هشدار احمد توکلی به مجلس درباره قراردهای نفتی؛ جلسه یکشنبه را علنی کنید

به گزارش ایلنا متن یادداشت احمد توکلی در مورد قراردادهای نفتی و حضور وزیر نفت در جلسه روز یکشنبه مجلس که در کانال تلگرامی خود منتشر کرده ، به این شرح است:

چند ماهی است که بحث جدی بین وزارت نفت و بسیاری از صاحب نظران اقتصادی، حقوقی، امنیتی و فنی بر سر الگوی جدید نفتی جریان دارد. متأسفانه به اندازه اهمیت خطیر این موضوع، مردم در این بحث وارد نشده‌اند. 

سازمان مردم نهاد دیده بان شفافیت و عدالت و جمع قابل اعتنایی از دانشگاهیان و کثیری از متخصصان نفتی، از همان آغاز با حساسیت نقد را آغاز کردند که با استقبال اولیه وزارت و دولت روبرو شد. حرف منتقدان این بود که مصوبه دولت الگوی کاملاً نامناسبی است که اگر اجرایی شود، سود بسیار زیاد و غیرمتعارفی را نصیب بیگانگان می کند که از منابع مالی دولت میکاهد؛ به جای جوانان تحصیلکرده ما، جوانان فرانسه، انگلیس، هلند و  ایتالیا را از بیکاری نجات می‌دهد؛ به سرعت ظرفیت های فنی و تخصصی صنعت نفت موجود در داخل را از کار می اندازد؛ با دوره طولانی حضور خارجی (۲۰ تا ۵۷ سال!) بیگانگان به یارسازی ویارگیری از بین وادادگان و وطن‌فروشان دست می زنند؛ و بالاخره هر وقت نپسندیدند، با کودتا دولت را ساقط می کنند و دیکتاتوری جدیدی را حاکم می‌سازند.

با این همه، اگر ۱۳ محور مشکل دار IPC اصلاح بشود، منتقدان آن را برای میادینی که در ارتباط با آنها فاقد تجربه هستیم (مانند میادین مشترک آب های عمیق دریای خزر و دریای عمان) قابل قبول می‌دانند. علاوه بر این، منتقدان مدعی بودند و هستند که درباره مخازن و میادین دیگر با تجزیه نیازهای هر کدام، هر چه را که در داخل قابل تأمین است همین جا و بقیه را در بازارهای خاص هر کدام می شود تهیه کرد و به هیچ وجه محتاج دادن امتیازهای موجود در IPC نیستیم. وزارت نفت می‌گوید ما باید کار را به خارجی بسپاریم چون ایرانی به موقع تمام نمی کند؛ سرمایه ندارد؛ گران تمام می کند؛ فناوری ندارد. علاوه بر اینها، ما مدیریت  عمومی را بلد نیستیم. 

برای راستی آزمایی این نگرانی های وزارت، به این دو نمونه توجه بفرمایید: 

۱. هم اکنون شرکت ایرانی پرشیا، میدان یاران بین آزادگان و مرز عراق را در دست اتمام دارد. هزینه پروژه ۵۷۰ میلیون دلار می‌شود که ۱۵ درصد کمتر از برآورد اولیه قرارداد (۶۵۰ میلیون دلار) است. تا الآن یک روز هم از برنامه عقب نبوده و سر وقت ان شاء الله در اوایل پاییز تحویل می‌دهد. این شرکت ایرانی ۷۱ درصد کار را در داخل انجام داده است. در مقابل،  وزارت نفت از شورای اقتصاد اجازه گرفته است که شرکتهای خارجی مجاز باشند ۳۰ درصد نیازشان را از داخل تهیه کنند. یعنی اگر ساده‌سازی کنیم، می‌توانیم از نظر ایجاد اشتغال بگوییم پرشیا ۷۱، و شرکتهای چند ملیتی ۳۰ درصد اشتغال خود را از نیروی انسانی ایرانی میگیرند. حالا پرشیا، با تضمین تأمین ۱۴ میلیون یورو سرمایه از خارج، خواهان پروژه جدید است. ظاهرا توتال عزیزتر است! 

۲.  در میدان آزادگان،  ژاپن ۵ سال و چین ۴ سال ما را معطل کردند. بعد از آن، به شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب اعتماد شد که تولید ۵۰ هزار بشکه را به ثمر رساند. بعد، به شرکت مهندسی و توسعه نفت دادند که ۶۰ هزار بشکه به تولید اضافه کرد. حالا این شرکت های ایرانی، پیشنهاد ۱۷۰ و ۳۰۰ هزار دارند، ولی می گویند یکی از آن امتیازات گوناگونی را که به بیگانه می دهید به ما بدهید: بگذارید ما هم ۵۰ درصد تولید را برداریم و آن را سرمایه ادامه توسعه قرار دهیم.

الان کجاییم؟  

دولت برخلاف ادعا، اولاً به تغییر رویکرد که ضامن ایجاد اشتغال برای ایرانیان و ارتقای فناوری شرکتهای ایرانی است توجهی نکرده و از ۱۳ محور اشکالات جمع بندی شده خودشان، سه چهار تا را اعمال کردند و در ۱۳ مرداد مصوبه جدیدی دادند. در عین حال، سعی کردند با مصوبه گرفتن از جلسه سران قوا، مجلس و شورای نگهبان را دور بزنند. ولی رهبری در حاشیه نامه آقای رئیس جمهور نوشتند این موضوع باید تمام مسیر قانونی‌اش را طی کند. هیأت تطبیق آیین نامه‌های دولت با قوانین، مصوبه جدید را در شش هفت مورد مغایر قوانین شناخته که علی القاعده نظرش را اعلام می کند.

روز یکشنبه هم قرار است در جلسه غیرعلنی غیررسمی مجلس، آقای مهندس زنگنه برای نمایندگان صحبت کنند. این موضوع بسیار مهمتر از آن است که جلسه غیررسمی برای آن گرفته شود. جلسه را علنی و رسمی کنید. از کودتای ۲۸ مرداد عبرت بگیرید. آگاه باشید! این موضوع با سرنوشت یکایک ایرانیان برای نیم قرن آینده و شاید هم بیشتر پیوند خورده است! برادرانه به نمایندگان محترم مجلس هشدار می‌دهم نگذارند چنین امر خطیری پنهان از مردم رقم بخورد.