علیرضا داوودنژاد:
اگر ظرف زمانه خود را خوب نشناسیم در شناخت تاریخ نیز ناموفق هستیم
وقتی به سراغ گذشته میرویم به فراخور زمان حالمان است. گذشته را با ظرف زمانه خودمان میسنجیم. بدین ترتیب اگر ظرف زمانه خود را خوب نشناسیم در شناخت تاریخ نیز ناموفق هستیم. وقتی نتوانیم آدمهای اطرافمان را، همین روابطی که در متنش قرار داریم، همین برخوردهایی که شاهدش هستیم.
ایلنا: علیرضا داوودنژاد معتقد است که آنانی که فیلم توهینآمیز میسازند با پیامبر دشمن هستند. در زمان حیات پیامبر این مسئله بوده، حال چه توقعی است که امروز نباشد. اما خود ما چرا؟ ما که از دوستداران پیامبر(ص) هستیم چرا با ساخت فیلمهای ضعیف و دروغی و جعلی زیبایی آن وجود نازنین را کمرنگ و بیرنگ میکنیم؟
به گزارش ایلنا، علیرضا داوودنژاد کارگردان فبلمنامه نویس با انتقاد از روند فیلمسازی و سریالهای مذهبی امروز گفت: وقتی به سراغ گذشته میرویم به فراخور زمان حالمان است. گذشته را با ظرف زمانه خودمان میسنجیم. بدین ترتیب اگر ظرف زمانه خود را خوب نشناسیم در شناخت تاریخ نیز ناموفق هستیم. وقتی نتوانیم آدمهای اطرافمان را، همین روابطی که در متنش قرار داریم، همین برخوردهایی که شاهدش هستیم، همین ماجراهایی که در گذر است، همین مسایل مبتلابه و جاری خودمان را که در آن زندگی میکنیم، خوب بشناسیم، چطور میتوانیم به ۱۴۰۰ سال پیش برگردیم و از آن فیلمهای فعال و تاثیرگذار بسازیم. چطور میتوانیم فیلمهای مصنوعی و جعلی نسازیم.
کارگردان فیلم «بهشت از آن تو» در ادامه افزود: وقتی که درباره واقعیتهای جاری خودمان اشراف نداریم و نمیدانیم در جهانی که زندگی میکنیم چه میگذرد، وقتی که نمیتوانیم زندگی جاریمان را دقیق و با طراوت بازسازی کنیم، چگونه میتوانیم از تاریخ سخن بگوییم، از تاریخ فیلم بسازیم. برداشتهای تاریخی باید مقرون به حقیقت باشد. آیا معماری زمان پیامبر را میشناسیم، کوچههای باریک و خاکی و دیوارهای کوتاه عربستان را میشناسیم. آیا در فیلممان میتوانیم از گردوغبار آن زمان، مردمان کثیف و غبار گرفته، و لباسهای پاره و وصله شده آن زمان مردم عربستان فیلمی بسازیم. یا میرویم در بهترین پارچه فروشی و بهترین پارچه را میخریم و لباس برای بازیگران میدوزیم. البته رنگی و مُد روز. دکورهای فیلممان هم همینطور. از بهترین وسایل روز ساخته شدهاند. تمامی اینان از دور داد میزند که این فیلم ساختگی و مصنوعی و جعلی است. با این وجود باید بگویم که برداشت ما از تاریخ جعلی و دروغی است. آن وقت چطور انتظار داریم که فیلممان اثرگذار باشد، فیلممان باطراوت باشد. البته اینگونه فیلمها میتواند رزومه خوبی برای ما بسازد. اما نمیتواند گرمایی از حقیقت داشته باشند. زمانی فیلم میتواند اثرگذار باشد که گرمایی از حقیقت داشته باشد. حاوی مشاهدات ویژه ما باشد. این مشاهدات ویژه در درجه اول یعنی شناخت دقیق و کامل روح زمانه خودمان. بازیگر فیلم تاریخی تمیز و شیک و مرتب، گریم کرده و آرایش کرده، با لباسهای اتو شده جلوی دوربین میآید. این دروغ است، این جعل است. برای همین تماشاگران نمیپسندند.
برنده جایزه دریافت سیمرغ بلورین در دومین دوره «جشنواره فیلم فجر» در بخش «بهترین فیلمنامه» در ادامه با اشاره به زیباییهای شخصیتی وجود نازنین پیامبر عظیمالشان اسلام تاکید کرد: پیامبر(ص)، آن انسان نازنینی است که در عرض ۲۳ سال صحرای وحشی عربستان را خداشناس کرد. در عوض ما در سی و خوردهای سال باعثشدیم جوانانمان مذهب گریز شوند. انسان نازنینی با لبخند، وحشیان عربستان را انسان کرد. واقعاً چگونه میتوان این انسان نازنین را آنگونه که واقعیت دارد به تصویر کشید. اولین حرف در اسلام راستگویی است. آیا ما در فیلمهای تاریخی – مذهبیمان راستگو بودهایم. در صورتیکه همه میدانیم لحظه به لحظه فیلمهایمان دروغ و جعل بوده است. آنانی که فیلم توهینآمیز میسازند با پیامبر دشمن هستند. آنها حق خود میدانند که این عمل زشت را مرتکب شوند. در زمان حیات پیامبر این مسئله بوده، حال چه توقعی است که امروز نباشد. اما خود ما چرا؟ ما که از دوستداران و طرفداران پیامبر(ص) هستیم چرا با ساخت فیلمهای ضعیف و دروغی و جعلی زیبایی وجود نازنین را کمرنگ و بیرنگ میکنیم؟. آیا واقعا فکر میکنیم با ساختن فیلمهای تصنعی میتوانیم شخصیت پیامبر را نشان دهیم؟. خیر! امکانپذیر نیست.
داوودنژاد در پایان با تاکید بر اینکه بسیاری از فیلمهای که عنوان دین را یدک میکشند در عمل ضد دین عمل میکنند افزود: این فیلمهای دینی بیمحتوا و مصنوعی بیاعتمادی فرهنگی میآورد. جوانان ما خوب درک میکنند که تمامی این نمایشها از روی تشریفات است. این فیلمهای بیمحتوای دینی همان بیاعتقادی خود سازنده است. فیلم دینی باید از روی اعتقاد و خلاقیت ساخته شود. غیر از این حتی نمیتواند یک فیلم سرگرم کننده باشد. چون کاملاً جوانان را به انحراف فکری – فرهنگی میکشاند. چون محتوایی ارایه نمیدهد. همانطور که متاسفانه کشانده است. فیلمهای مذهبی – تاریخیای که تا بهحال ساخته شده است بههیچوجه جذب کننده نیست. بازیگران گریم شده، سیاهلشگرهایی که نیزه به دست گرفته و سیخ ایستادهاند. مگر میشود که انسان در میدانی جمع شده و به سخنرانیای گوش میدهد و گردنی تکان ندهد، به چپ و راست نگاهی نیندازد، یا قدمی به جلو یا عقب برندارد. فیلمهای دینی و تاریخی ساخته شده واقعاً بهشکل دل بههم زنی مصنوعی هستند.
نخستین دوره جشنواره فرهنگی هنری اهل بیت(ع) با عنوان «جایزه بزرگ پیامبر اعظم(ص)» به همت مجمع جهانی اهلبیت(ع) و همکاری نهادهای فرهنگی و هنری برگزار میشود. این جشنواره در سه رشته فیلم کوتاه(در سه شاخه انیمیشن، داستانی و مستند)، فیلمنامه و تألیف و ترجمه کتاب به زبان انگلیسی(در دو شاخه سیره پیامبر و پاسخ به شبهات) برگزار خواهد گردید و جوایز ارزنده و بینظیری به نفرات برتر تعلق خواهد گرفت.