علیرضا رحیمی:
برخورد ماشینی و بخشنامهای با مشکلات معلولان گویای فاصله عمیق درک مدیران با واقعیتهای زندگی آنها است
نماینده مردم تهران در یادداشتی نوشت: قانون جامع خدمات معلولان و لایحه تبعی آن نیز به تنهایی و بی ضمانت اجرا دردی از این قشر شایسته ودردکشیده دوا نخواهد کرد. چاره کار در فهم موضوع و اجرای بدون تبعیض قوانین و مقررات است.
به گزارش ایلنا، علیرضا رحیمی نماینده مردم تهران در یادداشتی با عنوان «معلولان و فهم ما» در کانال تلگرامی خود نوشت:
معلولان به عنوان بخشی از جامعه در همه شهرها و روستا سکونت و زندگی دارند اما دیده نمیشوند همچنانکه شنیده نمیشوند. عوامل مختلفی باعث حضور کمرنگ معلولان در شهر و اماکن عمومی شده است. عدم مناسب سازی معابر و گذرگاهها، نبود وسیله حمل ونقل مناسب، دسترسی نداشتن به نیازهای عادی در اماکن عمومی مثل پارکینگ خودرو، توالت عمومی، علائم راهنمایی و رانندگی مناسب فقط بخشی از این موانع هستند.
مانع مهم دیگر نگاه مردم به معلول و حضور او در اجتماع است. گاهی آنقدر نگاههای دنباله دار و زل زدنهای سخیف به حرکت کردن معمولی یک معلول سخت و تلخ است که فرد معلول را از درون خرد میکند.
باور کنیم در فهم معلولان و معلولیت راه درازی برای طی شدن داریم. خانواده هایی که سرپرستی معلول را به عهده دارند با مشکلات چند لایهای از درون و بیرون خانواده مواجهاند و مشقات پیدا و پنهان زندگی آنها را روزانه مشق میکنند.
دختران و زنان معلول، به دلیل همین نقص اجتماعی از معلولیت و نگاههای شکننده به مراتب با مشکلات بیشتری مواجهاند. کودکان معلول در سختی و بی پناهی توامان سختیهای مضاعفی را تحمل میکنند و زبان بیان ندارند کافی است لحظاتی با پدر و مادر این کودکان صبورانه هم کلام شویم.
توانمندی فکری و خلاقیت معلولان و همت و اراده بالای آنها در شکستن موانع و رسیدن به پله بالاتر و دسترسی به سطح جامعه ثابت شده است. مسابقات علمی و خلاقیت عرصه دانشگاه و میادین ورزشی در سطوح ملی و پاراالمپیک و حتی مدیریت گمنام این عزیزان در عرصه های مختلف گویای شایستگی و امتیاز آنهاست.
قانون جامع خدمات معلولان و لایحه تبعی آن نیز به تنهایی و بی ضمانت اجرا دردی از این قشر شایسته ودردکشیده دوا نخواهد کرد. چاره کار در فهم موضوع و اجرای بدون تبعیض قوانین و مقررات است.
در صورت تبیین درست موضوع توسط رسانهها برای افکار عمومی نهضتی ملی و مردمی در جهت کاهش آلام و همدلی جامعه با معلولان آغاز میشود. هنوز درک صحیح و واقعی از موضوعات مبتلابه معلولان به جامعه منتقل نشده است و جامعه نیازمند رسیدن به فهم مشترک در حوزه معلولان است.
برخورد ماشینی و بخشنامهای و نگاه از بالا به پایین به مشکلات و مسائل معلولان گویای فاصله عمیق درک مدیران با واقعیتهای زندگی فردی و اجتماعی معلولان است.
پیشنهاد میکنم شهردار تهران مشاور ویژه معلولان با اختیارات لازم برای هماهنگی داشته باشد تا بتوان تلاشهای پراکنده والبته ارزشمند در شهرداری را برای ارتقای خدمات شهری به معلولان انسجام هم آهنگی بخشید.
در همسایگی محل زندگی و کار از توجه همدلانه به زندگی معلولان غافل نباشیم و در بسته دوستانمان، در را به روی دوستی با معلولان بگشاییم.
روز ۱۲ آذر در تقویم بعنوان روز معلولان نامگذاری شده اما هر روز ما برای اسان سازی زندگی برای معلولان میتواند روز تقویمی باشد.