خبرگزاری کار ایران

سیدحسن خمینی:

آیت‌الله هاشمی در مناظرات کذایی سال ۸۸ محور گفت‌و‌گو بود/سیاست‌مداری که از فحش می‌ترسد خودش را مفت می‌فروشد

آیت‌الله هاشمی در مناظرات کذایی سال ۸۸ محور گفت‌و‌گو بود/سیاست‌مداری که از فحش می‌ترسد خودش را مفت می‌فروشد
کد خبر : ۴۴۹۸۷۶

یادگار امام با اشاره به اینکه آقای هاشمی خودش شخص گفتمان انتخابات کشور بود، گفت: در انتخابات عده‌ای از بغض به شخص دیگری رای دادند. او همیشه در انتخابات‌ها حضور داشت که رد صلاحیت شد و محور بحث بود به گونه‌ای که در مناظرات کذایی سال ۸۸ هم محور گفت‌و‌گو بود.

به گزارش خبرنگار سیاسی ایلنا، سید حسن خمینی در مجمع عمومی انجمن اسلامی جامعه پزشکی عنوان کرد: حوادث تلخی را در این هفته‌ها داشتیم، فوت آیت‌الله هاشمی و حادثه دیروز تهران از جمله این حوادث بود. من احساس کردم آقای هاشمی برای حضور در این مراسم قول دادند و باید کسی آن را پیگیری کند برای همین قبول کردم حضور پیدا کنم.

سید حسن خمینی از جمع خواست برای آیت الله هاشمی فاتحه خوانده شود.

او با بیان اینکه واقعیت این است که آیت‌الله‌هاشمی بزرگترین شخصیت سیاسی چند صد ساله ایران است، گفت:  بی تردید در ٥٠ سال گذشته به جز امام که در فاصله زیادی با دیگران هستند، نمی توانیم شخصیتی را به اندازه آقای هاشمی در همه صحنه های سیاسی حاضر ببینیم.

یادگار امام با اشاره به اینکه آقای هاشمی خودش شخص گفتمان انتخابات کشور بود، گفت:  در انتخابات عده‌ای از بغض به شخص دیگری رای دادند. او همیشه در انتخابات‌ها حضور داشت که رد صلاحیت شد و محور بحث بود به گونه‌ای که در مناظرات کذایی سال ۸۸ هم محور گفت‌و‌گو بود.

او افزود: من توفیق داشتم در سال‌های اخیر با‌ آقای هاشمی رفت و آمد داشتم ایشان ویژگی‌های منحصر به فردی داشت، امتیازهای بالایی داشت که در یک شخصیت کمتر می‌یابیم، ایشان باهوش بود. کافی بود موضوع بحث را مطرح می‌کردیم علی‌رغم اینکه ایشان پا به سن گذاشته بود مانند یک شطرنج‌باز که چند مرتبه را می‌تواند حدس بزند به محض شنیدن می‌توانست ابعاد دیگر را حدس بزند. او فردی شجاع در تصمیم‌گیری بود، اگر شما می‌توانستید در فرآیندی به نتیجه برسید، بر روی آن ایستادگی می‌کرد.

سیدحسن خمینی تاکید کرد: آیت‌الله هاشمی شجاعت بازگشت از خطا را داشت، دگم نبود، وقتی متوجه می‌شد اشتباه کرده شجاعت داشت بازگردد. ایشان ذکاوتی داشت که تصمیمات غلط گذشته را برگرداند جوری که پیروزی جلوه کند. ایشان ریاکار نبود، به خصوص اینکه در برخی هم‌لباس‌های ما این ویژگی وجود دارد. ایشان می‌گفتند اگر کاری را انجام داده‌ایم باید بگوییم.  من به این دلیل به ایشان علاقمند شدم که ریاکار نبود.

او خاطرنشان کرد: سال‌های زیادی فشار روی ایشان زیاد بود برای همین از ایشان پرسیدم عید کجا می‌روید گفتند کیش، گفتم امسال در این وضعیت می‌خواهید بروید. گفتند هر سال می‌رفتم امسال هم می‌روم. نزدیک به سی و هفت سال همسایه ایشان بودیم وضعیت زندگی ایشان همان بود که هست و تغییری نکرد.

یادگار امام با بیان اینکه از ویژگی‌های ایشان می‌توان گفت کینه نداشت، می‌بخشید اما فراموش نمی‌کرد، گفت: چیزهای را به زبان می‌آورد که فکر می‌کردم فراموش کرده است. به نظرم این خوب است زیرا جلوی اشتباه را می‌گیرد، برای یک سیاست‌مدار خوب است که ببخشد اما فراموش نکند. من برای جملاتی که می‌گویم ده‌ها خاطره دارم. از ابتدای عمر سیاسی، ایشان ائتلاف‌هایی با افراد و گروه‌های مختلف داشت.

او افزود: در اوج حوادث ۸۸ صبح یک خطیبی تندترین سخنان را به ایشان گفته بود، آن شخص به دیدار آیت‌الله هاشمی رفته بود. پرسیدم به روی هم آوردید؟ گفتند؛ نه. ایشان ظرفیت روحی بالایی داشت، نسبت به حوادث مختلف می‌توانست سکوت کند. او پر کار بود نمی‌توانست بیکار باشد، هفته آخر که در مراسم آقای اردبیلی ایشان را دیدم ظهرش گفتند من خسته شدم از صبح مشغول کار بودم بیا شما هم مطالعه کن. مجموعه‌ای که دست من دادند را دیدم که مطالعه آن چند ساعت طول می‌کشد اما ایشان مطالعه کرده بودند.

سیدحسن خمینی تاکید کرد: ایشان علاقه وافری به آبادانی کشور داشت که به عشق و وسواس رسیده بود و می‌گفتند فقط شعار می‌دهند، ایشان معتقد بود باید الزامات و احتیاجات را فراهم کنیم. به سازندگی کشور از بن و باور علاقه داشت و می‌گفتند باید جامعه را به بهترین نحو اداره کنند. آیت‌الله هاشمی اهل قهر نبود، هیچ‌گاه قهر نمی‌کرد و اگر جایی می‌رفت یا  نمی‌رفت در راستای مسیری بود که برای خودش معین کرده بود. در سخت‌ترین شرایط هیچ جا پایی را از دست نمی‌داد، برای سنگرهایی که در اختیار داشت می‌جنگید. به خداوند امیدوار و بسیار خوش‌بین بود.

یادگار امام با اشاره به اینکه آیت الله هاشمی به فهم مردم اعتماد داشت و در اوج حملات می‌گفت به فهم مردم اعتماد کنید آنها درست تشخیص می‌دهند، گفت:  تشییع باشکوه پیکر ایشان که مافوق انتظار برخی‌ها بود این را ثابت کرد. برای جریان‌های سیاسی این موضوع خیلی مهم است که ما درست عمل کنیم و سر مردم کلاه نگذاریم. کسانی که با مردم اینگونه رفتار کردند، هنگام اشتباه مردم از آنها روی گردان نشدند باید همین که هستیم را نشان دهیم، آقای هاشمی در این درس شاگرد خوبی در مکتب امام بود. خودش را برای کسی بزک نمی‌کرد، شاید بزک کردن در دوره‌ای جواب بدهد اما در طولانی مدت آن هم در این زمان به سرعت تاثیر خود را از دست می دهد.

سیدحسن خمینی گفت: آقای هاشمی به انتخاب خود و صحت مسیرش اعتماد و اعتقاد داشت، شاید همین ایمانی که به خدا، مردم و هدفش داشت آرامش روحی برای او فراهم کرده بود. به همین خاطر غصه نمی‌خورد. صبور و آرام بود، از معدود کسانی بود که در این سن در شبکه‌های اجتماعی حضور داشتند.

او با بیان اینکه هیچ‌گاه ندیدم آیت‌الله هاشمی به ریا بگوید من نماز شب می‌خوانم، گفت: از هرآنچه راجع به آن سخن می‌گفت، مطلع بود. الان ما می‌دانیم با ورود فضای مجازی مردم راجع به ما چه فکری می‌کنند. برای ایشان منافع ملی بر منافع شخصی ارجحیت داشت بعد از انتخابات ۹۲ که رد صلاحیت شدند من نیز به ایشان گفته بودم این کار را می‌کنند. ظهر روز رد صلاحیت به دیدار ایشان رفتم بسیار سر حال بودند. شب هم جماران خدمت ایشان رفتم دیدم خوشحال بودند. گفتند من نمی‌دانم این مسئولیت را چه کار کنم، مردم از من انتظار دارند. خیلی‌ها به ایشان گفتند حیثیت به دست آمده را خرج کسی نکن. ایشان می‌دانست با سرمایه به دست آمده بعد از ۸۴ و ۸۸، با آن حملات قطعا پیروز خواهد بود اما منافع ملی را بر منافع شخصی ترجیح داد.

یادگار امام تاکید کرد: آیت‌الله هاشمی در خبرگان می‌دانست چه اتفاقی می‌افتد، تقدم منغعت جمعی را بر شخصی که شرط بزرگ کار سیاسی است، انجام داد. قدر خودش را می‌شناخت و خودش را مفت و ارزان نمی‌فروخت و معتقد بود آبرو باید به موقع خرج شود. آیت‌الله هاشمی هر جا لازم می‌شد خودشان وارد عمل می‌شد، منیت نداشت. اما قدر خودش را می‌دانست. او از دشنام و فحش نمی‌ترسید، سیاست‌مداری که از فحش می‌ترسد خودش را مفت می‌فروشد. از این حیث واکسینه شده بود، در سه دوره زندگی‌اش از سه گروه ضربه خورده بود، دهه اول از ضد انقلاب، ده دوم از چپ‌ها و دهه سوم از راست‌های افراطی.

سیدحسن خمینی با بیان اینکه آیت‌الله هاشمی به شدت به امام علاقه داشت،  و این علاقه مانند پسر به پدر بود، گفت: این علاقه عمیق و مجتهدانه بود ، او معتقد بود امام را باید مانند مکتب خواند. امام را به عنوان یک مکتب فکری می‌دید که باید به اصولش اتکا کرد و با این فکر مسیر را هموار کرد. ما هم نباید از چیزی بترسیم و به وظیفه خودمان عمل کنیم.

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز