واکنش علیرضا داودنژاد به معترضان به جشنواره فیلم فجر:
گروهی تا سینما را تعطیل نکنند؛ دستبردار نیستند
برخی از هر بهانهتراشی برای زیرسوال بردن سینمای کشور پروایی ندارند و گویی تا این سینما را تعطیل نکند و فضای سمعی و بصری کشور را یکسره تقدیم محصولات فرهنگی وارداتی رسمی و غیررسمی نکنند، آرام نمیگیرند.
ایلنا: بعداز برگزاری سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر؛ انتقادات فراوانی به جشنواره شد و انتقادات زیادی به بعضی فیلمها بخصوص رستاخیز ازسوی برخی گروههای سیاسی شد اما علیرضا داودنژاد معتقد است بخشی از این انتقادات درست نیست.
دادودنژاد در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به حواشی سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر گفت: کسانی که متاسفانه با سینمای ایران مشکل دارند، اصولا با تولید کالای فرهنگی در ایران مشکل دارند و به همان نسبت از تاراج دهها میلیون مخاطب داخلی و منطقهای فارسی زبان توسط بازار سیاه فیلم ویدیویی و کانالهای ماهوارهای که فیلمها و سریالهای دوبله شده پخش میکنند، غمی به دل راه نمیدهند و چیزی نمیگویند و اقدامی نمیکنند.
کارگردان فیلم مرهم ادامه داد: آنها از هر بهانهتراشی برای زیرسوال بردن سینمای کشور پروایی ندارند و گویی تا این سینما را تعطیل نکند و فضای سمعی و بصری کشور را یکسره در طبق اخلاص نگذارند و تقدیم محصولات فرهنگی وارداتی رسمی و غیررسمی نکنند؛ آرام نمیگیرند.
وی ادامه داد: در جشنواره فیلم فجر امسال بیش از شصت فیلم نشان داده میشود و بر فرض که چند تعداد فیلم مثلا ۵ یا ۱۰ درصد با مذاق بعضی از آقایان خوش نیاید؛ این امری طبیعی و عادی است، این موضوع را ابزاری ساختن و به سینمای ایران تاختن هیچ نشانهای از حسن نیت برای تولید کالای فرهنگی در داخل کشور ندارد.
داودنژاد تاکید کرد: اینگونه رفتارها کماکان آب به آسیابی میریزد که بهرهبرداری آن توسط کمپانیهای جهانی پخش و کانالهای ماهوارهای و شبکه قاچاق ویدیو صورت میگیرد.
وی با مطرح کردن چند پرسش ادامه داد: آیا آنها متوجه هستند که تضعیف سینمای ایران یعنی تضعیف هرچه بیشتر مجموعه هنری و رسانهای کشور و کمک به آنهایی که ترجیح میدهند ابتکار عمل و در فضای سمعی و بصری ایران بدست تولیدکننده خارجی باشد؟ آیا آنها نمیدانند که امروز رقابتها و کشمکشهای بینالمللی به حوزه رسانهها و هنرها بیش از هر زمان دیگری منتتقل شده است؟ آیا نمیدانند که داشتن مجموعه هنری و رسانهای فراگیر و اثرگذار تضمینی برای منافع ملی و امنیت ملی است؟ آیا تصور میکنند تولید کالایی فرهنگی مثل کار خانه کولرسازی است که یک نقشه به سیستم بدهیم و بعد از خروجی آن؛ تعدای زیادی محصول دریافت کنیم؟ آیا آنها تفاوت مدیریت نیروی انسانی خوش قریحه، متخصص، خلاق را با سایر حوزهها ی نیروی انسانی میدانند و میشناسند؟ آیا چنین حرفها و برخوردهایی نشان دهنده برخورداری از بصیرت است؟!