درخواست همسر نازنین زاغری برای دیدار با ظریف در حاشیه اجلاس نیویورک
همسر نازنین زاغری در نامهای خطاب به وزیر خارجه کشورمان درخواست کرد در مدت شرکت در اجلاس عمومی سازمان ملل در نیویورک با هم دیدار داشته باشند. او شرایط مرخصی ناگهانی نازنین را شرح داده و گفت: او آرزو میکرد ای کاش به مرخصی نیامده بود.
به گزارش ایلنا، روزنامه اینترنتی «ایندیپندنت» نامه سرگشاده «ریچارد رادکلیف» همسر «نازنین زاغری»، شهروند ایرانی-بریتانیایی که به جرم اقدام علیه امنیت ملی در ایران زندانی است را منتشر کرد.
در بخشی از این نامه آمده است
« جناب وزیر خارجه ایران، ظریف
این هفته، هفته سختی برای نازنین و خانواده ما با توجه به آزادی و زندانی شدن دوباره نازنین بود. بالاخره ما احساس توفیق داشتیم. این ماجرا هفتهای از دو تصویر بود که هر دو از صحنه خارج شدند. یک هفته پیش، نازنین ناگهان از زندان اوین به مناسبت عید آزاد شد. به او تنها ده دقیقه قبل از اینکه آزاد شود خبر داده و فرصت دادند که از تلفن برای اطلاع دادن و کمک خواستن از خانواده استفاده کند. من از خواب بیدار شدم تا لبخند او را پشت اسکایپ ببینم. اولین بار بود که بعد از دو سال او را میدیدم. سه ساعت بعد گابریلا در آغوش او بود و تصویر آنها در همه پیجها در سراسر دنیا دست به دست میشد. تصویری که حتی سفیر ایران در بریتانیا نیز آن را توییت کرد و آزادیاش را تبریک گفت.
من از تلاش شما برای تحقق این آرزو قدردانی میکنم. آخر هفته گذشته گابریلا در نهایت موفق شده بود به مادرش گلی را بدهد که خانوادههای دیگر زمان آزادی زندانیانشان از اوین هدیه میکنند. او توانسته بود به مادرش زندگی و اسباب بازیهایش را نشان دهد و به دوستان مهدکودکش ثابت کند که مادرش واقعی است. تصویر این روزها بسیار دوستداشتنی بود.
سه روز بعد دومین تصویر نمایش داده شد زمانی که آزادی نازنین ناگهان به پایان رسید. ماموران مختلف پیامهای مختلفی میدادند اما یکی پس از دیگری شبیه به هم بود. نازنین قول داد خودش به اوین برگردد. مدت زمانی که از در خارج شد تا توسط ماموران زندان دریافت شد برای او یک ساعت طول کشید و او همه این مدت را گریه میکرد.
بازگشت او به زندان برای ما تاثیرات بیرونی داشت. نازنین روز سهشنبه به من زنگ زد. یکی از سختترین مکالمات ما بود. او آرزو میکرد ای کاش هرگز آزاد نشده بود. بعد از این تماس نازنین در اثر دو حمله عصبی پنیک بیهوش شد. پاهای او هنوز بیحس است. او با آمبولانس به بیمارستان اوین منتقل شد. هیچ تصویری از بستری شدن او وجود ندارد. وزارت خارجه شما به بریتانیا گفته که حال او کاملا خوب است.
من به دیپلماسی رسانهای متهم شدم اما پشت همه این زمزمههای در سایه، صدای حمایت از خانواده شنیده میشود.
من به دفتر امور خارجی گفتم که ما به دنبال مرخصی جدیدی نیستیم. «آلیستر برت» در تهران است. من از او خواستم که از طریق وزارت خارجه بفهمد که چه اتفاقی در حال رخ دادن است. ما بار دیگر از دولت بریتانیا میخواهیم که به نازنین مصونیت سیاسی اعطا کند.
سه هفته دیگر نازنین واجد شرایط آزادی خواهد شد چرا که نیمی از مدت ۹۰۰ روزه حبس خود را طی خواهد کرد. این زمانی است که ما هر دو برای نشست اجلاس عمومی سازمان ملل در نیویورک حضور داریم. من میخواهم با شما دیدار داشته باشم و درباره وضعیت بعدی نازنین گفتوگو کنیم.
بخشی از داستان ما علنی شده اما هنوز مسائل پنهانی باقیمانده است. نازنین از ایرانیان دو تابعیتی است که بعد از توافق هستهای در جنگ سیاسی درگیر شده است.
این درسی است که از دو تصویری که در هفته گذشته برای ما حادث شد گرفته میشود. ما به کمک شما برای بستن این شکاف حفاظتی نیاز داریم.
ریچارد رادکلیف
همسر نازنین زاغری»