبودی حال سینمای کشور گفت: گروه سینمایی هنر و تجربه بهواقع یک اتفاق خوب و قابل تقدیر در سینما و کلا فرهنگ و هنر کشور است. اکران هرچند محدود فیلمهای درجه یکی که تا بهحال موفق به اکران عمومی نشدهاند؛ باعثمیشود هم سطح سلیقه مخاطبان عام سینما بالا برود و هم نشان دهنده میزان استقبال عمومی از فیلمهایی با چنین سبک و سیاقی خواهد بود.
این بازیگر ادامه داد: به دلیل محدود بودن سینماها و اکرانها و عدم حضور این فیلمها در استانهای دیگر نمیتوان این آمار را به صورت کلی تعمیم داد. باید این اکرانها بیشتر شوند و شهرستانهای مختلف هم امکان نمایش فیلمها گروه هنر و تجربه را داشته باشند تا نتیجه بهتری به دست آید.
وی با بیان مشکلاتی که عدم هماهنگی در صدور مجوز اکران و اعمال سلیقه در این حوزه به وجود میآورد و در پاسخ به این سوال که لغو مجوز اکران فیلمها چه تبعاتی بر کلیت بدنه سینما به دنبال دارد؛ گفت: لغو مجوز یا اکران؛ اولین بار نیست که اتفاق میافتد. این واقعا به بدنه سینما و فرهنگ و هنر ضربه میزند. اینکه فیلمنامهای توسط نهادهای مربوطه تایید شود اما هنگامی که سرمایه و زمان یک گروه سینمایی برای ساختش صرف میشود برای اکران و باردهی نتایج کارگردان و گروه به مشکل برخورد. البته این مشکل شاید به انتقادناپذیری جامعه ما برمیگردد که حتی تشخیص داستان از واقعیت را برای خیلیها دشوار کرده است. بسیاری از افراد جامعه ما چه عامی و چه مسئول هنوز نمیدانند که اتفاقات و کاراکترهای یک داستان یا فیلنامه الزاما نیابد نمود بیرونی و حقیقی هم داشته باشد. این نواقص است که درکنار تصمیمهای سلیقهای مسئولان مربوطه سینما را دچار معضلی به نام مجوز و اکران میکند.