با حضور عوامل غیر رسانهای و غیر سینمایی در برج میلاد ثابت شد:
جشنواره فیلم فجر به نام خبرنگاران و سینماگران اما به کام دیگران
خبرنگاران و عکاسان خبرگزاریها و روزنامهها و همچنین منتقدان سینمایی که بیشترین زحمت را برای جشنواره فیلم فجر میکشند به صورت ایستاده فیلمها را میدیدند درحالیکه افرادی که نه از عوامل سینما بودند و نه رسانه بر روی صندلیها نشسته بودند و به صورت ردیفی کامل برای خود و دوستانشان صندلی رزرو کرده بوند.
بینظمیهای حاکم در شیوههای اجرایی جشنواره فیلم فجر که از روزهای اول وجود داشت در روزهای آخر کاملا مشهود شد و امروز مشخص شد که چرا بسیاری از اهالی رسانه و منتقدان سینمایی و همچنین سینماگران تمایلی برای حضور در برج میلاد ندارند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، هر چند امسال مدیران سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر اعلام کرده بودند که در صدور کارتها و کنترل افراد برای ورود به برج میلاد دقت زیادی صورت می گیرد. اما بازهم کارتها بیشتر از صندلیهای صادر شد و علی رغم اینکه همه فکر میکردند امسال جشنواره بانظم و بدون حاشیهای داریم جشنواره کاملا بیبرنامه و بینظم بود و تنها در ۴ روز اول از نظم نسبی برخودار بود
امروز درزمان نمایش فیلم «خواب زدهها» به کارگردانی فریدون جیرانی و «آرایش غلیظ» به کارگردانی حمید نعمت الله تعداد مخاطبان به اندازهای زیاد بود که۱۵ دقیقه مانده به آغاز نمایش فیلم عدهای که از اهالی رسانه بودند و نه از اهالی واقعی سینما به سمت در ورودی سالن همایشها برای دیدن فیلم حمله بردند تا جایی که به نظر میرسد که انگار درگیری رخ داده است
این درحالی بود که حتی در بالکن برج میلاد هم جا برای نشستن خبرنگاران نبود و عدهای از خبرنگاران نتوانستند فیلم را ببینند و بسیاری از خبرنگاران، عکاسان خبرگزاریها و روزنامهها و همچنین منتقدان سینمایی که بیشترین زحمت را برای جشنواره فیلم فجر میکشند به صورت ایستاده فیلم را میدیدند درحالیکه افرادی که نه از عوامل سینما بودند و نه رسانه بر روی صندلیها نشسته بودند و به صورت ردیفی کامل برای خود و دوستانشان صندلی رزرو کرده بوند.
همچنین نزدیک به ۱۰۰ نفر که گفته میشود از طرفداران فیلم آرایش غلیظ و حامد بهداد بودند به صورت هماهنگ حامد بهداد را تشویق میکردند.
نکته قابل تامل این است که خبرنگاران رسانههای اصلی در سالن اصلی و بالکن جا برای نشستن نداشتند اما در صندلی کودکی دیده میشد که خوابش برده بود.
حال سوال این است که این بینظمیها در چنین رویداد بین المللی تا کی باید ادامه داشته باشد؟ چرا خبرنگاران و منتقدان که باید نشستهای فیلم را پوشش دهند و یا درباره فیلم نقد بنویسند نباید بتوانند فیلم را ببینند؟