رویا افشار:
دولتها در تولید یک اثر هنری موفق تاثیرگذار نبودهاند / مدیریت ضعیف افراد حرفهای را بکار نمیگیرد
هرگاه دولت خواسته در امور فرهنگی و هنری دخالت کند نتیجه نهایی این دخالت آن شده است که محدودیتها را زیاد کرده است و زیاد شدن محدودیتها در تقابل با آزادی اندیشهها قرار گرفته است.
رویا افشار معتقد است که در طول سالهای گذشته این هنرمندان بودند که به دولتها کمک کردند و دولتها کمک زیادی به هنرمندان نکردند. نشانهی آنهم اینکه در تولید هیچ اثر موفقی دولت نقش جدی و تاثیرگذار نداشته است.
این بازیگر در گفتگو با خبرنگار ایلنا؛ با اشاره به وضعیت مدیریت فرهنگی در سالهای گذشته گفت: یک مدیریت ضعیف هرگز افرادی قدر و حرفهای را بکار نمیگیرد یا از آنها استفاده نمیکند یا با آنها جدل نمیکند بلکه مدیریت ضعیف سراغ افرادی میرود که هم اندازه خودش باشند تا یک جمع خصوصی و خودمانی تشکیل بدهد.
وی با اشاره به اینکه ریشهی مشکلات در همین تفکر است؛ افزود: وقتی کسی سواد ندارد؛ نمیتواند افراد باسواد را تحمل کند زیرا فرد باسواد که به کارش معتقد است؛ انتقاد نیز میکند و حتی خلاف رای مدیر نیز نظر میدهد.
افشار با اشاره به اینکه دولتها در طول سالهای گذشه نقش تاثیرگذاری در حمایت از هنرمندان نداشتهاند؛ گفت: حل مشکلات جدی سینما و تاتر هرگز به دولت مربوط نبوده است. اگر به تاریخ نگاه کنیم همیشه این سوال پیش میآید که در کدام برههی زمانی وقتی سینما، تاتر یا هنرهای دیگر ما در عرصههای جهانی موفق بوده؛ به دولت مربوط بوده و دولت در این موفقیت تاثیر مستقیم داشته است؟
وی ادامه داد: هرگاه دولت خواسته در امور فرهنگی و هنری دخالت کند؛ نتیجهی نهایی این دخالت آن شده که محدودیتها را زیاد کرده و زیاد شدن محدودیتها در تقابل با آزادی اندیشهها قرار گرفته است.
افشار؛ ذات هنرمندان را افرادی غیرسیاسی دانست و افزود: هنرمند و بخصوص هنرمندان سینما هرگز مانند فعالان سیاسی عمل نکردهاند بلکه خارج از بحثهنر بیشتر یک فعال حوزهی اجتماعی بودهاند. به همین دلیل اینکه از هنرمندان توقع داشته باشیم تا در حوزهای سیاسی رفتارهای عجیب و غریبی داشته باشند؛ درست نیست.
بازیگر سریال آینه ادامه داد: هنرمندان همیشه نگاه عمیق اجتماعی داشته و دارند و دولت فقط میتواند از هنرمندان در این عرصه کمک بگیرد زیرا این هنرمندان هستند که میتوانند به دولت کمک کنند؛ مشکلات عمیق اجتماعی را ببینند و در قالب سینما و تاتر روی صحنه ببرند. بهترین کمک دولت میتواند این باشد که فقط تماشاچی باشد و از راهنماییهایی که هنرمندان با نشان دادن مشکلات در قالب فیلم و تاتر انجام میدهند؛ استفاده کند.
افشار ادامه داد: اساس هدف هنر و کار هنرمندان این است که ما همدیگر را دوست بداریم و نمیخواهیم خطری برای هم ایجاد کنیم و اگر هم انتقادی در اثر هنری صورت میگیرد با هدف کمک است.
بازیگر فیلم تحفهها و تیک درباره وضعیت امروز بازیگران و ورد نسل جدید بازیگران گفت: وضعیت بازیگران در سینمای ایران مانند باغی میماند که در و پیکر ندارد و حتی دیوار ندارد از طرفی باغبانهای متعددی هم در آن حضور دارند. هر باغبانی هم فکر میکند گیاه و گلی که میآورد؛ بهتر است.
وی با اشاره به اینکه هنری مانند سینما و تاتر نیاز دارد که نیروهای جدید وارد آن شوند؛ گفت: مسلما همانقدر که معتقدم نیروهای جوان خوبی وارد این عرصه شدهاند که هوشمند، متعهد و معتقدند به همان اندازه هم معتقدم یک جریان بیفکر، بیدردسر، بیاندیشهای امروز در عرصه بازیگری حضور دارد که هیچ نگرشی حتی نسبت به خودش ندارد. اگر باور کنیم که این کار یک هنر است؛ آن وقت میتوانیم باور کنیم همه هنرمند نمیشوند شاید بازیگر بشوند.
وی بیسوادی را موجب افت بازیگری دانست و افزود: از وقتی که داشتن سواد در این صنف خیلی مهم و جدی گرفته نشد؛ این کار لطمه خورد. وقتی که هر فردی که پولی دارد بدون آنکه سواد و بینش کار را داشته باشد؛ توانست تهیهکننده سینما شود و هر فردی تصور کرد میتواند کارگردان شود؛ قطعا افرادی هم پیدا میشوند که تصور کنند بازیگر هستند.
وی نقش تلویزیون را در گسترش این تفکر و همچنین پایین آوردن معیار بازیگری بسیار مهم دانست و افزود: هنر بخصوص هنر بازیگری امری تخصصی است که تکنیک محور است. شاید کسی روزی بتواند بازیگر خوبی بشود اما بین بازیگر خوب بودن و هنرمند خوب بودن؛ تفاوت زیادی وجود دارد.
افشار افزود: اینکه امروز در تلویزیون آثار بسیاری پخش میشود که افراد زیادی نیز به شکل تودهای آن را نگاه میکنند لاجرم نشانه این نیست که حتما آن اثر قابل قبول است و از استاندارد برخوردار است.
وی مشکلات اقتصادی را در دور بودن مردم از یک اثر هنری قابل قبول مهم دانست و ادامه داد: امروز ۹۰درصد مردم به دلیل گرفتاریهای کاری و شغلی و شخصی؛ فرصت تاتر رفتن و سینما رفتن ندارند یا بودجه سینما و تاتر رفتن ندارند به همین دلیل فقط به تلویزیون بسنده میکنند.
افشار با اشاره به اینکه زمان؛ عادلترین قاضی درباره آثار هنری و همچنین تصمیمات مدیران فرهنگی و هنری است؛ گفت: همه کسانی که تصور میکنند میتوانند از بعضی موقعیتهای بوجود آمده یا فضای هنری بهره سیاسی ببرند یا نتایج عجیب غربی بگیرند یا در کوتاهمدت به خواستههایی که دارند؛ برسند، باید فکر کنند روزی باید به تاریخ جواب بدهند.