با فیلم‌های کیمیایی جناحی برخورد می‌شود

ایلنا: پولاد کیمیایی؛ امسال بار دیگر با فیلمی از پدرش(مسعود کیمیایی) در جشنواره فیلم فجر حضور دارد. فیلمی که در جشنواره چندان مورد توجه رسانه‌ها و منتقدان قرار نگرفت اما پولاد کیمیایی می‌گوید بعضا با فیلمهای پدرش جناحی برخورد می‌شود.

پولاد کیمیایی در گفتگو با خبرنگار ایلنا؛ با اشاره به مولف بودن سینمای مسعود کیمیایی گفت: گاهی با فیلم‌های او جناحی برخورد شده است. البته اینطور نیست که هر سال فیلمی ساخته شود؛ بگویم این فیلم خاص است. به هیچ وجه به این شکل نیست اما به جرات می‌توان گفت متروپل در کارنامه کیمیایی جایگاه ویژه‌ای خواهد داشت.

وی ادامه داد: سینمایی که نقد اجتماعی می‌کند همیشه چالش‌های خودش را دارد و با آن سلیقه‌ای برخورد می‌شود. ویژگی متروپل این است که به ما می‌آموزد سینما در طول تاریخ چه چیزهایی را به ما آموخته و آن آموزه‌هایی که در سینمای کلاسیک وجود داشته؛ چه بوده است.

کیمیایی تاکید کرد: سینمای کلاسیک که قهرمان دارد به ما می‌آموزد باید به انسان‌ها کمک کنیم و سینما جایی برای تولد اخلاق است. در دوره‌ای سینما بسیار تاثیرگذار بود بنابراین طبیعی بود که آن سینما بیننده زیادی داشته باشد.

بازیگر فیلم متروپل ادامه داد: نقش اول فیلم سینمایی متروپل خود سینماست که چندی است به خاطر پناه دادن به انسان‌ها به خطا رفته است. این قصه یک صبح تا شب را روایت می‌کند. متروپل هدفش نشان دادن یک انسان در یک شب تاریک است که با انسان‌های رانتخوار مواجه می‌شود. دختری که به سینما پناه می‌برد و آدم‌هایی که به این دختر کمک می‌کنند؛ انسان‌هایی هستند که در جامعه کمیاب هستند. این فیلم لایه‌های بسیار پیچیده‌ای دارد.

وی ادامه داد: متروپل ضدخشونت است برعکس فیلم‌های دیگر کیمیایی که کاملا خشن بودند. متروپل می‌گوید جواب خشونت را با خشونت نمی‌دهند. متروپل قصه خاتونی است که تحت هجوم قرار گرفته است.

پولاد کیمیایی با اشاره به اهمیت فیلمهای اجتماعی گفت: متاسفانه امروز ژانرهای مختلف سینمایی از بین رفته است و تنها مقداری از سینمای اجتماعی باقی مانده که در فیلم‌ها مطرح می‌شود. فیلم‌های تلخی که نه واژه سیاه‌نمایی ارشاد را به کار برده و نه آیینه‌ای از واقعیت‌های جامعه را در آن می‌بینیم. تنها نوعی یاس را با خود وارد جامعه می‌کند. همه دوست داریم سینمای جذابی داشته باشیم تا مردم از آن به عنوان بخش تفریحی استفاده کنند اما زمانی‌که تلورانس بوجود نمی‌آید؛ مردم از سینما زده می‌شوند و احساس می‌کنند جامعه‌شان ناامن است. نمی‌گویم رویا‌پردازی کنیم اما باید سیاست‌هایی برقرار کنیم تا توازن وجود داشته باشد.

وی ادامه داد: سینمای مسعود کیمیایی به بازیگر وابسته است و سینمای او بدون بازیگر معنا ندارد. بازیگر در سینمای او باید توانا و قدرتمند باشد. سینمای مسعود کیمیایی سینمای سختی است. سینمای لحظه و سینمای حسی است و مخاطبش بیشتر با لحظه ارتباط برقرار می‌کند اگر آن لحظه دربیاید که موفق است اما اگر درنیاید بزرگ‌ترین لطمه را به فیلم می‌زند و شاید فیلم افت کرده و مورد انتقاد قرار بگیرد.