فانی و صندلی متزلزل آموزش و پرورش

به گزارش خبرنگار پارلمانی ایلنا، علی‌اصغر فانی دوازدهمین وزیر آموزش و پرورش است؛ این بدون احتساب افرادی است که در زمان‌های مختلف به عنوان سرپرست در این وزارتخانه فعالیت کرده‌اند. با این همه صندلی او هم متزلزل است. تعداد زیادی از نمایندگان از کلاس‌های درس به مجلس آمده‌اند؛ مردم نیز تحولات این وزارتخانه را با حساسیت بیشتری دنبال می‌کنند و عملکرد این وزارتخانه زیر ذره‌بین‌هایی قوی قرار دارد. این یعنی حتی قدرتمندترین وزیر این وزارتخانه هم نتوانسته از زیر تیغ استیضاح در امان بماند.

حالا صحبت از استیضاح علی اصغر فانی است؛ کسی که یکبار در مجلس نهم تجربه استیضاح را داشته، در مجلس دهم نیز یکی از اولین گزینه‌های استیضاح است. نمایندگانی مثل جلودارزاده و قمی معتقدند باید تا پایان عمر دولت به او زمان داد و برخی دیگر فشار می‌آوردند تا استیضاح در دستور کار مجلس قرار بگیرد.

استیضاح‌کنندگان می‌گویند از ۲۶ محوری که باید با فانی بررسی می‌شد، ۱۳ مورد آن بررسی شد و پس توضیح‌های وزیر، استیضاح کنندگان قانع نشدند. بدین ترتیب ادامه جلسه کمیسیون آموزش با حضور فانی و استیضاح‌کنندگان به سه‌شنبه موکول شد؛ جلسه‌ای که احتمالا آخرین فرصت کمیسیون آموزش برای ارائه گزارش به صحن است.

گفته می‌شود هنوز هیچ‌‌یک از استیضاح‌کنندگان -یکی از نمایندگان از جمع ۵۰ نفری آنها خبر داده- از درخواست خود انصراف نداده‌اند. بدین ترتیب احتمال دارد به‌رغم مخالفت اکثریت نمایندگان، سرنوشت دوازدهمین وزیر نیز، سرنوشتی شبیه اکثر وزرای آموزش و پرورش شود.

پایان کار اولین وزیر با استعفای بازرگان

اردیبهشت امسال بود که غلامحسین شکوهی بعد از نود سال زندگی جان به جان آفرین تقسیم کرد. اولین وزیر آموزش و پرورش بعد از انقلاب، به وزارت رسید و با استعفای بازرگان داستان او نیز به نقطه پایان رسید.

شهادت دومین و سومین وزیر

بعد از شکوهی، نوبت رجایی شد تا در صندلی وزارت آموزش و پرورش دولت بنشیند. رجایی اما خیلی زود و در سال‌های پرتنش ابتدای انقلاب به نخست وزیری و سپس به ریاست جمهوری رسید و مدتی بعد توسط منافقان به شهادت رسید. در دوران نخست وزیری رجایی، باهنر وزارت آموزش و پرورش را بر عهده داشت.

چهارمین وزیر و رشد موتلفه

در دولت رجایی و باهنر، پست وزارت آموزش و پرورش به سیدعلی‌اکبر پرورش -که سه سال پیش و در هفتاد سالگی در اصفهان درگذشت- رسید. او عضو ارشد موتلفه اسلامی بود و در دوران وزارت او نیروهای موتلفه در بدنه آموزش و پرورش فرصت رشد پیدا کردند؛ به شکلی که بعد از سه دهه هنوز هم مدیران فراوانی از موتلفه اسلامی در بدنه وزارتخانه مشغول به کار هستند.

پنجمین وزیر همچنان معلم باقی ماند

سیدکاظم اکرمی به عنوان جانشین پرورش در اواخر دولت اول میرحسین موسوی انتخاب شد اما برخلاف سایر وزیران آموزش و پرورش هیچوقت یک سیاستمدار شناخته نشد و یک معلم باقی ماند. او از جمله افراد حلقه مشاوران فانی به شمار می‌رود و به عقیده بسیاری، قوی‌ترین مشاور او محسوب می‌شود.

ششمین وزیر و طولانی‌ترین دوران وزارت

در اواخر دولت موسوی، اکرمی نیز در وزارت دوام نیاورد و جای خود را به محمدعلی نجفی داد. نجفی طولانی‌ترین دوران را در این وزارتخانه تجربه کرد و در هر دو دولت هاشمی رفسنجانی نیز در این صندلی قرار داشت.

در سال ۱۳۷۰ نمایندگان مجلس یک بار برای استیضاح او اقدام کردند که نجفی توانست یک بار دیگر از مجلس رای اعتماد بگیرد.

با روی کار آمدن دولت روحانی، وی اولین فردی بود که برای تصدی وزارت آموزش و پرورش معرفی شد اما در کسب رای نمایندگان ناکام ماند.

نجفی نیز مانند بسیاری وزیران آموزش و پرورش یک سیاستمدار تمام‌عیار بود و عضو شورای مرکزی کارگزاران سازندگی است و حتی در سال ۸۴ شایعات زیادی درباره نامزدی او در انتخابات ریاست جمهوری شنیده می‌شد.

هفتمین وزیر: طرفدار اصلاح‌طلبان، اصولگرا شد

حسین مظفر اولین وزیر آموزش و پرورش دولت اصلاحات بود. مظفر دبیر کل انجمن اسلامی معلمان بود که یکی از هفت تشکل حامی سیدمحمد خاتمی به شمار می‌رفت. با این حال در سال‌های بعد از وزارت مظفر به اصولگرایان و به شخص باقر قالیباف علاقمند شد و به عنوان رئیس ستاد قالیباف فعالیت و زندگی سیاسی خود را ادامه داد.

هشتمین وزیر: مرتضی حاجی؛ یک وزیر دو استیضاح

مرتضی حاجی دیگر وزیر آموزش و پرورش دولت خاتمی بود که در سال ۸۰ به مجلس ششم معرفی شد. رئیس ستاد خاتمی در سال ۷۶ و وزیر تعاون دولت اول خاتمی یک بار سال ۸۲ در مجلس ششم استیضاح شد که توانست رای اعتماد نمایندگان را به دست بیاورد. بار دوم نیز در اواخر دولت خاتمی بحث استیضاح او جدی شد که توصیه‌های مقام‌های عالی‌رتبه نظام به مجلس اصولگرا برای همکاری بیشتر با دولت موجب شد این استیضاح به صحن نرسد.

علی‌اکبر اشعری اولین فردی بود که احمدی‌نژاد برای تصدی وزارت آموزش و پرورش به مجلس معرفی کرد اما او موفق به کسب رای اعتماد نمایندگان نشد.

نهمین وزیر برکنار شد

محمود فرشیدی وزیر آموزش و پرورش بعدی بود که در ابتدای دولت احمدی‌نژاد این مسئولیت را پذیرفت. او یکبار استیضاح شد اما با حمایت قاطعانه احمدی‌نژاد کار خود را ادامه داد اما مدتی بعد احمدی‌نژاد او را عزل کرد. فرشیدی مسئولیت یک نهاد صنفی به نام کانون تربیت اسلامی را بر عهده دارد.

وزیر دهم و آرزوی ریاست جمهوری

علیرضا علی‌احمدی وزیر آموزش و پرورش بعدی احمدی‌نژاد بود. او در سال ۸۴ برای وزارت تعاون رای اعتماد مجلس را به دست نیاورده بود اما اصولگرایان مجلس به این نتیجه رسیدند که وی برای تصدی وزارت آموزش و پرورش شایستگی لازم را دارد. البته نمایندگان به دنبال استیضاح علی‌احمدی هم بودند که این استیضاح انجام نشد. علی احمدی سال ۹۲ برای نشستن بر کرسی ریاست جمهوری نامزد شد، اما در نهایت انصراف داد.

وزیر یازدهم؛ از مجلس تا وزارتخانه

در دولت دوم احمدی‌نژاد وزارت آموزش و پرورش به حمیدرضا حاجی‌بابایی رسید که در آن زمان نماینده مردم همدان در مجلس بود.

ابتدا احمدی‌نژاد قصد داشت سوسن رجایی را به عنوان اولین وزیر زن وارد کابینه خود کند، اما مجلس با معرفی او مخالفت کرد. حاجی‌بابایی در کنار کاظم جلالی از جمله افرادی بود که سابقه عضویت در حزب اعتدال و توسعه را داشت، اما با روی کار آمدن دولت اصولگرای احمدی‌نژاد با انتشار بیانیه‌ای از این حزب جدا شده بود.

حاجی بابایی در مجلس دهم نیز کفش‌های خود را برای نشستن روی صندلی نایب‌رئیسی آماده کرده بود که در نهایت این صندلی را به مطهری و پزشکیان واگذار کرد.

وزیر دوازدهم؛ استیضاح همچنان ادامه دارد ...

هنوز عکس علی‌اصغر فانی روی دیوارهای وزارتخانه آموزش و پرورش نصب نشده است؛ گفته می‌شود عکس وزرا پس از پایان دوره وزارت نصب می‌شود. بدین ترتیب هنوز معلوم نیست زودتر از دوران چهار ساله عکس فانی روی دیوارهای وزارتخانه نصب می‌شود یا نمایندگان می‌گذارند دوران چهارساله دولت تمام شود، سپس عکس او به دیوار وزارتخانه آویخته شود.