سیدمحمد بهشتی:
جامعه امروز فراموش کرده که کیست…
هر جامعهای میتواند روزی احوال خوبی داشته باشد و روزی حالش خوب نباشد اما جامعه امروز ما فراموش کرده چه کسی است و کیست و باید این کیستی دوباره یادآوری شود.
سیدمحمد بهشتی معتقد است: مشکل جامعه امروز این است که نمیداند کیست و سینما و نخبگان هستند که باید این کیستی را به جامعه یادآوری کنند.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ سیدمحمد بهشتی در مراسم چهارمین جشن فیلمنامهنویسان طی سخنانی با اشاره به تاریخچه آموزش فیلمنامهنویسی در بعداز انقلاب گفت: در اواخر دهه ۶۰ سیف الله داد در مرکز آموزش فیلمسازی اسلامی دورهای را تحت عنوان فیلمنامهنویسی برگزار کرد که در آن زمان فقط دارندگان مدرک کارشناشی ارشد میتوانستند شرکت کنند.
وی در ادامه افزود: در همان زمان تعدادی از این دانشجوها دوشنبههای هر هفته به اتاق من در فارابی میآمدند و درباره فیلمنامهنویسی باهم صحبت میکردیم. این کار ۲ سال به طول انجامید علاوه بر آنکه خاطره خوبی برای من بود نتایج خوبی هم به دنبال داشت و فیلمنامهنویسان خوبی از آن مرکز خارج شدند که یکی از آنها شادمهر راستین بود.
بهشتی با اشاره به خدمات سیفالله داد به سینمای ایران گفت: سیفالله داد علیرغم تمام تلاشهایی که برای رشد سینما و رفع اشکالات آن به خصوص در مساله امنیت شغلی انجام داد؛ یک ویژگی بارز داشت و این بود که برای خودش درعرصه سینما ماموریت قائل بود.
وی ادامه داد: داد هرگز تصور نمیکرد که سینما برایش یک شغل است هرچند در چارچوب حرفهای نیز مطالب قابل توجهی میتوان درباره سیفالله داد زد. داد برای خودش یک ماموریت ویژه قائل بود و هرگز به بازار نگاه نمیکرد و براساس خواست بازار فیلم نمیساخت به همین دلیل زمانیکه جنگ بود ماموریت خود را ساخت فیلم کانی مانگا دید و زمانیکه مساله فلسطین مطرح بود فیلم بازمانده را ساخت.
مدیرعامل سابق بنیاد سینمایی فارابی سینماگران را به ۳ گروه تقسم کرد و افزود: گروهی از سینماگران در واکنش و با نسبت به جریان سینمایی موجود فیلمسازی میکنند و آثاری را میسازند که سر و صدای زیادی میکنند و به اصطلاح بفروش هستند.
وی ادامه داد: گروهی دیگر به شرایط عمومی در جامعه و اتفاقاتی که در جامعه میافتد واکنش نشان میدهند و فیلمهایی را میسازند که بخشی از واقعیت جامعه را نشان میدهد و از آنها به عنوان فیلمسازان متعهد یاد میشود.
بهشتی گفت: گروه سوم فیلمسازانی هستند که آمپرهای جامعه را به نوسان درمی آورند و به جای واکنش گرفتن از جامعه در جامعه ایجاد واکنش میکنند. این گروه از فیلمسازان هنرمندانی کنشگر هستند و هرچند دغدغه آنها جامعه است اما معتقدند که صرف همدردی کردن مشکلی را حل نمیکند.
وی با اشاره به ارزشمند بودن گروه سوم فیلمسازان گفت: تعداد این گروه بسیار اندک است اما آنها کسانی هستند که میخواهند مانند پزشک به جامعه خدمت کنند.
سیدمحمد بهشتی با اشاره به اینکه روز بزرگداشت فردوسی به عنوان روز فیلمنامهنویس معرفی شده است؛ گفت: باید از خود پرسید که چه رابطهای بین یک فیلمنامهنویس و شخصیت فردوسی میتوان پیدا کرد زیرا فردوسی ازجمله کسانی بود که به گفته خودش تلاش کرد زبان پارسی را به یاد مردم بیاورد.
وی در ادامه افزود: فردوسی در زمانی شاهنامه را مینویسد که جامعه افسرده و ناراحت دچار نسیان شده بود و حتی هویت خود را فراموش کرده بود و فردوسی توانست بگوید که جامعه ایران چه کسی است.
بهشتی با اشاره به وضعیت جامعه امروز گفت: هر جامعهای میتواند روزی احوال خوبی داشته باشد و روزی حالش خوب نباشد اما جامعه امروز ما فراموش کرده چه کسی است و کیست و باید این کیستی دوباره یادآوری شود.
وی با اشاره به نقش نخبگان در هویت بخشی به جامعه گفت: ابتدا باید نخبگان جامعه به یاد آورند که کیستند و چه ماموریتی دارند و بعد باید به یاد جامعه بیاورند که جامعه چه هویتی دارد.
وی نقش سینما را در این امر بسیار مهم دانست و افزود: سینمای ما و سینماگر ما نیز امروز وظیفه مهمی در این بخش دارد. هرچند مسائل روزمره باعثشده سینمای ایران از این ماموریت بزرگ غفلت کند.
بهشتی؛ فیلمنامه را پله اولیه یک اثر سینمایی دانست و افزود: فیلمنامهنویس باید به قدری توان داشته باشد و قلمش قوی باشد که فرصتی برای نوشتن به کارگردان ندهد.
وی ادامه داد: لازمه کار یک فیلمنامهنویس پژوهش است و نباید پژوهش را به عنوان یک کار دم دستی تلقی کرد. این امر در سینما آنقدر اهمیت دارد که ما در عنوانبندی انتهایی بسیاری از فیلمهای خارجی اسامی تعداد زیادی از متخصصان را میبینیم که به فیلمنامهنویسان کمک کردند.