چرا مخالفان دستاورد دولت در تمدید تعلیق اقدامات تقابلی FATF علیه ایران را کم ارزش جلوه می‌دهند؟
گروه ویژه اقدام مالی علیه پول‌شویی و تامین مالی تروریسم (FATF )، در پایان نشست عمومی اخیر خود اعلام کرد که تعلیق اقدامات احتیاطی علیه ایران را ۴ ماه دیگر تمدید می‌کند.
به گزارش ایلنا، در شرایطی که لابی سنگین آمریکا، اسرائیل، عربستان و آرژانتین در پاریس برای اعمال اقدامات تقابلی علیه ایران و بازگرداندن نام جمهوری اسلامی ایران به فهرست سیاه FATF ناکام ماند، به نظر می‌رسد برخی از جریان‌ها و رسانه‌های داخلی از این ناکامی چندان رضایت ندارند و آن را دستاوردی قابل ستایش نمی شمارند و خواسته یا ناخواسته در زمینی بازی می‌کنند که در ماه‌های گذشته آمریکا و اسرائیل اقدامات علیه ایران را در آن زمین دنبال می‌کردند.
آخرین بازی این جریان‌ها و رسانه‌ها در داخل کشور، حمله به «تعلیق اقدامات تقابلی علیه ایران» است؛ در این حملات دو سناریو را می‌توان متصور شد:
اول آنکه ممکن است این جریان‌ها از خروج نام ایران از فهرست سیاه FATF ناخرسند باشند؛ در این صورت تردیدی باقی نمی‌ماند که این جریان‌ها در پیوندی نانوشته با دشمنان کشور، همان هدفی را دنبال می‌کنند که آمریکا، عربستان و اسرائیل در راستای آن، انزوای ایران و فشار روز‌افزون بر مردم کشورمان را آرزو دارند. اگر مخالفان فعلی FATF با چنین رویکردی دست به تخریب دولت می‌زنند و دستاوردهای دیپلماتیک را ناچیز می‌شمارند؛ باید در برابر افکار عمومی و خواست ملت پاسخگو باشند که چرا حامی فشار بر مردم و اعمال تحریم‌های جدید علیه کشور هستند.
دوم آنکه مخالفان، تصمیم اخیر FATF مبنی بر تعلیق چهارماهه اقدامات تقابلی علیه ایران را نادرست می‌دانند و معتقدند ایران باید به طور کل از فهرست سیاهFATF خارج شود. اگر با حسن ظن، سناریوی دوم مخالفان را دلیل حملاتشان به دولت و دستگاه دیپلماسی بدانیم پس به صورت پیشینی یک مسئله از سوی آن‌ها پذیرفته‌شده است؛ اینکه خروج ایران از فهرست سیاه FATF اهمیت دارد و باید به طور کل نام ایران از این فهرست خارج شود. در این صورت این رسانه‌ها و جریان‌های داخلی، قبول دارند که ایجاد فرایندهایی که منجر به شفاف‌سازی مالی در راستای اعتمادسازی در جامعه بین‌المللی باشد، اقدامی مورد پذیرش، ضروری و در جهت منافع ملی کشور است. در حال حاضر ایران گام‌های موثری در این زمینه برداشته است و در مورد چهاربند از توصیه‌های FATF باید اقداماتی در داخل انجام دهد؛ این چهاربند به اصلاح دو قانون مبارزه با پول شویی و قانون مبارزه با تامین مالی تروریسم و همچنین الحاق ایران به دو کنوانسیون بین المللی پالرمو و CFT مربوط می‌شود که لوایح چهارگانه دولت در همین راستا بود. بنابراین مسیر خروج ایران از محدوده ریسک‌پذیری کوتاه شده است.
باید یادآور شد که تا دو سال قبل، نام ایران در کنار کره‌شمالی در فهرست سیاه FATF قرار داشت اما با تلاش دولت تا کنون سه بار نام ایران به طور موقت از این فهرست خارج و اقدامات تقابلی علیه کشورمان تعلیق شده است. بنابراین رسانه‌هایی مانند کیهان و دیگر رسانه‌هایی که پیروزی دیپلماسی کشور در برابر لابی امریکا، اسرائیل و عربستان در نشست FATF را مورد حمله قرار می‌دهند اگر اقدامشان در حالت خوشبینانه ناشی از سناریوی دوم باشد، نه تنها باید از این دستاورد حمایت داشته باشند، بلکه دولت را برای برداشتن گام‌های بعدی همراهی کنند.
ضمن آنکه همانطور که مسئولان دولتی هم بارها اعلام کرده‌اند با تصویب لوایح مرتبط با FATF همه مشکلات حل نمی‌شود و با علم به چنین مسئله‌ای، واضح است که دولت تمام تخم‌مرغ‌هایش را در سبد FATF نگذاشته است از این جهت به نظر می‌رسد کسانی که چنین موضوعی را به دولت نسبت می‌دهند بیش از پیش خودشان تمام انتظاراتشان را در پیوستن یا نپیوستن به FATF خلاصه کرده‌اند.
از سوی دیگر باید این نکته را نیز مدنظر قرار داد که در عرصه روابط بین‌الملل لازم است با ظرافت‌های خاص دیپلماتیک و البته همراهی داخلی و حمایت منسجم از دستگاه دیپلماسی، راهکارهای عبور از دسیسه‌های احتمالی را در فضای آرام داخلی اندیشید؛ قطعا حملات و مخالفت‌های برخی رسانه‌ها و جریان‌ها با هدف دستیابی به منافع جناحی و شخصی، می‌تواند دستیابی به منافع ملی و اتخاذ تصمیم‌های درست را تحت تاثیر قرار دهد.
