گلایه شهروندان از وضعیت نظافت بیمارستان‌ها / درمان با چاشنی بوی"وایتکس"/ یک مادر: نوزادم بخاطر بوی مواد ضد عفونی کننده مشکل ریوی گرفت

به گزارش‌خبرنگار ایلنا، دوم بهمن ماه بود که به دلیل گلایه بیماران از انتشار بوی نامطبوع وایتکس و مواد ضد عفونی کننده در بخش زنان و زایمان بیمارستان تامین اجتماعی زاهدان به این بخش سرکشی کردم تا از نزدیک در جریان جزئیات دقیق ماجرا قرار بگیرم.

از در اورژانس بیمارستان تامین اجتماعی زاهدان که وارد بیمارستان شدم در همان ابتدا بوی تند تینر و رنگ تمام ذهنم را پر کرد تا بیشتر در حال و هوای محیط بیمارستان قرار بگیرم.

سالن ها و مسیرهای زیادی را برای رسیدن به بخش زنان و زایمان طی کردم؛ در پیچ و خم راهروها و طبقات خبری از آسانسور روشن برای تردد بیماران نبود و حضور زنی حدودا ۴۰ ساله که زمان زایمان اش فرا رسیده و درد در چهره اش هویدا بود و تعداد زیادی از پله های بیمارستان را برای رسیدن به بخش زایمان طی می‌کرد بر این موضوع صحه می‌گذاشت که بیمارستان فاقد امکانات اولیه، شرایط مناسب و مورد نیاز برای پذیرش بیماران است.

وارد بخش زنان و زایمان که شدم شدت بوی وایتکس به میزانی زیاد بود که چشمانم قرمز شد و سخت می‌توانستم نفس بکشم .

تک‌تک اتاق‌ها را چک کردم و متوجه شدم بیماران از این موضوع شاکی هستند و بعضی از بیماران هم به همراه نوزادان خود برای فرار از بوی تند وایتکس در راهروی بخش ایستاده بودند.

یکی از مادران که چند ساعتی از زایمان او می‌گذشت و درد شدیدی هم داشت می‌گفت: از صبح آرامش نداریم؛ تا چشم‌مان گرم شد و درد امان داد و می‌خواستیم استراحت کنیم خانم خدماتی با "طی" و وایتکس وارد اتاق شد و شروع به تمیزکاری کرد. روی تخت بودم که من را با تخت به وسط اتاق آورد و مرتب تخت هایمان را در اتاق جابجا می کرد تا بتواند زیر تخت و کناره هایش را تمیز کند، این جابجایی دردم را شدیدتر کرده است.

یکی دیگر از بیماران بستری در این بخش می‌گوید: استشمام بوی وایتکس و همزمان خوردن شیر برای نوزادان سم است؛ نمی دانم چگونه اجازه می دهند از وایتکس در این بخش استفاده شود.

همراه یکی از بیماران بخش که هم سرفه می‌کرد و هم جلوی دهانش را گرفته بود، می‌گوید: یکسال و نیم پیش من هم در همین بیمارستان نوزادم را به دنیا آوردم، دقیقا قبل از ترخیص با وایتکس شروع به تمیزکاری بخش کردند و بعد از آن فرزندم ریه هایش مشکل پیدا کرد، شکایت هایم هم به جایی نرسید و هنوز فرزندم مشکل تنفسی دارد.

در اتاق ها به دنبال پنجره ای برای خروج هوا و یا سیستم تهویه می‌گشتم که جستجویم بی‌نتیجه ماند و ناچار به سراغ یکی از پرستاران بخش رفتم و با این جمله تلخ خانم پرستار روبرو شدم: «دلت خوش است خانم؛ تهویه کجا بود اینجا زاهدان است، امکانات محدود است. »

خدمه بخش می‌گوید: خانم محترم مجبورم با وایتکس تمیز کنم و گرنه ضد عفونی نمی‌شود و این به نفع خود بیماران است. من وظیفه ام را انجام می دهم و امکاناتی که در اختیارم قرار می گیرد در همین حد است.

برای اطلاع از شرایط دیگر مراکز درمانی به میان مردم رفتم که متاسفانه گلایه از وضعیت نظافت بیمارستان‌ها و مراکز درمانی از جانب اکثر مصاحبه شوندگان بیان می‌شود و برآیند این صحبت‌ها می‌شود مشکل ریوی، نفس‌تنگی، مسمومیت و حتی عفونت.

حال باید دید پاسخ مسئولان بیمارستان تامین اجتماعی زاهدان و دیگر بیمارستان ها در خصوص استفاده از وایتکس برای ضدعفونی کردن بخش‌ها چیست و آیا راه بهتر و مناسب تری وجود ندارد تا هم بهداشت محیط آلوده بیمارستان‌ها تامین شود و هم بیماران بستری در بخش ها از عوارض استفاده از مواد ضد عفونی کننده در امان بمانند.