کریمی اصفهانی در گفتوگوو با ایلنا:
مخاطب شعارهایی که از سوی رهبری تعیین میشود، فقط دولت نیست/ باید فرهنگ سهمیهبندی وارد یک چارچوب منطقی شود
یک فعال سیاسی اصولگرا گفت: موقعی که شعاری به عنوان شعار سال قرار میگیرد تمام آحاد ملت باید پی این باشند که این موانع را رفع کنند و مجلس باید برای این کار ریل گذاری کند و خیلی اوقات شاید قوه مجریه نتواند و از نظر قانونی دستش بسته باشد و مجلس باید جوری ریلگذاری کند که این وضعیت به کار خود ادامه دهد.
احمد کریمی اصفهانی در گفتوگو با ایلنا در پاسخ به این سوال که باتوجه به اینکه رهبر انقلاب سال ۹۸ را به نام سال رونق تولید نامگذاری کردند ما چقدر در این مسیر موفق بودیم؟ گفت: باید توجه کنیم که ده پانزده سال است مقام معظم رهبری بر مبنای یک واقعیتی که جامعه ما درگیرش هست شعار سال را معین میکنند ولی این نیست که فقط قوه مجریه را مخاطب خود قرار دهیم. موقعی که شعاری به عنوان شعار سال قرار میگیرد آحاد ملت باید پی این باشند که این موانع را رفع کنند و مجلس باید برای این کار ریلگذاری کند و خیلی اوقات شاید قوه مجریه نتواند و از نظر قانونی دستش بسته باشد و مجلس باید جوری ریلگذاری کند که این وضعیت به کار خود ادامه دهد.
دبیرکل جامعه انجمنهای اصناف و بازار تصریح کرد: یکی از مواردی که در مجلس تصویب شده و در چهار دوره یعنی دورههای هفتم؛ هشتم، نهم و دهم به آن توجه نشده مسأله درصدی است که از بالا بردن حاملهای انرژی به دست آمد. باید سی درصد را به تولید اختصاص میدادند و در رابطه با هفتاد درصد که به جامعه و دهکهای پایین داده میشد، اینکه باید با چه مکانیزمی انجام میشد تا به تولید کمک کند هیچ کدام اینها در چهار دوره محقق نشد. یعنی کم کاری مجلس در رابطه با این موضوع باید بگوییم بسیار بوده به لحاظ این که دست دولتها را باز گذاشت و در دولت هشتم و نهم آقای احمدینژاد یک ریال از درآمد حاملهای انرژی را پرداخت نکرد. متاسفانه آقای روحانی هم علیرغم این که نسبت به آن بحث داشت همینطور بود و اینمیزان به تولید اختصاص پیدا نکرد.
این فعال سیاسی اصولگرا گفت: آن هفتاد درصد باید چرخ تولید را حرکت دهد و اشتغال ایجاد شود و به جای پول نقد اشتغال به خانوادهها داده شود. متاسفانه هم دولت و هم مجلس در پی رأی هستند و میخواهند خودشان را ثابت کنند در نتیجه هیچ کدام نیامدند یک مکانیزم صحیح را در رابطه با این پولی که از درآمد حاملهای انرژی بود برای تولید مستقیم و غیر مستقیم برای دهکها محقق کنند. ما حساب کردیم و دیدیم اگر هر خانوار را چهار نفر حساب کنیم اگر به جای اینکه به یک خانواده چهار نفره دویست تومان بدهیم یک شغل به هر خانوار میدادیم دو میلیون میشد اما به این موضوع توجه نشد و آقای احمدینژاد و آقای روحانی یک میلیون و هشتصد هزار تومان به اینها ضرر زدند و به دهکهای پایین لطمه زدند. حتی اگر به هر خانواده نصف شغل میدادیم از آن اشتغال یک میلیون تومان داشت درنتیجه هشتصد تومان به او خیانت کردیم و حتی اگر خیلی دست پایین بگیریم و یک چهارم شغل میدادیم حداقل پانصد تومان هدیه شغلی داده بودیم به جای این که دویست تومان به آنها بدهیم. به نظر من در این رابطه به دهکهای پایین ضرر زده و خیانت شد.
وی ادامه داد: مطلب دوم این است که دولتها به جای این که رونق واردات را داشته باشند باید به تولید توجه کنند. نواقص زیادی بر سر راه است مثل مسائل قوانین مالیات، تامین اجتماعی و مسائل مختلف که اینها باعث شده تولیدمان رونق پیدا نکند و حتی بعضی جاها که باید بر این کار نظارت داشته باشند تا ما را از واردات مستغنی کنند مثل استاندارد، به جای این که رفع موانع کنند چوب لای چرخ بودهاند. باید مرتب در پی این باشند که سطح کیفیتها را بالا ببرند تا از واردات مستغنی شویم و مشکل نداشته باشیم. آن وقت بحث این است که هم داخلی مصرف میکنیم و هم این که تولید بر مبنای صادرات باشد که کیفیت بالا میرود و صادرات هم در این صورت افزایش پیدا میکند و در مجموع اشتغال ایجاد میشود. به نظرم یک چرخه تمام عیار است.
کریمی اصفهانی گفت: مبنا بر این است که در رابطه با اصل ۴۴ که مقام معظم رهبری در سال ۱۳۸۴ فرمودند ۱۴ سال است که دارد میگذرد و هنوز نتوانستیم یک آیین نامه مدون که مربوط به نحوه واگذاری بخش غیردولتی باشد که بتواند رونق اقتصاد و تولید را داشته باشد تدوین کنیم. در این رابطه نه مجلس و نه دولت کار نکردند و در وزارت خانهها نظمی بر این کار بود. علت این که اصل نبود این است که از قبل این بنگاههای اقتصادی خیلی از افرادی که در درون وزارت خانهها و دولت هستند منافع می برند و در یک، دو، سه، چهار و پنج جا به عنوان هیئت مدیره حقوق دریافت میکنند. اینها مسائلی است که در کل باید رسیدگی شود. ما نمیتوانیم برای تولید یک گوشه را بگیریم و باید کل جامعه عزم داشته باشد و تجهیز شود و به طرف تولید برود تا بتوانیم این مهم را محقق کنیم.
دبیر کل جامعه انجمنهای اصناف و بازار بیان کرد: ما از نظر امکانات بالقوه یکی از کشورهای بسیار غنی هستیم و نزدیک هفت درصد یا هشت درصد منابع جهانی و یک درصد جمعیت داریم. کشورهایی که برعکس این هستند و یک درصد منابع جهانی دارند ولی هشت برابر جمعیت دارند توانستند خود را اداره کنند ولی ما نتوانستیم به دلیل این که یک جای کار اشکال دارد و آن سوءمدیریت در درون کشور است چه در درون مجلس و چه در درون دولت. از طرف دیگر موقعی که تصمیمی گرفته میشود باید پشتیبانی قوی داشته باشد تا مردم اعتماد کنند و این اعتماد در دست قوه قضاییه است. یعنی وقتی کسی یک بنگاه اقتصادی خریداری کرد نباید نگران باشد. البته این را بگویم که شرطش این است که با ضابطه فروش برود نه این که با رانت و ارتباط باشد. خیلی از بنگاهها که دولتی بوده و به فروش رفته علت اصلی برگشتش این است که غیر از اینکه یک قانون و آیین نامه مدون نداریم از طرف دیگر اینها را به عنوان رانت و ارتباط فروختند.
این فعال سیاسی اصولگرا یادآور شد: ملاحظه میکنید هر چه بنگاه اقتصادی دولتی عرضه میشود رغبتی برای خریدش نیست مگر کسانی که اطمینان دارند با رانت میتوانند یک دهم قیمت بخرند که شاهد چند نمونه هستید که بعدا برگشته و فسادش مشخص شده است. چرا قبل از اینکه این کار پیش آید و جرأت مردم را از بین ببرد، پیشگیری نمیکنند. همیشه میگوییم پیشگیری بهتر از درمان است. متاسفانه موقعی برخورد میکنیم که میبینیم فلان کارخانه اینچنین واگذار شده است. حتما در این موضوع باید این دقت شود. همه موانع و مشکلات و بیاعتمادیها باید به اعتماد و رغبت مردم تبدیل شود تا بتواند نتیجه دهد وگرنه با این شیوهای که دارد پیش میرود به نظرم کاری نمیشود.
وی تصریح کرد: نباید مجلس، اولِ سال بگوید و آخر سال بررسی کند. اول سال که گفته میشود همان طور که بودجه یک دوازدهم، دو دوازدهم و سه دوازدهم هست به همین نسبت یک دوازدهم، دو دوازدهم و سه دوازدهم باید نظارت بر پیاده شدن قانون شود؛ نه این که دوازده ماه بگذرد ببینیم به یک دوازدهم هم عمل نکردیم. چطور در رابطه با بودجه، خزانه باید این قدر دقیق پرداخت کند، در رابطه با یک دوازدهم، ماه اول یقه قوه مجریه را بگیرند موقعی که عمل نکردند. حرف خیلی است ولی با این حرفها، مصاحبهها و گفتنها هیچ چیز درمان نمیشود؛ گفتار درمانی نداریم و درمان عملی داریم. اگر چنین چیزی اتفاق افتاد تولید شکل میگیرد در غیر این صورت خیر.
کریمی اصفهانی در پاسخ به این سوال که شرایط بینالمللی و نپذیرفتن برخی لوایح از جمله FATF چقدر در ایجاد مشکل برای اقتصاد کشور موثر است؟ گفت: قبل از اینکه به قراردادهای بین المللی فکر کنیم و بخواهیم از این و آن چیزی برای خودمان درست کنیم باید در داخل وحدت و یکپارچگی خود را حفظ کنیم. یکپارچگی ما این است که به هر دلیل و منطقی که رسیدیم باید آن را پیاده کنیم و نمیشود مقام معظم رهبری یک چیز بگوید و دولت به یک چیز دیگر عمل کند و مردم یک چیز دیگر بخواهند. بالاخره ما در این کشور زندگی میکنیم.
دبیرکل جامعه انجمنهای اصناف و بازار گفت: چند سال است دولت برای برجام تمام تخم مرغهایش را در یک سبد گذاشت. یک سال دیگر به پایان عمر دولت آقای روحانی باقی مانده بگوید در این هفت سال چه نتیجهای گرفتند و آیا هر مقدار که ما کوتاه آمدیم دشمن جریتر نشد؟ به نظرم مرتب تحریم کرد. معتقدم تحریم بین ده تا بیست درصد اثر خود را روی اقتصاد ما گذاشته ولی هشتاد درصد درون ما تخریب است. اگر ما این هشتاد درصد را به صورت منطقی و حساب شده عمل میکردیم حتما بیست درصد دیگر را خنثی میکرد. ممکن است برخی چیزها با فرهنگ ما سازگاری نداشته باشد. ما به چیزهایی بر مبنای دین مبین اسلام معتقدیم و باید به آن عمل کنیم. اگر جایی با دین، آزادگی و کرامت ما زاویه داشت و خواست برخورد شود حتما آنجا عمل نخواهیم کرد.
این فعال سیاسی اصولگرا گفت: اما اینکه برخی میگویند ما با دنیا ارتباط نداریم اتفاقا بهترین ارتباط صادقانه و مخلصانه را ایران با دنیا دارد. ایران نمیخواهد در دنیا خیانت، جنگ و درگیری باشد و هر جا رفته برای این رفته که مسأله را جمع و جور کند. اما برخی کشورها به این بسنده نمیکنند و فقط میخواهند جهان را چپاول کنند؛ مگر آمریکا غیر از این عمل میکند موقعی که با سعودی صحبت میکند؟ عنوان گاو شیرده را به او میدهد که تا وقتی شیر دارد او را بدوشند و بعد سر گاو را ببرند. ترامپ وقتی میخواهد از سوریه صحبت کند فکر میکند دنیا نمیفهمد میگوید ما نفت سوریه را میخواهیم و نمیگوید ما کرامت انسانی و آرامش را در سوریه نمیخواهیم. آنها در پی منافع خود هستند.
وی تاکید کرد: ما هم با وحدتی که در داخل ایجاد میکنیم باید در پی منافع، کرامت و عزت مسلمانان و ملتمان باشیم و هر که در این رابطه باشد ما مخلصش هستیم و با دنیا کار و ارتباط داریم و همه دنیا میدانند که ما به چه صورتی عمل میکنیم و در مقام جنگ نیستیم و اگر جنگی پیش آمده به ما تحمیل شده و ما دفاع کردیم. اگر ما در سوریه، یمن و امثالهم حضور داشتیم پی این بودیم که به کشورها و ملتها خیانت نشود و صریح گفتیم هر کشوری که مورد هجوم بیگانه مثل اسرائیل و آمریکا قرار بگیرد یقینا در کنار او قرار خواهیم گرفت.
کریمی اصفهانی در پاسخ به این سوال که از آنجایی که مجلس دهم در سال ۹۸ کلیات طرح حذف چهار صفر از پول ملی را تصویب کرد، این اقدام را چقدر در تقویت اقتصاد ایران موثر می دانید؟ گفت: هر تدبیری که بیاندیشیم و به این منتهی شود که حفظ ارزش پول ملی شود برایمان مهم است ولی ما باید تمام تبعات این موضوع را به صورت کارشناسانه در معرض بررسی مردم و در رسانهها قرار دهیم تا همه کارشناسان نظرشان را اعلام کنند و بعد این، کار را انجام دهند. بدون این که تبعاتش بررسی شود با اجرای این کار مخالف هستم.
وی در پاسخ به این سوال که از آنجایی که یکی از مباحث اقتصادی که از سال ۹۷ شروع شد و حتی در سال ۹۸ هم ادامه داشت درباره تامین و توزیع کالاهای اساسی بود و حال آیا این اقدامات موثر واقع شد؟ گفت: یکی از مسائلی که ما در توزیع مشکل پیدا میکنیم این است که در جامعه ولع ایجاد میکنیم و حرص به وجود میآوریم و افراد بیش از خواسته خود میخرند؛ یعنی وقتی تقاضا بالا رفت عرضه دچار کمبود میشود و درنتیجه قیمت گران میشود. مثلا اگر تا دیروز برای یک سال برنج میخریدم اگر این را فرهنگ کنیم به جای یک سال یک ماه خرید کنیم موثر واقع شده و برخی مشکلات ایجاد نمیشود. در بعضی از کشورها خریدشان را روزانه انجام میدهند و مثلا دویست یا سیصد گرم برنج برای یک روز میخرند. اینکه انباشت میکنید هم ممکن است به کالاها آسیب برسد و هم این فرهنگ کمبود ایجاد میکند؛ لذا مجبور میشوید سهمیهبندی کنید. بعضی از افراد هم لازم ندارند ولی میخرند. مثلا یک نفر در سال سه بسته دستمال کاغذی مصرف میکند ولی ده بسته دستمال کاغذی میخرد و این بازار کاذب ایجاد میکند.
کریمی اصفهانی گفت: اگر فرهنگ سهمیه درست شود و با یک چارچوب منطقی عمل شود که مصرف کاذب درست نکند، اشکالی ندارد ولی خیلی اوقات سهمیه بندی کالاهای اساسی یا غیر اساسی به مصرف کاذب تبدیل میشود. خود این مصرف کاذب باعث گرانی و کمبود میشود. اقتصاد یک کار کاملا علمی و کارشناسی است و این گونه نیست که هر کسی از راه برسد مدعی اقتصاد باشد.