اختلاف ایران و ترکیه درباره سوریه و راه حل مشکلات

سیدعلی قائم‌مقامی در گفت‌وگو با خبرنگار سیاست خارجی ایلنا، با اشاره به سخنان «ینالی ییلدریم» نخست‌وزیر جدید ترکیه در رابطه با تمایل آنکارا برای گسترش روابط با تهران گفت: سیاست خارجی کنونی ترکیه توسط رجب طیب اردوغان رئیس جمهور این کشور سیاست‌گذاری می‌شود در حالی که تا پیش از روی کار آمدن این دولت، احمد داوداغلو سیاست‌گذار اصلی ترکیه بود.

او با اشاره به ابقای مولود چاووش اوغلو در سمت خود به عنوان وزیر امور خارجه ترکیه اظهار داشت: چاووش‌اوغلو یکی از مهره‌ها و افراد نزدیک به اردوغان است و به همین خاطر می‌توان انتظار داشت که سیاست‌های کنونی ترکیه نسبت به ایران تداوم یابد.

این کارشناس مسائل ترکیه ادامه داد: ترکیه در خصوص مسائل مختلف منطقه‌ای از جمله در رابطه با سوریه، عراق و یمن با ایران اختلاف نظر دارد و معتقد است که ایران باید سیاست‌های منطقه‌ای‌اش را اصلاح کند.

قائم‌مقامی با بیان اینکه ایران و ترکیه علی‌رغم اختلاف در مسائل منطقه‌ای اعتقاد به گسترش مناسبات در مسائل اقتصادی دارند، تصریح کرد: در سال‌های گذشته تهران و آنکارا یادداشت‌های تفاهم‌ و توافقنامه‌هایی برای گسترش روابط اقتصادی و ارتقای مناسبات تجاری تا ۳۰ میلیارد دلار امضا کرده‌اند و درصدد هستند در مسائل مختلف مانند انرژی، توریسم و گمرک و... مناسباتشان را گسترش دهند.

او با یادآوری تاثیرگذاری اختلافات منطقه‌ای ایران و ترکیه بر مناسبات دوجانبه دو کشور خاطرنشان کرد: اگر ایران و ترکیه بتوانند سیاست‌هایشان را در خصوص مسائل منطقه‌ای هم‌راستا کنند، آنگاه می‌توان انتظار داشت روابط تهران و آنکارا در مسائل دوجانبه نیز با سرعت سریعتری گسترش یابد.

این تحلیلگر مسائل سیاست خارجی با اشاره به اختلاف تهران و آنکارا در خصوص سوریه یادآور شد: مهمترین اختلاف‌های ایران و ترکیه در سوریه مرتبط با آینده بشار اسد و تعیین گروه‌های تروریستی است. در حالی که ایران احرارالشام و جیش‌الاسلام را دو گروه تروریستی می‌داند ترکیه نه تنها آنها را جزو معارضان محسوب می‌کند، بلکه به حمایت لجستیکی و مالی آنها هم می‌پردازد.

قائم مقامی با بیان اینکه ایران و ترکیه با وجود تمامی اختلافاتشان می‌توانند به تفاهم نسبی درباره سوریه برسند، ابراز داشت: وزارت امور خارجه باید تلاش‌های بیشتری را انجام دهد تا ترک‌ها را به راه بیاورد زیرا تداوم سیاست‌های کنونی این کشور در رابطه با سوریه نه تنها منافع و امنیت ملی آنها را بلکه منافع و امنیت همه کشورهای منطقه را با خطر روبه‌رو می‌سازد.