اگر یزدی بنای صحبت داشت باید در زمان ریاست آملی لاریجانی بر قوه قضائیه این مسائل را مطرح می‌کرد/ تعبیر جامعه از این ماجرا «دعوای قدرت» است

حجت‌الاسلام مصطفی درایتی در گفت‌و‌گو با خبرنگار سیاسی ایلنا، درباره اظهارات آیت‌الله محمد یزدی و پاسخ آملی لاریجانی و تاثیرات مقابل هم گرفتن شخصیت‌های کشور گفت: این موضوع عجیبی نیست، اینکه تصور کنیم این شخصیت‌ها همیشه چه به جا و چه نا به جا باید از کار یکدیگر تعریف کنند و نباید انتقادی کنند نه در گذشته اینطور بوده و نه به مصلحت است، در نتیجه از این جهت امر جدیدی نیست.

مشاور رئیس دولت اصلاحات تاکید کرد: آنچه مطرح است این است که گاهی لحن صحبت متفاوت است. لحنی که انسان در انتقاد به کار می‌گیرد اهمیتی دارد که از چشم جامعه هم دور نیست. بعد از آن موضوعی که درباره آن صحبت می‌شود، اهمیت دارد. در این‌جا هم حساسیت‌هایی وجود دارد که به صورت معمول موضوعی را که انتقاد می‌کنند بررسی شود که جا و زمانش هست یا نیست. سپس این موضوع هم اهمیت دارد که آیا آن فردی که انتقاد می‌کند جایگاه آن انتقاد را دارد یا خیر.

این عضو حزب اتحاد ملت با بیان اینکه بخشی از صحبت‌های آقای یزدی به انتقاد از دیگران برمی‌گشت و نه خود آقای لاریجانی، اظهار کرد: ایشان برای مرجعیت تعیین تکلیف می‌کرد که طبیعتا هیچ‌کس برای ایشان چنین جایگاهی را در حوزه قائل نیست و بعد ممکن است مورد انتقاد دیگران قرار بگیرد. این نوع صحبت کردن و تعیین تکلیف برای دیگران در شأن هرکسی نیست که بخواهد اینگونه صحبت کند و مراجع اینطور حرف نمی‌زنند. اینگونه مسائل است گاهی ممکن است عکس‌العمل‌هایی منفی داشته باشد که طبیعتا باید احتیاط بیشتری کنند.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در پاسخ به این سوال که ریشه اینگونه اختلافات را در چه مسائلی می‌توان جست‌و‌جو کرد و چگونه می‌توان از بروز موارد اینچنینی جلوگیری کرد؟، گفت: مشترکات زیادی در این دو شخصیت وجود دارد، هردو عضو شورای نگهبان هستند و هردو به مدت  سال رئیس دستگاه قضا بودند و حال بحث‌هایی مطرح شده است. اینگونه صحبت‌ها در فضای اینچنینی از نظر برخورد اجتماعی این است که تعبیر جامعه این است که این‌ها با یکدیگر دعوای قدرت دارند.

درایتی با بیان اینکه دعوا مفید نیست، عنوان کرد: حتی گاهی برخی اختلافات هست که به بالا بردن سطح آگاهی جامعه کمک می‌کند که آن اختلاف اشکالی ندارد اما بعضی اختلافات اینچنینی که به وجود می‌آید متاسفانه تخریب‌هایی را ایجاد می‌کند که یقینا مفید نیست. هر دوی این بزرگواران در قدرت بوده و الان هم هستند و جایگاهشان هم تقریبا یک جایگاه مشترک می‌شود یعنی یک توازن بین‌شان وجود دارد اگرچه از نظر سن تفاوت‌هایی وجود دارد.

وی ابراز کرد: آغاز کننده این ماجرا آقای یزدی بوده است، طبیعتا باید حق دهیم که طرف مقابل از خودش دفاع کند و پاسخ دهد. بالاخره در دعوا هم حلوا پخش نمی‌کنند. آقایان باید خودداری بیشتری کنند. البته به نظر می‌رسد آقای یزدی سطح تحمل خیلی محدودی پیدا کرده است. با توجه به اینکه سن‌شان هم بالا رفته بهتر است که کمتر اظهارنظر کنند که در این صورت فکر می‌کنم مصونیت بیشتری خواهند داشت. 

مشاور رئیس دولت اصلاحات یادآور شد: ممکن است در هر جایی اشکالات و خطایی باشد اما شکل گفتن و فردی که می‌گوید خیلی مهم است. این موارد ممکن است مسائلی را درست کند که به نفع نیست. این دعوایی که آقای یزدی شروع کرده هم که با ما نیست که بگوییم از همان اول موضع مناسبی با آقای یزدی نداشتیم بلکه آقای آملی لاریجانی از همفکران خود ایشان است. اگر عده دیگری هم حرف‌ و حدیث‌هایی که راجع به آقای یزدی مطرح بوده و هنوز هم هست را طرح کنند شاید به مصلحت ایشان هم نباشد.

این عضو حزب اتحاد ملت بیان کرد: اگر بنا است صحبتی می‌شد باید همان زمانی که ایشان سر کار بود و این اتفاقات در حال رخ دادن بود و ایشان هم به عینه یا می‌دانست یا دیده‌ بود، گفته می‌شد. از جمله صحبت مدرسه‌ای که می‌کند شاید فاصله‌اش تا منزل ایشان بیست متر هم نباشد. اما گفتن آن در این زمان و طرح این مسائل چه مشکلاتی را می‌تواند حل کند؟ فقط اتفاقی را ایجاد می‌کند که بزرگانی که اینقدر ادعا داشتند که چنین و چنان کنند این شده عاقبت‌شان. 

درایتی گفت: به نظر من این موضوع حل می‌شود چون هردو متوجه می‌شوند که به نفعشان نیست. اگر شخص دیگری غیر از آقای یزدی به آقای لاریجانی انتقاد می‌کرد که تشابهات زیادی هم از این جهات به یکدیگر نداشتند شاید پذیرشش برای جامعه بیشتر بود ولی طرح این مسائل از طرف آقای یزدی شاید عکس‌العمل منفی‌اش برای خود ایشان بیشتر از آقای لاریجانی باشد.