علی مطهری مطرح کرد:
اشعار مراسم عید فطر بیانیه سیاسی بود/ شعارها برجام و نظام را تخطئه می‌کرد
نائب رئیس مجلس گفت: در مصلای تهران قبل از نماز اشعاری قرائت شد که بیشتر یک بیانیه سیاسی بود و کمترین ارتباط را با عید فطر داشت.
به گزارش ایلنا، علی مطهری در یادداشتی به عنوان عید فطر یا روز عقده‌گشایی نوشت: در مراسم نماز عید فطر امسال با پدیده‌ای مواجه شدیم که تناسبی با این روز نداشت. در روز عید فطر معمولا از آثار معنوی ماه رمضان مانند تقویت اراده در مبارزه با هواهای نفسانی و دوری از حقد و کینه و عناد و ضرورت حفظ این دستاورد سخن گفته می‌شود که موجب نزدیک شدن دل‌ها به یکدیگر می‌گردد اما در مصلای تهران قبل از نماز اشعاری قرائت شد که بیشتر یک بیانیه سیاسی بود و کمترین ارتباط را با عید فطر داشت.
گذشته از عدم تناسب این اشعار با عید فطر، مضمون و محتوای این اشعار هم ناراستی‌هایی داشت. اولا برجام را به‌طور کلی تخطئه می‌کرد در حالیکه توافق برجام تصمیم کل نظام و تخطئه آن تخطئه کل نظام است. نقاط قوت و نقاط ضعف آن نیز به کل نظام بر می‌گردد نه اینکه نقاط ضعف آن مربوط به آقای روحانی و آقای ظریف است و نقاط قوت آن مربوط به بخش دیگر نظام.
ثانیا در اشعار مذکور سخن از سیلی کوخ‌نشین به کاخ‌نشین رفته بود. این دید طبقاتی بیشتر با مارکسیسم سنخیت دارد تا با اسلام. آنچه در اسلام اصالت دارد ایمان و عمل صالح است، نه محرومیت و فقر. به تعبیر شهید آیت‌الله مطهری نباید میان خاستگاه و جهت‌گیری دچار اشتباه شد. جهت‌گیری اسلام و نهضت اسلامی به سود مستضعفان است اما خاستگاه اسلام و یک نهضت اسلامی صرفا مستضعفان نیستند بلکه همه طبقات جامعه در رشد آن شرکت دارند چون اسلام با فطرت انسانها سروکار دارد و حتی فطرت یک کاخ نشین و برخوردار را نیز بیدار می‌کند.
ثانیا در آن اشعار بعد از آنکه می‌گوید ما از هر تحریمی استقبال می‌کنیم، می‌گوید« راه ما راه حسین است» . گویی امام حسین علیه السلام بدون هرگونه محاسبه‌ای و صرفا از روی عصبانیت و احساس دست به قیام زد، در حالیکه ایشان دقیق‌ترین محاسبات را داشت و دنبال تحصیل بیشترین اثر و نتیجه از قیام خود بود. اینکه راه ما راه حسین است، به این معنی نیست که ما بی‌جهت هرگونه تحریمی را بر ملت خود تحمیل کنیم و مشکل برای آنها بیافرینیم.
رابعا در آن اشعار سند ۲۰۳۰ نسخه‌ای از غرب برای تعلیم و تربیت ما معرفی شد، در حالیکه چنین نیست. هیچ دولتی در جمهوری اسلامی توصیه نامه‌های یونسکو را به عنوان برنامه تعلیم و تربیت خود تلقی نمی‌کند، بلکه به خاطر آثار خوب و مزایای ارتباط با سازمان‌های بین‌المللی خصوصا سازمانی مثل یونسکو که بهره ای از استقلال نیز دارد و اخیرا از فلسطین دفاع کرد، ارتباط خود با این سازمان‌ها را حفظ می‌کنند و منویات خود را نیز در اسناد آنها می‌گنجانند و البته آن بخش از توصیه نامه‌ها را که منطبق بر اسلام نباشد رد می‌کنند و برای خود حق تحفظ قائل می‌شوند. در واقع مسئله این است که با سازمان های بین‌المللی باید ارتباط داشته باشیم یا نه؟ اگر با یونسکو نباید ارتباط داشته باشیم پس با سازمان‌ملل هم نباید ارتباط داشته باشیم. البته هشدارهای رهبر انقلاب در این‌خصوص به نظر من پیام احتیاط است که مبادا برنامه تعلیم و تربیت خود را به جای اسلام از غرب بگیریم.
مطلب آخر اینکه اتفاقی مانند آنچه روز قدس به صورت توهین به رئیس‌جمهور و برخی دیگر از مقامات کشور رخ داد و آنچه در برنامه نماز عید فطر تهران رخ داد، رهبر انقلاب را ناچار می‌سازد در خطبه‌های نماز عید فطر درباره تعبیر «آتش به اختیار» توضیح دهند، در حالیکه اگر افرادی که خود را ولایتمدار می‌نامند و دیگران را ضد ولایت، درست می‌فهمیدند و درست عمل می‌کردند نیازی به این توضیح و ایجاد زحمت برای ایشان نبود.
